Εχθές το μεσημέρι στις 2.00 ακριβώς εκοιμήθηκε εν Κυρίω ο μικρός μας Απόστολος. Τον Αποστόλη τον γνωρίσαμε στο κατηχητικό της ενορίας μας.
Ήταν 14 ετών.
Ενώ πρέπει να είχε αφόρητους πόνους, έφυγε αγόγγιστα, οσιακά και δοξολογώντας τον Θεό. Πρότειναν απ' το νοσοκομείο τις τελευταίες μέρες του να τον αναλάβει ένας ψυχολόγος κι εκείνος τους είπε πως "δεν χρειάζεται, έχω τον πνευματικό μου".
Απλά προς δόξαν του Γλυκύτατου Τριαδικού Θεού μας ν' αναφέρω ότι προχθές το βράδυ σε μία πολύ μικρή αναλαμπή του, άνοιξε τα μάτια του γυρνάει στην μητέρα του και της λέει: "Μητέρα, μη στεναχωριέσαι. Υπήρξες πάρα πολύ καλή μητέρα". Γυρνάει στον πατέρα του και του λέει: "Πατέρα, κι εσύ υπήρξες πολύ καλός πατέρας". Μετά γυρνάει μπροστά του «στο πουθενά» και λέει: "ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ" και έγειρε το κεφαλάκι του.
Το προσωπάκι του ήταν τόσο νηφάλιο, πραγματικά σαν να κοιμόταν.
Την ευχούλα του να έχουμε και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις προσευχές σας!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Να είναι καλά οι γονείς, που το προετοίμασαν για τον ουρανό....
