Είμαι ψυχή, έχω φωνή
και σου μιλώ…
Δεν μετρώ τον χρόνο, δεν υπάρχει χθες και σήμερα εδώ, μήτε
αύριο …
Είμαι ψυχή , έχω φωνή
και σου μιλώ …
Καρτερώ τον κόμπο των
ματιών σου σαν με θυμάσαι , τον στεναγμό της καρδιάς σου τον σύμπονο…
Δρόσος και ανάπαυση
και Φως !
Ω τι Φως Ουρανού σαν
με ανεβάζεις πιο ψηλά στις ηλιακτίνες απ τον θανατηφόρο βυθό τον
σκοτασμένο !
Καρτερώ τα μνήσθητι
και τα ανάπαυσόν σου , αναδεμένα με του κομποσκοινιού τις αγρύπνιες σου τις
μεσονυκτικές !
Καρτερώ τις γροθιές
σου τις σημαδεμένες απ τις μετάνοιες , στο λιβανισμένο ζυμάρι της μνήμης , στου
Πλαστουργού το πλάσιμο , τα ξυλοσκάλιστα μερίσματα στην ανάγλυφη θύμηση , το ψιχουλάκι μου στην
προσκομιδή και στο απόπλυνον το λυτρωτικό …
Καρτερώ το δίδραχμο
του στερήματός σου , σαν μελισόκερο ιλαρό , του κάθε ελάχιστου αδελφού σου την
παρηγοριά που προσφέρεις ,
μπουκιά και στάλα …
Είμαι ψυχή , έχω φωνή
και σου μιλώ …
Δεν μετρώ τον χρόνο , δεν υπάρχει χθες και σήμερα εδώ , μήτε
αύριο …
Μόνο το αιώνιο και η Ανάσταση που στα σίγουρα θα ρθει …
Ως τότε από σένα
περιμένω …Μην με ξεχνάς !
Μην με σκεπάζεις με της λήθης το χώμα το ξερό …
Θυμήσου με τις μέρες
τις πασίχαρες και τις δυσκολεμένες , στα Ψυχοσάββατά μας τα μοσχοβόλιστα με ελπίδα ,
στις Μέρες του Κυρίου της
Ανάστασης τις μέρες ,
στα μεγαλυνάρια της Αειμακάριστης Κυράς ,
στα εσπερινά
και στα ορθρινά τα ψυχοχάρτια…
Είμαι ψυχή , έχω φωνή
και σου μιλώ …
Μη με ξεχνάς έστω κι
αν δεν με γνώρισες ποτέ !
Αν δεν υπήρχα ο μακρινός σου πρόγονος εγώ ,
δε θα
στεκες τώρα πάνω από το μνήμα μου το ξεθωριασμένο …
Βάλε με στην προσευχή
σου , στην αλμύρα των ματιών σου !
Κράτα μου το φως αναμμένο
, να θωρώ να μην φοβάμαι !
Τράβα με ψηλά , να
λευτερωθώ , να ανασάνω τον Θεό !
Λύτρωσέ με ..Ανάπαυσέ
με !
Από σένα περιμένω !
Είμαι ψυχή , έχω φωνή
και σου μιλώ …
Και προσδοκώ !
Μην με ξεχνάς !
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα
από την εκπομπή με τίτλο
Από εμάς
περιμένουν .
http://sotiriapsixis.blogspot.gr/2015/05/blog-post_29.html
