ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Σταυρονικήτα - Ἅγιον Ὅρος 1983
Κάπου τριάντα μίλια ἀπὸ τὶς Αἰγαιές, πόλη τῆς Κιλικίας, εἶναι δύο στυλίτες, ποὺ ἀπέχουν μεταξύ τους περίπου ἔξι μίλια.
Ἀπ΄ αὐτοὺς ὁ μὲν ἕνας εἶχε μυστηριακὴ κοινωνία μὲ τὴν ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ὁ δὲ ἄλλος, ὁ ὁποῖος εἶχε καὶ τὸν περισσότερο καιρὸ πάνω στὸ στύλο, κοντὰ σ΄ ἕνα χωριὸ ὀνομαζόμενο τοῦ Κασσιδωρᾶ, ἀνῆκε στὴν αἵρεση τοῦ Σεβήρου. Κι ὁ αἱρετικὸς κατηγοροῦσε μὲ διάφορα ἐπιχειρήματα τὸν ὀρθόδοξο ἐπιχειρώντας καὶ θέλοντας νὰ τὸν προσελκύσει στὴ δική του αἵρεση. Καὶ τὰ πολλὰ ποὺ ἔγραφε καὶ τοῦ ἔστελνε νόμιζε πὼς τὸν εἶχαν καταδικάσει. Ὁ ἄλλος, σὰν ἀπὸ θεία ἔμπνευση, τοῦ μήνυσε νὰ στείλει μερίδα τῆς δικῆς του κοινωνίας. Κι ἐκεῖνος μετὰ χαρᾶς, ἐπειδὴ τάχα τὸν εἶχε πλανέψει, τοῦ τὴ στέλνει στὴ στιγμή, χωρὶς νὰ διστάσει καθόλου. Κι ὅταν πῆρε ὁ ὀρθόδοξος τὴ μερίδα ποὺ τοῦ ἔστειλε...
ὁ αἱρετικός, δηλαδὴ ὁ Σεβηριανός, ἔβαλε μπροστά του ἕνα καζάνι νὰ βράζει κι ἔριξε μέσα τὴ μερίδα, ἡ ὁποία καὶ διαλύθηκε ἀμέσως στὸ καυτὸ νερὸ τοῦ καζανιοῦ. Πῆρε δὲ καὶ τὴν ἁγία κοινωνία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἔβαλε στὸ ἴδιο καζάνι· καὶ στὴ στιγμὴ τὸ καζάνι ποὺ κόχλαζε πάγωσε καὶ ἡ ἁγία κοινωνία παρέμεινε σώα καὶ στεγνή, τὴν ὁποία ἐξακολουθεῖ νὰ φυλάγει. Μᾶς τὴν ἔδειξε μάλιστα, ὅταν τὸν ἐπισκεφτήκαμε.
