Κάποτε ζούσε ένα λιοντάρι που δε φοβόταν τίποτε εκτός από το λάλημα του κόκορα.
Ένα ρίγος διέτρεχε τη σπονδυλική του στήλη κάθε φορά που άκουγε να λαλεί κάποιος κόκορας.
Κάποια μέρα εξομολογήθηκε το φόβο του στο φίλο του τον ελέφαντα και εκείνος το διασκέδασε με την καρδιά του λέγοντάς του:
«Πώς είναι δυνατό να σε βλάψει το λάλημα του κόκορα; Για σκέψου το !». Αυτοστιγμεί ένα κουνούπι άρχισε να γυροφέρνει στο κεφάλι του ελέφαντα, τρελαίνοντάς τον από το φόβο.
«Εάν μπει στο αυτί μου είμαι καταδικασμένος», ξεφώνιζε, χτυπώντας συγχρόνως με την προβοσκίδα του το έντομο.
Τώρα ήταν η σειρά του λιονταριού να το διασκεδάσει αλλά και να φιλοσοφήσει:
Αν μπορούσαμε να δούμε τους φόβους μας όπως τους βλέπουν οι άλλοι θα αντιλαμβανόμασταν ότι οι περισσότεροι φόβοι μας δεν έχουν υπόσταση.
https://themeliosiaspis.wordpress.com
http://www.blog.eikonografies.com
