Πως μπορείς να περιγράψεις στην σημερινή γενιά εκείνα τα αλησμόνητα ΦΤΩΧΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ,..
Δεν ξέραμε τι θα πει ζαχαροπλαστείο…το πιο θεϊκό γλυκό που είχαμε δοκιμάσει ήταν η ραβανί σε γιορτή που έφτιαχναν οι νοικοκυρές στο γιορτάσια …αλλά και η καθημερινή μας σχεδόν απόλαυση όταν δεν είχαμε άλλη επιλογή..
και το τρώγαμε με τόση λαχτάρα και ήταν τόσο γευστικό και θεϊκό για μας…το ψωμί με ζάχαρη και λάδι..
και βέβαια δεν ξεχνούσαμε σε κάθε γιορτή να τρέχουμε σε κάθε σπίτι να πούμε χρόνια πολλά με την ελπίδα ότι η νοικοκυρά θα χει φτιάξει ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ η κάτι ακόμα πιο καλό που πολύ σπάνια είχαμε την τύχη να δοκιμάσουμε…
Εκείνα τα γλυκά είχαν αυτή την γεύση που δεν περιγράφεται με λόγια….ήταν ΔΕΜEΝΗ με την απλότητα και την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων ,,μιας εποχής που δεν γνώρισαν και δεν θα καταλάβουν πότε οι νέες γενιές!..
Πηγή: Xiromero Press
το «σπιτάκι της Μέλιας»
https://simeiakairwn.wordpress.com
