Οι εκπρόσωποι της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής θα συναντηθούν στο Κέιπ Τάουν στις 2-3 Ιουνίου για να συζητήσουν τη διεύρυνσή του, δήλωσε ο Anil Sooklal, πρεσβευτής της Νότιας Αφρικής στην ομάδα των BRICS, σε συνέντευξή του.
«Αυτό που θα συζητηθεί είναι η επέκταση των BRICS και οι τρόποι για το πώς θα συμβεί αυτό», είπε. «Δεκατρείς χώρες έχουν ζητήσει επίσημα να ενταχθούν και άλλες έξι έχουν ζητήσει ανεπίσημα. Λαμβάνουμε αιτήσεις για συμμετοχή καθημερινά».
Η ετήσια σύνοδος κορυφής στη Νότια Αφρική αναμένεται να ανοίξει τον δρόμο για την δημιουργία ενός ισχυρού «μπλοκ εθνών», καθώς οι BRICS συνεχίζουν να κερδίζουν δυναμική και να καθιερώνονται ως σημαντική δύναμη στην παγκόσμια οικονομία εις βάρος των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.
Επί της ουσίας οι χώρες αυτές θέλουν να ενταχθούν σε ένα γεωπολιτικό μπλοκ το οποίο θα αποτελεί το αντίπαλο δέος για την Δύση. Για την ακρίβεια ο σκοπός της δημιουργίας αυτού του μπλοκ είναι για να ξεπεραστεί κατά πολύ η οποία ισχύ διαθέτει η Δύση και θα χτυπηθεί ο κατ’ εξοχήν οικονομικός μηχανισμός με τον οποίο οι ΗΠΑ επιβάλλουν τις αποφάσεις τους και πολλές φορές εκβιάζουν τις άλλες χώρες: Το δολάριο.
Το ενδιαφέρον για ένταξη στους BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) είναι σαφής ένδειξη της αυξανόμενης επιρροής των αναδυόμενων αγορών και των αναπτυσσόμενων χωρών στην διεθνή σκηνή.
Η Κίνα σκοπεύει να διευκολύνει την ένταξη του Ιράν στην ομάδα BRICS όπως ακριβώς και η Ρωσία υποστηρίζει το αίτημα της Αιγύπτου να ενταχθεί στον ίδιο οργανισμό μετά την αιγυπτιακή απόφαση να καταθέσει αίτημα ένταξης.
Άλλωστε το Πεκίνο κήρυξε με την Μόσχα τον σχηματισμό μιας νέας παγκόσμιας τάξης, σηματοδοτώντας μια αλλαγή στη δυναμική της παγκόσμιας ισχύος.
Ενώ οι ΗΠΑ έχουν εκφράσει ανησυχία για το σχηματισμό ενός πιθανού ανταγωνιστικού μπλοκ ισχύος, το Πεκίνο παραμένει αποφασιστικό στον ισχυρισμό του ότι μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων βρίσκεται στο στάδιο της δημιουργίας κόντρα σε αυτήν της Δύσης.
Με τους BRICS στην πρώτη γραμμή αυτού του κινήματος, το μέλλον της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομίας πρόκειται να υποστεί σημαντικές αλλαγές.
Ήδη το δολάριο έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι εκτιμήσεις για την επικείμενη αποδολαριοποίηση του κόσμου κυριαρχεί στις αναλύσεις μεγάλων οίκων.
Από τη Βραζιλία έως τη Σαουδική Αραβία και από την Ινδία έως την Αργεντινή, όλο και περισσότερα έθνη “φέρονται” να απομακρύνονται από την ηγεμονία του δολαρίου.
Ο Stephen Jen – διαβόητος για την επινόηση του “χαμόγελου του δολαρίου” όταν ήταν στη Morgan Stanley, πρόσφατα ποσοτικοποίησε πόσο γρήγορα συντελείται η απο-δολαριοποίηση.
Ο Jen, ο οποίος τώρα διαχειρίζεται τα χρήματα στην Eurizon SLJ, προειδοποίησε σε πρόσφατο ενημερωτικό σημείωμα, ότι το δολάριο χάνει το αποθεματικό του καθεστώς με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι είναι γενικά αποδεκτό, καθώς πολλοί αναλυτές απέτυχαν να υπολογίσουν τις ξέφρενες διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών του περασμένου έτους.
«Το δολάριο υπέστη το 2022 μια εντυπωσιακή κατάρρευση του μεριδίου αγοράς του ως αποθεματικό νόμισμα, πιθανώς λόγω της χρήσης των κυρώσεων”, έγραψε ο Jen.
«Οι ενέργειες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους κατά της Ρωσίας αιφνιδίασαν τις μεγάλες χώρες που κατέχουν αποθεματικά”, οι περισσότερες από τις οποίες είναι αναδυόμενες οικονομίες του λεγόμενου Παγκόσμιου Νότου, ανέφερε.
Όπως αναφέρουν οι FT, ο Jen εκτιμά ότι αν προσαρμοστεί για τις μεταβολές των τιμών, το μερίδιο του δολαρίου στα επίσημα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα έχει μειωθεί από περίπου 73% το 2001 σε περίπου 55% το 2021. Στη συνέχεια, πέρυσι, έπεσε στο 47% των συνολικών παγκόσμιων αποθεμάτων.
Ο Jen συνεχίζει να εξηγεί δυσοίωνα ότι το δολάριο ΗΠΑ χάνει το μερίδιο αγοράς του ως αποθεματικό νόμισμα με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ό,τι πιστεύεται συνήθως.
“Μετά από σταθερή μείωση του παγκόσμιου μεριδίου αγοράς του τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το 2022 το δολάριο έχασε μερίδιο αγοράς με ρυθμό 10 φορές ταχύτερο. Οι αναλυτές απέτυχαν να εντοπίσουν αυτή τη μεγάλη αλλαγή επειδή υπολογίζουν την ονομαστική αξία των αποθεμάτων δολαρίου των κεντρικών τραπεζών του κόσμου χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις μεταβολές στην τιμή του δολαρίου.