το περίπτερο και απέναντι ήταν το θερινό σινεμά ΚΑΜΕΛΙΑ και δίπλα
από αυτό το χειμερινό ΑΡΜΟΝΙΑ.
Εκεί και η εκκλησία Αγία Βαρβάρα και ο σταθμός του ηλεκτρικού
ΑΝΩ ΠΑΤΗΣΙΑ.
Κάτω από την γέφυρα του τραίνου ο δρόμος που πηγαίνει στην Χαλκηδόνα
και στην Νέα Φιλαδέλφεια και εκεί μένω για μια παλιά Πρωτομαγιά
με τους υπαίθριους ανθοπώλες και όχι μόνον.
Πανηγύρι ....
Παιχνίδια....μαλλί της γριάς....κοκοράκια καραμέλες....μηλαράκια
καραμελωμένα....μαλλί της γριάς...παγωτά....
Κίνηση κόσμος με έχοντες το γενικό πρόσταγμα τους λουλουδοπώλες
τους Μενιδιάτες.
Μοσχοβολούσε ο τόπος....όλοι αγοράζανε...
Γλάστρες για κήπους (υπήρχαν τότε) αλλά και για τα μπαλκόνια.
Η Πατησίων η οδός ήταν έργο του Δήμαρχου της Αθήνας του Καλλιφρονά
υπάρχει και στάση.
Κατασκευάστηκε το 1841 και ήταν τότε ο αγαπημένος εξοχικός περίπατος
των Αθηναίων.
Τον περασμένο αιώνα τα Πατήσια ήταν ένα προάστιο της Αθήνας με ελαιώνες κήπους και εξοχικές επαύλεις πλουσίων Αθηναίων.
Πήγαιναν τότε να "πιάσουν τον Μάη"στην πλατεία Ανθεστηρίων που την είπαν αργότερα
αγάμων και Αμερικής.
Η ανοικοδόμηση στην συνέχεια ήταν γρήγορη και έτσι τα Πατήσια είχαν τις συνοικίες τους για να βρίσκουν άκρη.
Λυσσιατρείο...πλατεία Κολιάτσου....Άγιος Λουκάς....Κλωναρίδου...
Λίγοι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής εγκατασταθήκανε στα Πατήσια...
οι περισσότεροι δημιούργησαν προσφυγουπόλεις στα Βόρεια.
Ν.Ιωνία...Περισσός...Ν.Χαλκηδόνα...Νέα Φιλαδέλφεια....Περισσός.
Ήρθε και ο καιρός με την εσωτερική μετανάστευση τα Πατήσια να ενωθούν με το Κέντρο της Αθήνας και να γίνει η πλέον πυκνοκατοικημένη συνοικία.
Για το σήμερα...ουδέν σχόλιον!