Εδώ ανοίγουν οι Πύλες του Παράδεισου

 

Κάποτε, ένας Ρωμαίος λεγεωνάριος ήρθε στο αιγυπτιακη έρημο:


- Υπάρχει κόλαση; Υπάρχει παράδεισος; Αν υπάρχει παράδεισος και κόλαση, τότε πού είναι η πύλη; Πως μπορώ να μπω;

Αυτός ο άνθρωπος ήταν απλός πολεμιστής. Και οι πολεμιστές είναι πάντα απλοί . Ήξερε μόνο δύο πράγματα: τη ζωή και το θάνατο. Δεν είχε φιλοσοφία, απλά ήθελε να μάθει πού είναι η πύλη, να αποφύγει την κόλαση και να πάει στον ουρανό.

- Ποιος είσαι; - ρώτησε ο μοναχός.

«Είμαι Ρωμαίος λεγεωνάριος», απάντησε ο στρατιώτης. - Αυτό είναι μεγάλο τίμημα - να είσαι λεγεωνάριος στον ρωμαϊκό στρατό. Αυτό σημαίνει να είσαι ένας τέλειος πολεμιστής. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας μας απονέμει φόρο τιμής.

Ο μοναχός γέλασε και απάντησε:

- Εσύ είσαι πολεμιστής; Μοιάζεις με κάποιον ζητιάνο!

Αυτές οι λέξεις άγγιξαν τον λεγεωνάριο. Ξέχασε γιατί ήρθε. Αμέσως τράβηξε το σπαθί του και ήταν έτοιμος να σκοτώσει τον μοναχό. Αλλά αυτός γέλασε και είπε:

- Αυτές είναι οι πύλες της κόλασης. Με ένα σπαθί, με θυμό, με την υπερηφάνεια σου - θα τους ανοίξεις.

Αυτό ο πολεμιστής μπορούσε να το καταλάβει. Αμέσως έβαλε το σπαθί του στη θήκη ... και ο μοναχός είπε:

- Και εδώ ανοίγουν οι Πύλες του Παράδεισου.