Όλα
πλέον δείχνουν πως η χώρα οδηγείται σε εκλογές, με πιθανότατη
ημερομηνία την 13η Μαΐου... Τόσο το αυριανό ραντεβού – επίσκεψη του Λουκά
Παπαδήμου με τον Κάρολο Παπούλια, όσο και ο «εξόδιος» αποχαιρετισμός του
κ. Πετσάλνικου στην Βουλή, προδίδουν την τελεσίδικη απόφαση ανακοίνωσης
των εκλογών. Εξάλλου, τις τελευταίες ημέρες είδαμε την Βουλή να
λειτουργεί ως παραμάγαζο εκτέλεσης παραγγελιών – (ν)τροπολογιών (μέχρι
και μαζικές διαγραφές προστίμων σε μεγάλες νησιωτικές ξενοδοχειακές
επιχειρήσεις), ενώ η αυξημένη κινητικότητα, αλλά και το ύφος των ομιλιών
από τους πολιτικούς αρχηγούς της συγκυβέρνησης (Βενιζέλου και Σαμαρά),
ήρθαν να επιβεβαιώσουν πως βαδίζουμε (αν)ασφαλώς προς εκλογές…Βέβαια, το
ζητούμενο της τρόικας (και των τραπεζιτών) είναι σε αυτές τις εκλογές
να υπάρξει μία επανάληψη της ισχύουσας πολιτικής σκηνής με ελάχιστες
διαφοροποιήσεις –που δεν θα μπορούν να επηρεάσουν τις δρομολογημένες και
υπογεγραμμένες εξελίξεις- προκειμένου να μην εξαναγκαστούν να αλλάξουν
τους σχεδιασμούς τους. Αυτή τη στιγμή τα νούμερα των δημοσκοπήσεων
δείχνουν πως δεν υπάρχει αυτοδυναμία και πως τον «πρώτο» λόγο θα έχει η
ΝΔ, η οποία και θα κληθεί –σύμφωνα πάντα με τα δημοσκοπήσεις- να
σχηματίσει κυβέρνηση. Οι διαδρομιστές των παραπολιτικών γνωρίζουν πολύ
καλά το «κλίμα» που έχει δημιουργηθεί μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και
διαρρυγνύουν τα ιμάτιά τους προειδοποιώντας για συμμαχίες -μεταξύ Σαμαρά
και Βενιζέλου- και αποφάσεις που έχουν ήδη παρθεί. Αυτά, φυσικά, θα
ισχύσουν στην περίπτωση που οι δημοσκοπήσεις θα συνεχίσουν να δείχνουν
τα αποτελέσματα που σήμερα βλέπουμε (και δεν θα νιώσουμε καμία απολύτως
έκπληξη εάν δούμε να ενισχύονται μέχρι τις 13 Μαΐου τα δύο «μεγάλα»
κόμματα). Το πλέον φυσιολογικό θα είναι να «επιβληθεί» η υπάρχουσα
πολιτική τάξη – κατάσταση μέσω των γνωστών διαύλων των ΜΜΕ, της
πολιτικής και οικονομικής επιβολής κλίματος απόλυτης τρομοκράτησης των
πολιτών. Εξάλλου, οι σημερινοί Έλληνες έχουν αποδείξει πως πέρα από τις
μούντζες δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν τίποτε περισσότερο για να
μετατρέψουν τους «ταγούς» σε «λαγούς». Τι θα συμβεί, όμως, εάν οι
δημοσκοπήσεις αρχίσουν να καταγράφουν πολιτικές δυνάμεις ικανές να
αλλάξουν τους συσχετισμούς και κυρίως δυνάμεις που θα βρεθούν στην πρώτη
γραμμή για να δεχθούν την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης;
Θα διακινδυνεύσουν τα υφιστάμενα πολιτικά – κυβερνητικά κόμματα να βρεθούν εκτός νυμφώνος και ίσως εντός… φυλακής; Θα διακινδυνεύσουν -η τρόικα, το ΔΝΤ, οι τραπεζίτες (εγχώριοι και του εξωτερικού), καθώς και τα διάφορα λαμόγια- μία ριζική αλλαγή, μία πλήρη αναδόμηση, ίσως και ακύρωση, των όσων μέχρι σήμερα έχουν αποφασισθεί και υπογραφεί; Όλοι μας –εκτός των κομματικών οπαδών και με διάφορους τρόπους εξαρτημένων- γνωρίζουμε και είμαστε πεπεισμένοι πως μία τέτοια στροφή δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τις «κατοχικές δυνάμεις», οι οποίες είναι βέβαιο πως θα «ενεργήσουν» προκειμένου να προλάβουν τις δυσάρεστες –γι αυτούς- εξελίξεις. Εάν μία εβδομάδα πριν την διενέργεια των εκλογών δεν είναι «ξεκάθαρο», τότε πρέπει να θεωρούμε δεδομένη την «παρείσφρυση» έκτακτου «μείζονος» σημασίας γεγονότος. Και αυτό το «γεγονός» θα είναι είτε οικονομικού περιεχομένου (βλ. κατάρρευση κάποιας τράπεζας) είτε εθνικού ενδιαφέροντος (βλ. κάποια πρόκληση των Τούρκων). Στην έσχατη περίπτωση –αν και είναι παρακινδυνευμένο- θα επιχειρηθεί πόλωση μεταξύ των πολιτών –πιθανότατα δημοσίων υπαλλήλων έναντι των υπολοίπων Ελλήνων-, η οποία είναι εύκολο να «στηθεί», αλλά –σύμφωνα με γνώστες- πάρα πολύ δύσκολο να ελεγχθεί επαρκώς. Στο δρόμο για τις εκλογές, λοιπόν, με μία σειρά από σκέψεις που πρέπει να προβληματίσουν όλους, από όποια πλευρά κι αν βρίσκονται. Σε περίπτωση που επιβληθούν καταστάσεις μέσω νοθείας των αποτελεσμάτων, είναι δεδομένο πως περνάμε σε πολιτειακό ζήτημα με άγνωστες παραμέτρους και «τυχαίες» εξελίξεις. Όσοι πιστεύουν πως «μπορούν να κάνουν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά», πολύ σύντομα θα βιώσουν την μέγιστη απογοήτευση. Όσοι πάλι πιστεύουν πως είναι δυνατόν να αντιστραφεί η υπάρχουσα κατάσταση –ίσως και οι ρόλοι- θα βρεθούν αντιμέτωποι με σωρεία τεραστίων προβλημάτων τα οποία θα σωρευθούν εντέχνως προκειμένου να υπάρξει «μεταμέλεια» και μεταστροφή στον δρόμο και τους σχεδιασμούς της τρόικας. Από σήμερα έχουμε μπει στο τέταρτο στάδιο των εξελίξεων (σύμφωνα με πάγιους σχεδιασμούς του ΔΝΤ, το οποίο ακολουθεί πεπατημένη τεσσάρων σταδίων και την οποία θα παρουσιάσουμε την επόμενη εβδομάδα), οι οποίες και θα σηματοδοτήσουν ή θα πυροδοτήσουν την εκκίνηση δημιουργίας σωρείας γεγονότων, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα για τον Ελληνικό λαό. Ίσως, το μόνο καλό να είναι ότι όλα θα συμβούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, περίοδος κατά την οποία είναι αρκετά ευνοϊκή για εξεύρεση τροφικών προβλημάτων. Πάμε σε εκλογές λοιπόν και ίσως ήρθε η ώρα να κάνουμε μία ευχή ή μία προσευχή, ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Όσο ομαλά μπορούν να εξελιχθούν μέσα στην απόλυτη πολιτική ανωμαλία που έχει επιβληθεί στην χώρα…
Θα διακινδυνεύσουν τα υφιστάμενα πολιτικά – κυβερνητικά κόμματα να βρεθούν εκτός νυμφώνος και ίσως εντός… φυλακής; Θα διακινδυνεύσουν -η τρόικα, το ΔΝΤ, οι τραπεζίτες (εγχώριοι και του εξωτερικού), καθώς και τα διάφορα λαμόγια- μία ριζική αλλαγή, μία πλήρη αναδόμηση, ίσως και ακύρωση, των όσων μέχρι σήμερα έχουν αποφασισθεί και υπογραφεί; Όλοι μας –εκτός των κομματικών οπαδών και με διάφορους τρόπους εξαρτημένων- γνωρίζουμε και είμαστε πεπεισμένοι πως μία τέτοια στροφή δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τις «κατοχικές δυνάμεις», οι οποίες είναι βέβαιο πως θα «ενεργήσουν» προκειμένου να προλάβουν τις δυσάρεστες –γι αυτούς- εξελίξεις. Εάν μία εβδομάδα πριν την διενέργεια των εκλογών δεν είναι «ξεκάθαρο», τότε πρέπει να θεωρούμε δεδομένη την «παρείσφρυση» έκτακτου «μείζονος» σημασίας γεγονότος. Και αυτό το «γεγονός» θα είναι είτε οικονομικού περιεχομένου (βλ. κατάρρευση κάποιας τράπεζας) είτε εθνικού ενδιαφέροντος (βλ. κάποια πρόκληση των Τούρκων). Στην έσχατη περίπτωση –αν και είναι παρακινδυνευμένο- θα επιχειρηθεί πόλωση μεταξύ των πολιτών –πιθανότατα δημοσίων υπαλλήλων έναντι των υπολοίπων Ελλήνων-, η οποία είναι εύκολο να «στηθεί», αλλά –σύμφωνα με γνώστες- πάρα πολύ δύσκολο να ελεγχθεί επαρκώς. Στο δρόμο για τις εκλογές, λοιπόν, με μία σειρά από σκέψεις που πρέπει να προβληματίσουν όλους, από όποια πλευρά κι αν βρίσκονται. Σε περίπτωση που επιβληθούν καταστάσεις μέσω νοθείας των αποτελεσμάτων, είναι δεδομένο πως περνάμε σε πολιτειακό ζήτημα με άγνωστες παραμέτρους και «τυχαίες» εξελίξεις. Όσοι πιστεύουν πως «μπορούν να κάνουν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά», πολύ σύντομα θα βιώσουν την μέγιστη απογοήτευση. Όσοι πάλι πιστεύουν πως είναι δυνατόν να αντιστραφεί η υπάρχουσα κατάσταση –ίσως και οι ρόλοι- θα βρεθούν αντιμέτωποι με σωρεία τεραστίων προβλημάτων τα οποία θα σωρευθούν εντέχνως προκειμένου να υπάρξει «μεταμέλεια» και μεταστροφή στον δρόμο και τους σχεδιασμούς της τρόικας. Από σήμερα έχουμε μπει στο τέταρτο στάδιο των εξελίξεων (σύμφωνα με πάγιους σχεδιασμούς του ΔΝΤ, το οποίο ακολουθεί πεπατημένη τεσσάρων σταδίων και την οποία θα παρουσιάσουμε την επόμενη εβδομάδα), οι οποίες και θα σηματοδοτήσουν ή θα πυροδοτήσουν την εκκίνηση δημιουργίας σωρείας γεγονότων, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα για τον Ελληνικό λαό. Ίσως, το μόνο καλό να είναι ότι όλα θα συμβούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, περίοδος κατά την οποία είναι αρκετά ευνοϊκή για εξεύρεση τροφικών προβλημάτων. Πάμε σε εκλογές λοιπόν και ίσως ήρθε η ώρα να κάνουμε μία ευχή ή μία προσευχή, ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά. Όσο ομαλά μπορούν να εξελιχθούν μέσα στην απόλυτη πολιτική ανωμαλία που έχει επιβληθεί στην χώρα…
Κωνσταντίνος
