Το ένδοξο, αλλά και το θλιβερό.
Γι'αυτήν την ταλαίπωρη Ρωμιοσύνη.Αυτή την κυνηγημένη Ρωμιοσύνη.
Αχ! ποιά οικογένεια να έζησε εδώ;
Ποιοί άνθρωποι ήταν αυτοί που έφυγαν κυνηγημένοι απ'αυτή την Πόλη, από αυτή την περιοχή, από αυτό το σπίτι;
Αχ! Ρωμιοσύνη.
Πρώτα σε κυνήγησε ο Φράγκος και μετά ο Τούρκος.
Σε ζήλεψαν και η Δύση και η Ανατολή.
Γιατί ήσουν και είσαι το κέντρο του κόσμου.
Αχ! Ρωμιοσύνη
Ποιά να ήταν τα ονόματα των ανθρώπων σε αυτό το έρημο πλέον σπίτι;
Η Μαρία; Ο Παναγιώτης; Ο Ιωάννης; Η Κατερίνα;
Ποιοί άραγε;
Πόσα τραγούδια και γέλια θα ακούστηκαν σε αυτό το σπίτι;
Πόσα γέλια μα και κλάματα;
Πως θα ήταν όταν έφευγαν διωγμένοι αυτοί οι άνθρωποι από εκεί;
Πόσο βαριές θα ήταν στα χέρια τους οι βαλίτσες, αν πρόλαβαν να πάρουν βαλίτσες.
Πώς να εξηγήσεις στον ΝεοΈλληνα για την ένδοξη ιστορία του Γένους;
Πώς να του πείς ότι οι πρόγονοί μας κάνανε σπουδαία πράγματα;
Πως να του πείς για την Βασιλεύουσα;
Πως να του πείς για το Φανάρι;Αχ! αυτό το ένδοξο Φανάρι.
Πώς θα καταλάβει ο νέος;
Αυτή είναι η αγωνία μας.
Αχ!Ρωμιοσύνη σε κυνηγούν ακόμα και σήμερα όλοι αυτοί που σε μισούν.
Γιατί;
Γιατί τους έδωσες τα φώτα.Τους έδωσες τα γράμματα.
Τους έδειξες ακόμα και πως θα πιάνουν το πιρούνι να τρώνε.
Το σημαντικότερο όμως τους είπες την αλήθεια.
Τους είπες για τον Κύριο μας και Θεό μας Ιησού Χριστό.
Γιατί ο Κύριος το επέτρεψε.Μην κλαίς Ρωμιοσύνη.
Μα κι αν κλαίς δεν πειράζει.
Μαθαίνεις στον κόσμο ταπείνωση μέσα από την δική σου ταπείνωση.
Αυτή που μας δίδαξε ο Κύριος για να σωθούμε.
Η φωτογραφία με το σπίτι είναι από την ιστορική περιοχή Φαναρίου -Μπαλάτ της Κωσταντινουπόλεως.
Πηγή φωτογραφίας. pictaram.com
