ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΑΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ…
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ…
ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ,
ΕΠΕΣΕ ,
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ,
ΠΕΘΑΝΕ…
ΜΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΕΜΕΝΑ ,
ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ,
ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΝΕΚΡΟΨΙΑ-ΝΕΚΡΟΤΟΜΗ…
Μου σκίστηκε η ψυχή…
Σ’ αυτήν την κόλαση ενάμιση χρόνο τώρα, έχω ζήσει
τραγικές στιγμές. Έχω κλάψει πολλές φορές. Έχω ακούσει τον πόνο των
εγγονών, τον πόνο των παιδιών, τον πόνο των συζύγων, για τον
άνθρωπό τους που χάθηκε, έχω ακούσει και τον πόνο
μανάδων. Της μάνας του Γιάννη Γεωργακόπουλου, της μάνας του Φίλιππου
Καλλιγέρη. Και άλλων.
Αλλά αυτό που άκουσα σήμερα, και είναι δυστυχώς αυτό που
θα ακούσω πολλές φορές στο μέλλον, και το καταλαβαίνω αυτό όσο διαβάζω
το κείμενο της 5ης Αυγούστου των επιστημόνων που
αρχίζει και γίνεται τρομακτική πραγματικότητα, ξεπερνά τα όριά μου.
Γιατί το παλληκάρι αυτό θα μπορούσε να είναι γιος μου.
Θα μπορούσε, πανάθεμά τους…
Νίκος Αντωνιάδης
