Ενδεικτικά σε ποσότητες, όσπρια για παράδειγμα είναι περίπου 25 κιλά ανά άτομο ανά έτος. Αν βρούμε έντομα όταν χρειαστούμε το απόθεμα , μέχρι να φτάσει στο τέλος θα είναι περισσότερα τα έντονα από το αλεύρι ή τα όσπρια.
Το καλοκαίρι συνήθως τα όσπρια αλλά και το αλεύρι όταν είχε έντομα το κοσκίνιζαν και το έβαζαν με αρκετό χονδρό αλάτι ανακατεμένο σε σακούλες όμοιες με μαξιλαροθήκες. Τις κρέμασαν από το ταβάνι να αερίζονται, στα σπίτια της εποχής.
Το know how της περιόδου της κατοχής το έχουν ακόμα άτομα μεγάλης ηλικίας που ζουν στα χωριά και πέρασαν αυτές τις εποχές. Δεν είναι κακό να τους συμβουλευτούμε. Δεν είναι κακό να μάθουμε από αυτούς όσο περισσότερα μπορούμε .
Κότες, κουνέλια, γουρούνι, γίδες , πρόβατα και άλλα οικόσιτα ήξεραν πως να τα αξιοποιήσουν. Το κάνουν και τώρα παρά πολλοί όπως και πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν βοήθεια. Ήξεραν τους καρπούς και πως να τους επεξεργαστούν και πότε θα τους χρειαστούν. Καβουρδιζαν το βελανίδι και μετά το έκαναν αλεύρι. Τα κατάφεραν . Λίγο από όλα. Για να υπάρχει όμως αυτός ο κύκλος της παραγωγικότητας ήθελε πείσμα για ζωή, ήθελε να ξέρεις και να πιστεύεις ότι έχει ο Θεός γιατί έχει ο Θεός και δίνει σε όποιον ξέρει τι θέλει και πρέπει.
Κάθε μέλος της οικογένειας είχε τις δικές του ευθύνες και φροντίδες. Όλο αυτό το now how είναι τεράστιο για να καταγράφει και να διδαχτεί σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα και χωρίς πρακτική εξάσκηση.
Άλλαξαν οι προτεραιότητες με τα χρόνια καλώς ή κακώς. Πίσω ολοταχώς , όπως έλεγε ο Αγ. Πορφύριος αν δεν κάνω λάθος.
Εκείνο που κρατάει τον κόσμο στις πόλεις είναι η Ελπίδα επιστροφής στην κανονικότητα. Ποια κανονικότητα;
Σηκωθείτε κατά ομάδες, μονιασμένοι , με πείσμα για ζωή στον καθαρό αέρα και στην κανονικότητα του Έλληνα με προστάτη τον τριαδικό Θεό και όλα τα άλλα θα γίνουν. Ας αποφασίσουμε έστω και τώρα να κατέβουμε από αυτό το συρμό που πάει στον γκρεμό γιατί τον βλέπουμε πλέον ότι είναι γκρεμός!
Από σχόλιο σε ανάρτηση στο Έκτακτο Παράρτημα
