Ο Ερντογάν εμπαίζει πάντας, καθυστερώντας την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, δείχνοντας ότι θέλει να τα πάρει όλα εν μέσω εκεχειρίας, προτού προχωρήσει το θέμα της Μέσης Ανατολής, όταν σίγουρα θα ζητήσει και άλλα, μέχρις ότου υλοποιήσει το σχέδιο ΜΑΒΗ ΒΑΤΑΝ (Γαλάζια Πατρίδα).
Όσο γίνονται αυτά, η κυβέρνηση διατείνεται ότι αναγνωρίζει ως μοναδική διαφορά με την Τουρκία το θέμα της ΑΟΖ, ως αντιδιαστολή στα αιτήματα της Τουρκίας.
Πάνε οι εποχές που η Ελληνική αντιπροσωπεία ενεργητικά αξίωνε ζητήματα όπως η συμμόρφωση της Τουρκίας με το Κοινοτικό κεκτημένο, θέματα του Πατριαρχείου, Ίμβρου και Τενέδου, συμμόρφωσης της Τουρκίας με τις αποφάσεις του ΣΑ για την Κύπρο κτλ.
Τώρα ένα μόνο είναι γι'αυτούς το πρόβλημα:
Πώς θα πειστεί η Τουρκία με "δημιουργικές" λύσεις-προτάσεις παραχώρησης "δικαιωμάτων" να επιτρέψει μέσω ημών de facto στο Ισραήλ να έχει το μονοπώλιο στο ΦΑ και την ηλεκτροδότηση της Ευρώπης, με την Ελλάδα και την Κύπρο, όχι ως ανεξάρτητους παρόχους, αλλά ως ενδιάμεσες υπεράκτιες βάσεις ανακατεύθυνσης των Ισραηλινών υδρογονανθράκων.
Επειδή δεν πιστεύουμε ότι η Τουρκία θα τσιμπήσει το Αμερικανικό δόλωμα, θεωρώ ότι οποιαδήποτε μορφή ενθάρρυνσης συνομιλιών με την Τουρκία στα πλαίσια της "μοναδικής διαφοράς" με θέμα την ΑΟΖ είναι παραπλανητική ως προς το ζητούμενο των Ελληνικών συμφερόντων και θα συνιστούσαμε στους συμβούλους των κομμάτων να σταματήσουν να αναμασούν τα λεγόμενα του ΥΠΕΞ και να καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ανούσιες συνομιλίες με την αχόρταγη Τουρκία, όσο αυτή παραμένει ισχυροποιημένη λόγω της σχέσης που έχει οικοδομήσει με την Ρωσία και τον Αραβικό κόσμο.
Μια είναι η λύση, βραχυπρόθεσμα επώδυνη, αλλά μακροπρόθεσμα λυτρωτική:
Η ανατροπή των συσχετισμών στην Ανατολική Μεσόγειο δια της ανάληψης της Ελλάδας του ρόλου που αυτή τη στιγμή σφετερίζεται η Τουρκία:
Της χώρας σταυροδρόμι ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.
Επιτέλους, αφήστε την μικροπολιτική ψηφοθηρίας, το Σημείο Καμπής είναι προ των πυλών!
Ακολουθεί σχετική αναφορά που κατατέθηκε στην Βουλή εκ μέρους ανεξάρτητων πατριωτικών φορέων με κύριους αποδέκτες τους υπουργούς κκ. Δένδια και Γεραπετρίτη.
Γεώργιος Δασκαλούλης
Ακολουθεί σχετική αναφορά που κατατέθηκε στην Βουλή εκ μέρους ανεξάρτητων πατριωτικών φορέων με κύριους αποδέκτες τους υπουργούς κκ. Δένδια και Γεραπετρίτη.
ΑΡΘΡΟ 125 ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ (ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ)
_________________
ΑΝΑΦΟΡΑ
_________________
Αποδέκτες: Πρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας
Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαος Δένδιας
Υπουργός Εξωτερικών κ. Γεώργιος Γεραπετρίτης
Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Βασίλειος Κικίλιας
Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Θεόδωρος Σκυλακάκης
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
-vs-
ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΜΕ A) ΕΕ - ΝΑΤΟ ΚΑΙ B) 3 + 1 ΕΛΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ - ΙΣΡΑΗΛ ΥΠΟ
ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
1. Μελέτη Robert W. Howarth, - “The Greenhouse Gas Footprint of Liquefied Natural Gas
(LNG) Exported from the United States”, Cornell University (ΗΠΑ)
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Η ιστορική “Ρωμιοσύνη” είναι ο ενιαίος, κυρίαρχος και ελεύθερος απανταχού Ελληνισμός στη
διαχρονική του, πολύμορφη και πολυδύναμη παρουσία στην παγκόσμια ιστορία.
Η Ρωμιοσύνη και τα, παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα δικαιώματα που απορρέουν από την
πολιτική της μετουσίωση, είναι το κοινό σημείο αναφοράς στο οποίο ενώνονται όλα τα ιστορικά
αφηγήματα του Ελληνικού Λαού, ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης, από την Αθήνα έως την
Λευκωσία και ως την ομογένεια. Στην Ευρώπη, τα εθνικά ιστορικά αφηγήματα αποκαθίστανται
σταδιακά από μια κυνική και παθητική στάση αναγκαστικής προσαρμογής στις ηθικές επιταγές της
σύγχρονης εποχής που παρουσιάζεται ως μονόδρομος, σε αντιδιαστολή με την, ξεπερασμένη και
παρωχημένη εθνική συνείδηση. Στα ισχυρά κράτη βέβαια, όπου εκ των πραγμάτων αναγκάζονται να
συνυπάρχουν διαφορετικές εθνότητες, όπως την Ρωσία ή την Αμερική, ο βασικός ιστορικός άξονας
1
ΑΡΘΡΟ 125 ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ (ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ)
του κάθε κράτους στηρίζεται πάνω σε ένα ενοποιημένο ιστορικό αφήγημα, όπως βλέπουμε λ.χ. κατά
τον εορτασμό της ημέρας της Εθνικής Ενότητας της Ρωσίας (4 Νοεμβρίου) ή των ΗΠΑ (κατά την
3η ή 4η Τετάρτη του Οκτωβρίου).
Όμως, σε καμία κυρίαρχη και ελεύθερη χώρα του κόσμου δεν παρατηρείται το φαινόμενο της
θυσίας του εθνικού ιστορικού αποτυπώματος και συμφέροντος στον βωμό των διεθνών
γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων στον βαθμό που παρατηρείται στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτό
έχει σαν αποτέλεσμα την άνευ όρων παράδοση της Ελλάδας και της Κύπρου σε ισχυρά ξένα
συμφέροντα, των οποίων οι προτεραιότητες δεν συμπίπτουν με τις άμεσες, αλλά ούτε και με τις
μακροπρόθεσμες ανάγκες του Λαού μας σε ποιότητα παιδείας, κοινωνική σταθερότητα, ενεργειακή
και αμυντική ασφάλεια, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία.
ΘΕΜΑ
A) Ουκρανία vs Ρωσία
Αυτή την στιγμή διεξάγεται πόλεμος στην Ουκρανία. Όπως έχουν διαμορφωθεί οι συμμαχίες που
στηρίζουν τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, δηλαδή την Ουκρανική και την Ρωσική πλευρά,
συγκρούεται αντιστοίχως η Δύση με την, αναδυόμενη Πολυ-πολική Ανατολή. Είναι όμως αυτή η
στρατηγική τοποθέτηση της χώρας αποτέλεσμα της διαχρονικής μας διπλωματικής, ιστορικής,
εμπορικής και πολιτισμικής μας σχέσης με τους, ομόδοξούς μας Ουκρανούς, ή μήπως είναι
αποτέλεσμα της Αμερικανικής πολιτικής η οποία επηρεάζει πια την χώρα μας σε βαθμό που να
μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να ασκούμε ελεύθερα την δική μας εξωτερική
και αμυντική πολιτική;
Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας συντάσσονται ευθέως με την πλευρά των ΗΠΑ
και του ΝΑΤΟ υπέρ της Ουκρανίας, προβαίνοντας σε κυρώσεις κατά της Ρωσίας και ειδικότερα,
κατά της εισαγωγής Ρωσικών υδρογονανθράκων, σε παράλληλη πορεία με την προσαρμογή της ΕΕ
στο “πράσινο” μοντέλο βιώσιμης ενεργειακής και ψηφιακής μετάβασης και απολιγνιτοποίησης
ενόψει της κλιματικής αλλαγής. Ως αντίδοτο στην ενεργειακή αποδέσμευση από την Ρωσική
ενέργεια προκρίνεται η χρήση ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών και Υγροποιημένου Φυσικού
Αερίου (LNG) εναλλακτικής προέλευσης.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1.):
Ποιά οφείλει να είναι η στάση της Ελλάδας έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ή της Ευρωπαϊκής
Ένωσης (ΕΕ); Πρέπει, στην παρούσα ιστορική συγκυρία η Ελλάδα και η Κύπρος να συμπορεύονται
υποχρεωτικά μαζί με την ΕΕ στο θέμα της επιβολής κυρώσεων εναντίον της Ρωσικής ενέργειας και
2
ΑΡΘΡΟ 125 ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ (ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ)
της “πράσινης” ενεργειακής μετάβασης, όταν, σύμφωνα με μελέτη του Αμερικανού καθηγητή
Robert W. Howarth του Cornell University, το Αμερικανικό LNG που εισάγεται στην ΕΕ είναι
274 φορές περισσότερο ρυπογόνο από τον λιγνίτη;1 Ή μήπως είναι σωφρονέστερο να
κρατήσουμε από κοινού όρθιες τις γέφυρες με την, παραδοσιακά φιλική προς εμάς Ρωσία και
τον ισχυρό ενεργειακά, οικονομικά και στρατιωτικά, αναδυόμενο πολύ-πολικό κόσμο των
BRICS;
_____
B) Ισραήλ vs Παλαιστίνη
Αυτή την στιγμή το Ισραήλ συγκρούεται με την παράνομη παραστρατιωτική οργάνωση Χαμάς που
δραστηριοποιείται στα Παλαιστινιακά εδάφη της Λωρίδας της Γάζας, διαπράττοντας όμως, κατά την
διεξαγωγή της νόμιμης αντεπίθεσής του, φρικώδη εγκλήματα τα οποία καταδίκασε ακόμα και ο
Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ. Επιπλέον, η στρατηγική ουδετερότητα είναι η διαχρονικά επίσημη
θέση της Ελλάδας σε οποιαδήποτε διαμάχη στην οποία δεν εμπλέκεται άμεσα. Αυτό σημαίνει ότι σε
περίπτωση που η Ελλάδα θα εμπλέκεται σε μια σύγκρουση, οφείλει προφανώς να λάβει θέση, αλλά
και να αντιδράσει με τα μέσα που διαθέτει: οικονομία, διπλωματία, ακόμα και με την εμπλοκή στο
πεδίο.
Η περίπτωση Ισραήλ - Παλαιστίνης είναι ιδιάζουσα, γιατί αποτελεί μέρος της επίλυσης ιστορικά
άλυτων εδαφικών, πολιτικών, διπλωματικών, οικονομικών αλλά και αλληλένδετων στρατηγικών
ζητημάτων. Δυστυχώς όμως, κατόπιν της Αμερικανικής Τριμερούς Στρατηγικής Πρωτοβουλίας
"3+1" (ως αντίβαρο στην Ρωσοτουρκική προσέγγιση) που περιλαμβάνει την Ελλάδα, το Ισραήλ και
την Κύπρο, η Ελλάδα είναι, θεωρητικά, άμεσα πολιτικά εμπλεκόμενη. Εύκολα αντιλαμβάνεται
κανείς ότι αν η Ελλάδα στηρίξει εμπράκτως το Ισραήλ τότε θα επιβαρύνει τις Ελληνοτουρκικές
ισορροπίες. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι τυχόν εμπλοκή της Ελλάδας υπέρ του Ισραήλ θα σημάνει
ενδεχομένως άμεσες αρνητικές εξελίξεις σε Ελλάδα και Κύπρο, καθώς η Τουρκία υποστηρίζει ανοιχτά
το απέναντι στρατόπεδο.
ΕΡΩΤΗΣΗ 2.):
Είναι σκόπιμο η Ελλάδα και η Κύπρος να συντάσσονται στη παρούσα συγκυρία στρατηγικά μαζί με
το Ισραήλ σε διάταξη 3+1 υπό την εποπτεία των ΗΠΑ;2 Ή μήπως, δεδομένης και της Τουρκικής
στάσης επί του θέματος οφείλουμε να κρατήσουμε, όχι πολιτική Ισραηλινών “αρχών”, με τις
2
https://www.mfa.gr/en/current-affairs/top-story/minister-of-foreign-affairs-nikos-dendias-statement-on-t
he-passage-of-the-us-greece-defense-and-interparliamentary-partnership-act-athens-16122021.html
1
https://www.research.howarthlab.org/publications/Howarth_LNG_assessment_preprint_archived_202
3-1103.pdf
3
ΑΡΘΡΟ 125 ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ (ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ)
οποίες, άλλωστε, κανείς Έλληνας δεν δείχνει να συντάσσεται, αλλά πολιτική σύμφωνη με τις
παραδοσιακές μας θέσεις, το opinio juris του Διεθνούς Δικαίου και των λογικών ισορροπιών με
την γείτονα Τουρκία και τον Αραβικό κόσμο;
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 3.):
α) Τι πιστεύει λοιπόν ο σημερινός Έλληνας σχετικά με τα πλαίσια εντός των οποίων δύναται ο Λαός
μας να ασκήσει τα, ιστορικά και συνταγματικά κατοχυρωμένα, κυριαρχικά του δικαιώματα έναντι
των υπολοίπων Εθνών; Νομίζετε πως θεωρεί ότι τα κεκτημένα αυτά δικαιώματα έχουν εκλείψει;
β) Νοείται μια κυρίαρχη χώρα να θυσιάζει τα εθνικά της συμφέροντα και την αξιοπρεπή
διαβίωση των πολιτών της στον βωμό των εθνικών συμφερόντων άλλων κυρίαρχων χωρών;
Μέχρι πότε;
γ) Τί είδους συμβάν πιστεύετε ότι πρέπει να είναι το σημείο καμπής (turning point) επί του
οποίου ο λαός μας να πρέπει να αλλάξει “πλευρά” ώστε να διατηρεί ζωντανές τις ελπίδες του ως
προς την ιστορική επιβίωσή του;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Για να προοδεύσουμε ως Λαός και να ασκήσουμε με ορθότητα, σωφροσύνη, δικαιοσύνη και συνέπεια
τα κυριαρχικά και πολιτικά μας δικαιώματα erga omnes, πρέπει επιτέλους να μάθουμε να
σεβόμαστε τον κοινό μας σκοπό, που δεν είναι άλλος από την επιβίωσή μας. Όχι όμως ως διαιρεμένοι
πολίτες μιας αχανούς διεθνούς ή Ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας, αλλά, πάνω από όλα ως Ρωμιοσύνη,
δηλαδή ως ο απανταχού, σε Δύση και Ανατολή, ενωμένος Ελληνικός Λαός, στα πλαίσια που ορίζει το
Διεθνές Δίκαιο. Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά
Δικαιώματα του 1966: Άρθρον 1. – 1:
“Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως. Σύμφωνα με το δικαίωμα αυτό καθορίζουν
ελεύθερα το πολιτικό καθεστώς τους και εξασφαλίζουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και
μορφωτική ανάπτυξή τους.”
Σας παρακαλούμε να το σεβαστείτε.
Λάρισα, την 22η Νοεμβρίου 2023:
Γεώργιος Δασκαλούλης 4