Ρωσία: το αυτοκρατορικό παρελθόν και το παρόν της

Σήμερα η έννοια της Αυτοκρατορίας κατανοείται πολύ διαφορετικά. Η ονομασία αυτή στην κοινωνική συνείδηση έχει συχνά αρνητικές αποχρώσεις, μιά και συνδυάζεται με την καταπάτηση του ατόμου από το κράτος. Στην πραγματικότητα όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα,- θεωρεί ο Αντρέι Σάχαροφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ρωσίας.

- «Οι Αυτοκρατορίες συνένωναν στη σύνθεσή τους μεγάλα εδάφη και έθνη, δημιουργώντας πολιτικά κράτη. Στην αρχαιότητα η Ρωσική Αυτοκρατορία κατείχε κυριολεκτικά μισό κόσμο. Η μογγολική εκτεινόταν από την Κίνα ως τα Καρπάθια Όρη.

Αυτές οι Αυτοκρατορίες συντελούσαν στη συνένωση των λαών, των παραγωγικών  τεχνικών βάσεων, της τεχνολογίας, του πολιτισμού, της διάνοιας κλπ.

Πολλοί λαοί  δεν περιλαμβάνονταν  αναγκαστικά στη Ρωσική Αυτοκρατορία, αλλά κάτω από την επίδραση της πολιτιστικής της γοητείας και χάρη στις μεγάλες κατακτήσεις της σε διάφορους τομείς της ζωής. Στις αρχές του 20ου αιώνα η Ρωσία έκανε ένα μεγάλο οικονομικό άλμα και βγήκε στην πρώτη θέση στον κόσμο ως προς τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Παρ’ όλα αυτά, το 1917  η Αυτοκρατορία κατέρρευσε. «Καμία χώρα  δεν είχε τόσο σκληρή τύχη, όσο η Ρωσία. Το καράβι της  βυθίστηκε τη στιγμή που φαινόταν ήδη το λιμάνι. Έχει αντέξει στη θύελλα, όταν όλα κατέρρευσαν», -  έλεγε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ. Το 1918 οι μπολσεβίκοι υπέγραψαν την επαίσχυντη Συνθήκη του Μπρεστ,  στο πλαίσιο της οποίας η Ρωσία έχασε πολλά εδάφη. Παρ’ όλα αυτά, ύστερα από έναν κιόλας χρόνο η νέα εξουσία ανακοίνωσε τις πρωτάκουστες φιλοδοξίες της. «Πολύ σύντομα θα είμαστε μάρτυρες της γέννησης μιάς Ομοσπονδιακής Σοβιετικής Δημοκρατίας»,- δήλωσε ο Λένιν στην Αγία Πετρούπολη. Ύστερα από μερικές δεκαετίες – μετά τη Νίκη στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, οικοδομήθηκε πραγματικά μιά τεράστια Σοβιετική Αυτοκρατορία. Η Αυτοκρατορία αυτή διαλύθηκε το 1991, αλλά σε σύγκριση με τις διαρκείς και αιματηρές καταρρεύσεις της Βρετανικής και της Γαλλικής Αυτοκρατορίας, η διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης προχωρούσε σχετικά ειρηνικά.

Σήμερα η Ρωσική Ομοσπονδία δεν είναι Αυτοκρατορία. Είναι χώρα με πλούσια και μεγάλη ιστορία, η οποία έχει προσφέρει αρκετή συμβολή στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Ταυτόχρονα, η Ρωσία, κατά τη γνώμη πολλών εμπειρογνωμόνων, έχει πολύ καλή προοπτική, βέβαια, σε περίπτωση συνετής αξιοποίησης του δναμικού της»,- τόνισε συμπεραίνοντας ο Αντρέι Σάχαροφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ρωσίας.

Πριν 290 χρόνια, στις 2 Νοεμβρίου του 1721 ο Πέτρος ο Πρώτος μετά την νίκη του στο Βόρειο πόλεμο κατά του τρομερού εχθρού - του Σουηδού Βασιλιά Κάρολου του ΧΙΙ πήρε τον τίτλο του Αυτοκράτορα όλης της Ρωσίας. Η Ρωσία πού έγινε ένα από τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου, ονομαζόταν τα επόμενα 200 χρόνια Αυτοκρατορία.

Σήμερα η έννοια της Αυτοκρατορίας κατανοείται πολύ διαφορετικά. Η ονομασία αυτή στην κοινωνική συνείδηση έχει συχνά αρνητικέςς αποχρώσεις, μιά και συνδυάζεται με την καταπάτηση του ατόμου από το κράτος. Στην πραγματικότητα όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα,- θεωρεί ο Αντρέι Σάχαροφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ρωσίας.

- «Οι Αυτοκρατορίες συνένωναν στη σύνθεσή τους μεγάλα εδάφη και έθνη, δημιουργώντας πολιτικά κράτη. Στην αρχαιότητα η Ρωσική Αυτοκρατορία κατείχε κυριολεκτικά μισό κόσμο. Η μογγολική εκτεινόταν από την Κίνα ως τα Καρπάθια Όρη. Αυτές οι Αυτοκρατορίες συντελούσαν στη συνένωση των λαών, των παραγωγικών  τεχνικών βάσεων, της τεχνολογίας, του πολιτισμού, της διάνοιας κλπ.

Πολλοί λαοί  δεν περιλαμβάνονταν  αναγκαστικά στη Ρωσική Αυτοκρατορία, αλλά κάτω από την επίδραση της πολιτιστικής της γοητείας και χάρη στις μεγάλες κατακτήσεις της σε διάφορους τομείς της ζωής. Στις αρχές του 20ου αιώνα η Ρωσία έκανε ένα μεγάλο οικονομικό άλμα και βγήκε στην πρώτη θέση στον κόσμο ως προς τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. Παρ’ όλα αυτά, το 1917  η Αυτοκρατορία κατέρρευσε. «Καμία χώρα  δεν είχε τόσο σκληρή τύχη, όσο η Ρωσία. Το καράβι της  βυθίστηκε τη στιγμή που φαινόταν ήδη το λιμάνι. Έχει αντέξει στη θύελλα, όταν όλα κατέρρευσαν», -  έλεγε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ. Το 1918 οι μπολσεβίκοι υπέγραψαν την επαίσχυντη Συνθήκη του Μπρεστ,  στο πλαίσιο της οποίας η Ρωσία έχασε πολλά εδάφη. Παρ’ όλα αυτά, ύστερα από έναν κιόλας χρόνο η νέα εξουσία ανακοίνωσε τις πρωτάκουστες φιλοδοξίες της. «Πολύ σύντομα θα είμαστε μάρτυρες της γέννησης μιάς Ομοσπονδιακής Σοβιετικής Δημοκρατίας»,- δήλωσε ο Λένιν στην Αγία Πετρούπολη. Ύστερα από μερικές δεκαετίες – μετά τη Νίκη στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, οικοδομήθηκε πραγματικά μιά τεράστια Σοβιετική Αυτοκρατορία. Η Αυτοκρατορία αυτή διαλύθηκε το 1991, αλλά σε σύγκριση με τις διαρκείς και αιματηρές καταρρεύσεις της Βρετανικής και της Γαλλικής Αυτοκρατορίας, η διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης προχωρούσε σχετικά ειρηνικά.

Σήμερα η Ρωσική Ομοσπονδία δεν είναι Αυτοκρατορία. Είναι χώρα με πλούσια και μεγάλη ιστορία, η οποία έχει προσφέρει αρκετή συμβολή στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Ταυτόχρονα, η Ρωσία, κατά τη γνώμη πολλών εμπειρογνωμόνων, έχει πολύ καλή προοπτική, βέβαια, σε περίπτωση συνετής αξιοποίησης του δυναμικού της»,- τόνισε συμπεραίνοντας ο Αντρέι Σάχαροφ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ρωσίας.

πηγή