Από το βιβλίο του Άλντους Χάξλευ «Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο» (Μετάφραση και σχόλια: Στεφ. Παϊπέτης, εκδόσεις Μέδουσα, Αθήνα 2014, σελ. 175).
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Όσοι είχαν παρακολουθήσει πριν από είκοσι χρόνια στις κινηματογραφικές αίθουσες την προγνωστικού προγραμματισμού ταινία «επιστημονικής φαντασίας» με τον ξενόγλωσσο τίτλο «Minority Report»1 με πρωταγωνιστή τον διάσημο χολιγουντιανό αστέρα Τομ Κρουζ, σίγουρα δεν θα αιφνιδιάστηκαν διαβάζοντας την είδηση σύμφωνα με την οποία τρεις Έλληνες επιστήμονες του ΕΚΠΑ παρουσίασαν ένα αλγοριθμικό μοντέλο2 που προβλέπει την εγκληματικότητα της Αθήνας με ακρίβεια κατά ποσοστό 75,2%3.
Οι ερευνητές, αξιοποιώντας συνδυαστικά την συγκέντρωση και επεξεργασία των μεγάλων δεδομένων (Big Data), τις απεριόριστες δυνατότητες των «ευφυών» αλγορίθμων μηχανικής μάθησης και την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας της Υπολογιστικής (Τεχνητής) Νοημοσύνης4, δημιούργησαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα προβλεπτικό μοντέλο ικανό να προγιγνώσκει με διόλου ευκαταφρόνητη αξιοπιστία και ασφάλεια (σε αυτό τουλάχιστον το στάδιο της πειραματικής προσπάθειας) την διάπραξη των εγκλημάτων κλοπής, ληστείας και απάτης.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η προγνωστική αστυνόμευση (predictive policing) αναπτύσσεται ήδη με ταχείς ρυθμούς στις χώρες της Ευρώπης και Αμερικής, όπου τα υπολογιστικά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, ύστερα από την εισαγωγή «ευφυών» αλγορίθμων μηχανικής μάθησης, δύνανται να μελετούν τα διάφορα μοτίβα, δηλ. μια οποιαδήποτε διακριτά οργανωμένη αλληλουχία στοιχείων, και, κάνοντας άπειρους συσχετισμούς μέσα σε ένα τεράστιο όγκο ιστορικών και προσωπικών δεδομένων των πολιτών, να καταλήγουν σε ασφαλείς προβλέψεις, χαρτογραφώντας το μελλοντικό έγκλημα!
Επομένως, σε λίγα χρόνια από σήμερα, οι αστυνομικές αρχές των κρατών θα είναι σε θέση να επαίρονται ότι εξαφάνισαν την κοινωνική απειλή της εγκληματικότητας, αφού, αξιοποιώντας την αλματώδη ανάπτυξη των νέων αλγορίθμων μηχανικής μάθησης που εντάσσονται στο πεδίο της υπολογιστικής νοημοσύνης καθώς και την δύναμη των μεγάλων δεδομένων, θα μπορούν να προβλέπουν πού, πότε, ποιο και από ποιον θα τελείται το επόμενο έγκλημα.
Η εντυπωσιακή αυτή εξέλιξη ανατρέπει εκ βάθρων ολόκληρο το οικοδόμημα του Ποινικού Δικαίου που προϋποθέτει την αποδεδειγμένη τέλεση συγκεκριμένης αξιόποινης πράξης από τον δράστη, ως ουσιώδη όρο για την επιβολή της ποινής, δεδομένου ότι η αξιοποίηση των συναφών προβλεπτικών μοντέλων από τις αρμόδιες αστυνομικές και διωκτικές αρχές αναμένεται να συνοδεύεται και από το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα τις εξουσιοδοτεί να συλλαμβάνουν τον δυστυχή και ανυποψίαστο πολίτη, πριν ακόμη αυτός διαπράξει το έγκλημα!
Η υιοθέτηση των προγνωστικών μοντέλων που στηρίζονται σε αλγόριθμους μηχανικής μάθησης ακόμη και στο πεδίο της αστυνομικής έρευνας (!), με το παραπειστικό επιχείρημα της τεχνολογικής προόδου και εξέλιξης, θα επιφέρει συντριπτικό και ανεπανόρθωτο πλήγμα στον πυρήνα του Κράτους Δικαίου, καθιστώντας περιττή και άνευ αξίας την προσφυγή στην δικαιοδοτική κρίση και λειτουργία των δικαστηρίων.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται φαινομενικά η πάταξη του εγκλήματος που εξασφαλίζει μία ψευδεπίγραφη «κοινωνική ειρήνη», αλλά ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την εγκαθίδρυση μιας δυστοπικής κοινωνίας, η οποία θα είναι δέσμια της πληροφορικής επιστήμης και της ψηφιακής τεχνολογίας και θα εδράζεται στις προηγμένες μεθόδους του κοινωνικού ελέγχου.
Οι υπολογιστικές μηχανές τεχνητής νοημοσύνης εμπλουτίζονται διαρκώς με καινούργιες ασύλληπτες δυνατότητες από τον άφρονα, επαιρόμενο και υπερφίαλο σύγχρονο άνθρωπο, με αποτέλεσμα να εξισώνονται στην πραγματικότητα με τις εικονικές μηχανές του χρόνου που έχουν την δυνατότητα να προβλέπουν τα μελλοντικά γεγονότα πριν ακόμη αυτά πραγματοποιηθούν. Ήδη αξιοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πεδίο πρόληψης της εγκληματικότητας κατά την ψηφιακή εποχή, στην οποία μας εισήγαγε δολίως και παραπλανητικώς η πολλαπλώς εργαλειοποιηθείσα υγειονομική κρίση του κορωνοϊού.
Ο λάτρης της ψηφιακής κουλτούρας και τεχνολογίας Κέβιν Κέλι, συγγραφέας του βιβλίου «The Inevitable: Κατανοώντας τις δώδεκα τεχνολογικές δυνάμεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον μας», που γράφτηκε το 2016, διατυπώνοντας την προσωπική του πεποίθηση, συμφωνεί με την άποψη ότι στο πλαίσιο του τεχνολογικού πολιτισμού κάθε νέα εξέλιξη που θα υλοποιηθεί τα επόμενα τριάντα χρόνια είναι αναπόφευκτη [«inevitable»].
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το άμεσο μέλλον θα φέρει περισσότερες οθόνες, επιτήρηση και έλεγχο της ζωής των πολιτών και απώλεια κάθε έννοιας ιδιωτικότητας και προσωπικής ζωής. Στο εν θέματι βιβλίο που έχει χαρακτηριστεί ως μη μυθοπλαστικό, σκιαγραφούνται λεπτομερώς οι δώδεκα τάσεις που θα μεταβάλλουν για πάντα τον τρόπο που εργαζόμαστε, μαθαίνουμε και επικοινωνούμε.
Ορισμένα από τα κεφάλαια του βιβλίου του μελλοντολόγου Κέβιν Κέλι περιγράφουν ένα δυστοπικά εφιαλτικό κόσμο, αφού εκτός από την μετατροπή της γης σε ένα παγκόσμιο και αόρατο ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου οι άνθρωποι θα παρακολουθούνται, θα ελέγχονται και θα επιτηρούνται με την αξιοποίηση των συστημάτων υψηλής ψηφιακής τεχνολογίας, θα επιβάλλεται επιπλέον η συγχώνευση μεταξύ του ανθρώπου και της υπολογιστικής μηχανής τεχνητής νοημοσύνης (μέσω ηλεκτρονικών ή ιατρικών μοσχευμάτων), προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να μεγιστοποιηθεί η αφοσίωσή τους προς τον άνθρωπο!
Οι προβλέψεις του συγγραφέως καθίστανται πραγματικά ανατριχιαστικές στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου, στο οποίο γίνεται λόγος για το ότι η αρχή του θαυμαστού καινούργιου κόσμου θα οικοδομηθεί πάνω στο θεμέλιο της δημιουργίας ενός πλανητικού συστήματος που θα συνδέει όλους τους ανθρώπους της γης και τις μηχανές συνθετικής (τεχνητής) ευφυϊας σε ένα παγκόσμιο μάτριξ5!
Ο Αμερικανός συγγραφέας Νταν Μπράουν (Dan Brown) στο προφητικό του σύγγραμμα επιστημονικής μυθοπλασίας «ORIGIN» αναφέρεται στην κυριαρχία και επικράτηση ενός νέου πρωτοεμφανιζόμενου μη έμβιου είδους που θα επιτύχει να εδραιωθεί στον πλανήτη, υποσκελίζοντας τον άνθρωπο, και το οποίο συμπεριλαμβάνει κάθε νέα μορφή τεχνολογίας και ονομάζεται: Τέχνιο.
Ο συγγραφέας του πιο πάνω βιβλίου αναφέρει με αφοπλιστική ειλικρίνεια τα εξής συγκλονιστικά:
«Στην εποχή μας βιώνουμε την Κάμβρια Έκρηξη6 του Τέχνιου. Νέα είδη τεχνολογίας εμφανίζονται καθημερινά, εξελισσόμενα με αστραπιαίο ρυθμό. Και κάθε νέα τεχνολογία μετατρέπεται σε εργαλείο για την δημιουργία άλλων νέων τεχνολογιών. Η εφεύρεση του υπολογιστή μας βοήθησε να δημιουργήσουμε εκπληκτικά νέα εργαλεία, από έξυπνα κινητά μέχρι διαστημόπλοια και ρομποτικούς χειρουργούς. Στεκόμαστε μάρτυρες μιας εκρηκτικής άνθησης της καινοτομίας η οποία συντελείται ταχύτερα απ’ ό,τι μπορούν να συλλάβουν οι εγκέφαλοί μας. Και είμαστε εμείς οι δημιουργοί αυτού του νέου βασιλείου, του Τέχνιου»7.
Είναι αληθές ότι η εμμονική προσκόλληση του σύγχρονου ανθρώπου σε κάθε νέα τεχνολογική εφαρμογή και εφεύρεση, η οποία διεγείρει μεν την φαντασία του νου αλλά απονευρώνει τις διανοητικές και ψυχικές του δυνάμεις, έχει μεταβάλει τον πολίτη σε «Τεχνο-άνθρωπο» και καταναλωτικό υποχείριο των μεγάλων τεχνολογικών κολοσσών, οδηγώντας την ανθρωπότητα ενώπιον μιας εξωφρενικής κατάστασης, η οποία μέχρι και πριν από λίγα χρόνια φάνταζε πραγματικά αδιανόητη:
Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση πανίσχυρων υπολογιστικών συστημάτων που έχουν προγραμματιστεί να μιμούνται στοιχεία της ανθρώπινης νοημοσύνης και συμπεριφοράς για την επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων στα οποία εισάγονται ευφυείς αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης, έχουν αποκτήσει πλέον την δυνατότητα να «σκέπτονται» και να «δρουν» αυτόνομα, επιτελώντας την «διανοητική» λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου με υπερπολλαπλάσια ταχύτητα, ακρίβεια, ευκολία και αποτελεσματικότητα.
Μετά την συγκλονιστική επικράτηση του υπερυπολογιστή «Deep Blue» της IBM στα τέλη της δεκαετίας του 1990 επί του Ρώσου παγκόσμιου πρωταθλητού στο σκάκι Γκάρι Κασπάροφ, η πρόοδος που καταγράφεται στην εξέλιξη της τεχνολογίας των υπολογιστών τεχνητής νοημοσύνης μοιάζει να είναι πραγματικά ασύλληπτη.
Ο πιο πάνω πολυδιαβασμένος Αμερικανός συγγραφέας υποστηρίζει ότι σε σπάνιες περιπτώσεις, δύο είδη συγχωνεύονται σε ένα, όταν δεν μπορούν να επιβιώσουν το ένα χωρίς το άλλο. Ρίχνοντας το βλέμμα του στο πολύ κοντινό μέλλον αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:
«Τα ανθρώπινα όντα εξελίσσονται σε κάτι διαφορετικό. Μετατρεπόμαστε σε ένα υβριδικό είδος, έναν συγκερασμό βιολογίας και τεχνολογίας. Τα ίδια εργαλεία που σήμερα βρίσκονται έξω από τα σώματά μας –κινητά τηλέφωνα, ακουστικά, γυαλιά οράσεως, τα περισσότερα φάρμακα– θα είναι ενσωματωμένα στον οργανισμό μας σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν θα μπορούμε να θεωρούμε πλέον τους εαυτούς μας Homo Sapiens»8 .
Στην συνάντηση του Νταβός της Ελβετίας το 2022, που διοργανώθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), παρέστη και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Nokia, Pekka Lundmark, ο οποίος διατύπωσε τον ισχυρισμό ότι, μέχρι το 2030, τα smartphone θα ενσωματώνονται στον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με τον Lundmark της Nokia, πολλές από τις τεχνολογικές εφευρέσεις και καινοτομίες θα εμφυτεύονται απευθείας στο σώμα μας.
Η «εκπληκτική» αυτή εξέλιξη της τεχνολογικής επιστήμης συνδέεται άρρηκτα με την εποχή του 6G, η οποία θα παρέχει στους ανθρώπους την ασύλληπτη δυνατότητα, ενώ θα βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, να εμφανίζονται ο ένας δίπλα στον άλλον με την μορφή ολογράμματος9.
Η τεχνητή-συνθετική ευφυϊα ενός υπερυπολογιστή που εμφανίζει την δυνατότητα της αποθήκευσης, επεξεργασίας και αξιοποίησης ενός τεράστιου όγκου στοιχείων, δεδομένων και πληροφοριών, ενώ παράλληλα, μέσω του αλγόριθμου μηχανικής μάθησης, μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί από το αυστηρό πλαίσιο του προγραμματισμού, προσλαμβάνοντας νέες γνώσεις και «εμπειρίες» με την παρατήρηση των ανθρώπων, θα εκμηδενίσει στην κυριολεξία κάθε διανοητική και αναλυτική δεξιότητα του ανθρώπινου μυαλού.
Την στιγμή, όμως, που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί την αδυναμία του να ανταγωνιστεί μια υπολογιστική μηχανή συνθετικής ευφυΐας, ταυτόχρονα εκχωρεί ολοένα και περισσότερες εξουσίες, αρμοδιότητες και δεδομένα στις δομές τεχνητής νοημοσύνης, με τον διαφαινόμενο κίνδυνο να αποκτήσουν προοδευτικά τον πλήρη έλεγχο και την κυριαρχία στην ζωή των ανθρώπων.
Βέβαια, αξίζει να επισημανθεί ότι η εκάστοτε αυταρχική και ολοκληρωτική κυβερνητική εξουσία, η οποία επιδιώκει τον έλεγχο της ζωής των ανθρώπων, ενισχύει και εκμεταλλεύεται προς ίδιον όφελος την δύναμη της υπολογιστικής νοημοσύνης, τροφοδοτώντας την με ένα τεράστιο όγκο δεδομένων, στοιχείων και πληροφοριών που αφορούν την προσωπική, οικονομική, οικογενειακή, κοινωνική και υγειονομική κατάσταση των πολιτών.
Επομένως με τον τρόπο αυτό κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά υπάγεται στον διαρκή έλεγχο και στην επιτήρηση του ψηφιακού ολοκληρωτικού κράτους, το οποίο έχει εξαϋλώσει κάθε μορφή προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη.
Συνεπώς, ακόμη και οι υπολογιστικές μηχανές τεχνητής νοημοσύνης εργαλειοποιούνται από τον συρφετό των νεοταξιτών, ώστε να υπηρετούν την στρατηγική του διάχυτου κοινωνικού ελέγχου που υπαγορεύεται από την άρχουσα υπερεθνική πολιτικοοικονομική ελίτ, η οποία δεν ενδιαφέρεται απαραίτητα για την χρήση όλων αυτών των πληροφοριών, αλλά αποσκοπεί στην καλλιέργεια και στην εμπέδωση της εσωτερικής γνώσης στους πολίτες, ότι βρίσκονται ανά πάσα ώρα και στιγμή υπό καθεστώς διαρκούς επιτήρησης και παρακολούθησης.
Η αντίχριστη ΝΤΠ, προκειμένου να ικανοποιήσει το νοσηρό πάθος της για τον απόλυτο έλεγχο του ανθρώπου, δεν ορρωδεί προ ουδενός, αξιοποιώντας στο έπακρο κάθε σύγχρονη εξέλιξη στην τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης και ρισκάροντας ακόμη και αυτό το ίδιο το μέλλον της ανθρωπότητας εξαιτίας της αλόγιστης και σε υπερθετικό βαθμό χρήσης των υπολογιστικών μηχανών συνθετικής ευφυΐας.
Αξίζει να επισημανθεί ότι, στο πλαίσιο του ακραίου ψηφιακού μετασχηματισμού της κοινωνίας, η συνεχής επέκταση των εφαρμογών της Τεχνητής Νοημοσύνης σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, εκτός από εργαλείο κοινωνικού ελέγχου, κρίνεται πολύ πιθανό να συνδέεται και με την δημογραφική παρακμή, δηλ. την βαθιά γήρανση του πληθυσμού, που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν όλα τα πλούσια και προηγμένα κράτη του κόσμου, και επομένως το φαινόμενο της ρομποτοποίησης θα επιλύσει κατά τρόπο ουσιαστικό το μελλοντικά οξύ πρόβλημα της έλλειψης εργατικών χεριών (η Ευρώπη το έτος 1900 αντιπροσώπευε το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ το 2050 έχει υπολογιστεί ότι θα αντιπροσωπεύει μόλις το 7,46%!).
Ο τομέας της τεχνητής νοημοσύνης ή συνθετικής ευφυΐας αναπτύσσεται και εξελίσσεται διαρκώς και ραγδαία τα τελευταία 35 χρόνια, παράγοντας συνεχώς νέες αξιοζήλευτες τεχνολογικές εφαρμογές και αποτελώντας το πεδίο ενός σφοδρού στρατιωτικού ανταγωνισμού μεταξύ των χωρών των Η.ΠΑ., της Κίνας και της Ρωσίας, στις οποίες κυριαρχεί το εξής στρατηγικό δόγμα:
Η χώρα η οποία θα διαθέτει την τελειότερη, την περισσότερο αναπτυγμένη και εξελιγμένη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης, αυτή και θα επικρατήσει οικονομικά και στρατιωτικά στον πλανήτη.
Συνεπώς οι τρεις αυτές χώρες αντιστέκονται πεισματικά στην χάραξη δεσμευτικών κανόνων που θα απαγορεύουν την χρήση οπλικών συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης στο πεδίο της μάχης (όπως είναι π.χ. τα drones-καμικάζι10), επειδή φοβούνται την ενδεχόμενη στρατηγική υστέρηση έναντι των αντιπάλων τους.
Σήμερα, η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα πολύ λεπτό και οριακό σημείο ισορροπίας, όπου ο άνθρωπος διατηρεί (για λίγο) ακόμη τον έλεγχο των υπολογιστικών μηχανών και των δομών τεχνητής νοημοσύνης και, ως εκ τούτου, επιβάλλεται άμεσα να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό αλλά και σε εθνικό επίπεδο για την θέσπιση ενός διεθνούς κανονιστικού πλαισίου που θα διέπει αυστηρά την λειτουργία, την χρήση και την εφαρμογή των υπολογιστικών συστημάτων συνθετικής ευφυΐας, απαγορεύοντας ρητά να αποκτήσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο, άμεσο ή έμμεσο, τον έλεγχο της ζωής των ανθρώπων, ενώ παράλληλα θα αποδοκιμάζεται κάθε σκέψη ή απόπειρα συγχώνευσης μεταξύ του ανθρώπου και του υπολογιστή.
Δυστυχώς, όμως, η νέα τεχνοτρονική εποχή11 που έχει ήδη ανατείλει στον κόσμο (διαψεύδοντας τις ούτως ή άλλως ισχνές ελπίδες μας για την επικράτηση της κοινής λογικής) σηματοδοτεί την εμφάνιση μιας καθολικά επιτηρούμενης και ελεγχόμενης κοινωνίας, όπου οι υπολογιστικές μηχανές συνθετικής ευφυΐας, στις οποίες εισάγονται νέοι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης, θα αποκτήσουν την θεσμική αρμοδιότητα να καθορίζουν, να προγραμματίζουν και να ελέγχουν κατά τρόπο αποφασιστικό και ολοκληρωτικό την ζωή, την σκέψη και την συμπεριφορά των πολιτών, συντρίβοντας κάθε έννοια προστασίας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο μεγάλος κίνδυνος που απειλεί την ανθρωπότητα είναι η αυτονόμηση των υπολογιστικών μηχανών και δομών τεχνητής νοημοσύνης που θα αναπτύσσουν την δράση τους εκτός του πλαισίου προγραμματισμού τους, υλοποιώντας τις δικές τους «επιθυμίες», αφού προηγουμένως θα έχουν εκτοπίσει τον άνθρωπο από τα σημαντικά κέντρα λήψης των αποφάσεων, αναλαμβάνοντας την αποκλειστική πρωτοβουλία σε επίπεδο επιρροής, κυριαρχίας και ελέγχου της έμβιας ζωής στον πλανήτη.
Αν οι κυβερνήσεις των κρατών υποτιμήσουν τον ολοένα αυξανόμενο κίνδυνο που συνεπάγεται για τα θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα, καθώς ακόμη και για αυτήν την ίδια την επιβίωση του ανθρώπινου πολιτισμού πάνω στην γη, η άνευ όρων και ορίων χρήση και εφαρμογή της τεχνολογίας που συνδέεται με τις δομές και τις υπολογιστικές μηχανές συνθετικής (τεχνητής) ευφυΐας, τότε κρίνεται πολύ πιθανό, στο όχι τόσο μακρινό μέλλον, το πρόσωπο της ανθρωπότητας να συνθλιβεί κάτω από την μεταλλική μπότα ενός «Εξολοθρευτή»12 που θα διψά να επιβάλλει την κυριολεκτικά απάνθρωπη κυριαρχία του Τέχνιου στο Ανθρώπινο είδος.
Η κινηματογραφική ταινία Minority Report είναι μια αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας του 2002 σε σκηνοθεσία του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Σύμφωνα με το σενάριο, η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στην Ουάσιγκτον το 2054, όπου τρία μεταλλαγμένα ανθρώπινα όντα προβλέπουν τα εγκλήματα και οι εν δυνάμει δράστες συλλαμβάνονται πριν τα διαπράξουν με αποτέλεσμα η εφαρμογή του μέτρου να επιφέρει την καθολική πάταξη της εγκληματικότητας. Όταν ο κορυφαίος αστυνομικός Τζον Άντερτον κατηγορείται και ο ίδιος για φόνο, αμφισβητεί την ακρίβεια και αξιοπιστία των προβλέψεων και ως διωκόμενος πλέον επιχειρεί να ανακαλύψει την αλήθεια, εστιάζοντας την προσοχή του στην αναφορά της μειοψηφίας του συστήματος πρόγνωσης της εγκληματικότητας.
Ως Αλγόριθμος ορίζεται μια πεπερασμένη σειρά ενεργειών, αυστηρά προκαθορισμένων και εκτελέσιμων σε πεπερασμένο χρόνο που στοχεύουν στην επίλυση ενός προβλήματος. Η λέξη “αλγόριθμος” προέρχεται από μία διατριβή του Πέρση μαθηματικού Μοχάμεντ ιμπν Μουσά αλ-Χουαρίζμι, η οποία περιείχε συστηματικές τυποποιημένες λύσεις αλγεβρικών προβλημάτων και αποτελεί ίσως την πρώτη πλήρη πραγματεία άλγεβρας. Με απλά λόγια, οι αλγόριθμοι είναι μια μέθοδος για την αποτελεσματική επεξεργασία δεδομένων που αξιοποιούνται για την επίλυση ενός προβλήματος.
Ο όρος “Τεχνητή Νοημοσύνη” (Artificial Intelligence/ AI) αναφέρεται στον κλάδο της πληροφορικής που ασχολείται με τη σχεδίαση και την υλοποίηση υπολογιστικών συστημάτων, τα οποία έχουν την ικανότητα να επιλύουν προβλήματα με αυτονομία, μιμούμενα την ανθρώπινη συμπεριφορά και ευφυία. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1956 από τον John Mc Carthy, ενώ πλέον διακρίνουμε μεταξύ Ειδικής («στενής») και Γενικής («ισχυρής») Τεχνητής Νοημοσύνης, με τη δεύτερη να είναι τόσο ανεπτυγμένη όσο και η ανθρώπινη σκέψη, εκτελώντας με επιτυχία όλες τις πνευματικές εργασίες που μπορεί να εκτελέσει ένας άνθρωπος.
“Μάτριξ” είναι η κινηματογραφική ταινία καταιγιστικής δράσης, περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας που προβλήθηκε αρχικά στις Η.Π.Α. το 1999. Στην ταινία περιγράφεται ένα μέλλον στο οποίο ο κόσμος όπως τον ξέρει ο άνθρωπος είναι το Matrix, δηλ. μια εικονική πραγματικότητα, η οποία δημιουργήθηκε και συντηρείται από νοήμονες μηχανές, προκειμένου να κατευνάσει, να υποτάξει και να εκμεταλλευτεί τον ανίδεο ανθρώπινο πληθυσμό ως πηγή ενέργειας, με την υποχρεωτική σύνδεσή του στο Matrix, μέσω ηλεκτρονικών ή ιατρικών μοσχευμάτων.
Η Κάμβρια Έκρηξη ήταν ένα γεγονός που συνέβη πριν από περίπου 541 εκατομμύρια χρόνια, κατά την Κάμβρια περίοδο. Διήρκεσε περίπου 13 με 25 εκατομμύρια χρόνια και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του ζωικού βασιλείου. Η έκρηξη συνοδεύτηκε από σημαντικές διαφοροποιήσεις και σε άλλες ομάδες οργανισμών. Σχεδόν οποιοσδήποτε ζωντανός οργανισμός που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη άρχισε να εμφανίζεται στην πιο πάνω περίοδο.
Νταν Μπράουν, ORIGIN, εκδόσεις Ψυχογιός, πρώτη έκδοση Δεκέμβριος 2017, σελ. 595.
Μπράουν, ό.π., σελ. 597-598.
Τα drones-καμικάζι πραγματοποιούν φονικές καταστροφές. Εξοπλισμένα με κάμερες, αισθητήρες και έλικες «κλειδώνουν» τον στόχο τους, δρώντας ανεξάρτητα και επιτίθενται. Ο αλγόριθμος τούς παρέχει αυτή την «ανεξαρτησία». Αφού ολοκληρώσουν την επίθεση, αυτοκαταστρέφονται.
Ως “Τεχνοτρονική εποχή” νοείται εκείνη στην οποία ο έλεγχος, η παρακολούθηση και η επιτήρηση όλων των πολιτών του κόσμου θα είναι μια ανηλεής καθημερινότητα. Εμπνευστής της “Τεχνοτρονικής Εποχής” θεωρείται ο πρώην Σύμβουλος της Αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας, Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου “Μεταξύ δύο εποχών, Ο ρόλος της Αμερικής στην Τεχνοτρονική Εποχή” (“Between Two Ages: America's Role in the Technetronic Era”, 1970).
“Εξολοθρευτής” είναι αμερικανική ταινία δράσης και επιστημονικής φαντασίας που προβλήθηκε το 1984. Σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας, στο κοντινό μέλλον, μετά από επανάσταση στο χώρο της τεχνολογίας, ο υπερ-υπολογιστής Skynet αναπτύσσει ταχύτατα τη νοημοσύνη του.
Σύντομα προκαλεί πυρηνικό πόλεμο με σκοπό την εξόντωση του δημιουργού του, του ανθρώπου. Η μόνη ελπίδα των ανθρώπων είναι μια ομάδα επαναστατών με ηγέτη τον Τζων Κόνορ. Όταν το 2029 είναι πλέον φανερό ότι Κόνορ θα οδηγήσει τους ανθρώπους στη νίκη, ο Skynet στέλνει πίσω στον χρόνο (στις 12 Μαΐου 1984) έναν σάιμποργκ εξολοθρευτή, τύπου Τ-800 (Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ), με σκοπό να δολοφονήσει τη μητέρα του Κόνορ (Λίντα Χάμιλτον), πριν καν φέρει στον κόσμο τον Τζων. Συγχρόνως, και η πλευρά των ανθρώπων στέλνει πίσω στο χρόνο έναν στρατιώτη (Μάικλ Μπιν) για να την προστατεύσει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πιο πάνω κινηματογραφικές ταινίες “Μάτριξ” και “Εξολοθρευτής” έχουν χαρακτηριστεί από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντικές» και επιλέχθηκαν να ενταχθούν στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α.
πηγη: kvathiotis.substack.comhttps://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2022/09/blog-post_40.html
