🔸Στα βιβλία ιστορίας η Βενετία και ο Ενρίκο Ντάντολο στιγματίζονται ως οι κύριοι εμπνευστές ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Ωστόσο η Βενετία δεν ήταν πάντα εχθρική προς το Βυζάντιο.
🔹Κάποτε, η Βενετία ήταν μέρος της Ρωμανίας αλλά και όταν σταδιακά αυτονομήθηκε παρέμεινε πιστή σύμμαχος της Κωνσταντινούπολης.
🔸Τον κρίσιμο 9ο αιώνα οι Βυζαντινοί μαζί με τους Βενετούς πάσχιζαν από κοινού να διατηρήσουν ανοιχτές τις εμπορικές οδούς της Αδριατικής αντιμετωπίζοντας τους Σαρακηνούς και την Σλαβική φυλή των Παγανών ή Ναρεντίνων που αποτέλεσαν μόνιμη απειλή για τα πλοία και την ίδια την πόλη της Βενετίας.
🔹Στις αρχές του 9ου αιώνα και συγκεκριμένα μετά την καταστροφή του Αμορίου από τους Άραβες το 838, ο αυτοκράτορας Θεόφιλος έστειλε τον Θεοδόσιο Βαβούτζικο στην Βενετία για να διαπραγματευτεί την από κοινού αντιμετώπιση του Αραβικού κινδύνου.
🔸Ο στόλος της Βενετίας βοήθησε το Βυζάντιο σε αρκετές εκστρατείες στην Νότια Ιταλία. Ας μην ξεχνάμε ότι τον 9ο αιώνα οι Άραβες είχαν καταλάβει πόλεις όπως το Μπάρι και είχαν φτάσει μια ανάσα από την ίδια την Ρώμη. Η ενθρόνιση του δραστήριου αυτοκράτορα Βασίλειου Α' επανέφερε τον έλεγχο της Δαλματίας κερδίζοντας περαιτέρω την αφοσίωση των "διπλωματών" Βενετών.
🔹Οι Βενετοί φυσικά επωφελήθηκαν και αυτοί από τη συμμαχία με το Βυζάντιο καθώς απέκτησαν σημαντική τεχνογνωσία από τους Βυζαντινούς στην κατασκευή πλοίων και στην οχύρωση λιμανιών με αλυσίδες. Αποτέλεσαν τον συνδετικό κρίκο Δύσης και Ανατολής μεσολαβώντας στις διαπραγματεύσεις του Βυζαντίου με τους Φράγκους.
🔸Μέχρι τα τέλη του 10ου αιώνα η Βενετία θα μείνει πιστή στην Κωνσταντινούπολη. Οι Βυζαντινοί έβλεπαν την Βενετία ως μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και οι Βενετοί το αποδέχονταν ως ένα σημείο. Είχαν αυτοκρατορικούς τίτλους (Σπαθάριοι, Πρωτοσπαθάριοι), υπέγραφαν τα έγγραφα τους με βάση το Βυζαντινό σύστημα χρονολόγησης και είχαν ως πολιούχο άγιο τον "Βυζαντινό" Άγιο Θεόδωρο (Πριν τον Άγιο Μάρκο) .
🔹Μάλιστα το φιλοΒυζαντινό κομμάτι στην Βενετία δεν επέτρεπε να υπάρχουν φιλοδυτικές φωνές. Υπήρξε μια περίπτωση όπου ο γιός του ίδιου του δόγη της Βενετίας Πιέτρο Καντιάνο εξορίστηκε για την φιλοΔυτική του στάση.
Μετά ήρθε το 1204 και η ενετοκρατία σε περιοχές της Πατρίδα μας και όλα τελειώσαν.