Ο Φιλάρετος Ντενισένκο, για χάρη του οποίου δόθηκε από το Φανάρι Αυτοκέφαλο στην Ουκρανία, παρά την καθαίρεση, τον αφορισμό, τον αναθεματισμό και την αμετανοησία του, καταδικάστηκε από «Σύνοδο», την οποία αποτελούσαν κάποιοι αυτοχειροτόνητοι και κάποιοι που είχαν άκυρες χειροτονίες . Μάλιστα στην Ενωτική Σύνοδο που έγινε στο Κίεβο στις 15 Δεκεμβρίου 2019, υπό την προεδρία του εκπροσώπου του Φαναρίου Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ είχε αποδοθεί στον Φιλάρετο ο ανύπαρκτος για την Ορθοδοξία τίτλος του «επίτιμου Πατριάρχη»
Στις 2 Φεβρουαρίου 2022 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της «Ιεράς Συνόδου της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας», στην οποία εξετάστηκαν οι τελευταίες ενέργειες του Φιλαρέτου Ντενισένκο και των συνεργατών του. Στη σύνοδο συζήτησαν για τις «χειροτονίες» που έκανε ο Φιλάρετος μαζί με κάποιους πρώην «ιεράρχες» του «Πατριαρχείου Κιέβου», καθώς και για την αποδοχή Ελλήνων Παλαιοημερολογιτών στο Πατριαρχείο του.
«Όλα τα πρόσωπα που, κατά παράβαση των κανόνων και του Καταστατικού της Εκκλησίας, χωρίς να έχουν εκλεγεί από την Ιερά Σύνοδο και χωρίς την ευλογία του Προκαθήμενου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, από τον Ιούνιο του 2019, και έχουν ονομαστεί Επίσκοποι από τον Φιλάρετο Ντενισένκο, στην πραγματικότητα, δεν έχουν ιερατική χειροτονία και βαθμό, και ως εκ τούτου έγινε ληστρική ανάθεση επισκοπικών τίτλων και εξουσιών και άλλες ενέργειες που αποσκοπούν στην πρόκληση διχασμών στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, τα πρόσωπα αυτά υπόκεινται σε εκκλησιαστικές δικαστήριο και στέρηση της ιεροσύνης».
Διαβάζοντας κανείς τη διατύπωση του ανακοινωθέντος καταλαβαίνει την σύγχυση που επικρατείς τις τάξεις της «Εκκλησίας» του Επιφανίου. Επειδή καταλαβαίνουν ότι οποιαδήποτε καταδίκη ή καθαίρεση του Φιλαρέτου θα έχει άμεσες συνέπειες στις δικές τους χειροτονίες, περιορίζουν το διάστημα των άκυρων χειροτονιών από τον Ιούνιο του 2019.
Αλήθεια γιατί είναι άκυρες οι χειροτονίες του Φιλαρέτου από τον Ιούνιο του 2019 και όχι από τον Ιούνιο του 1992 όταν καθαιρέθηκε και αφορίστηκε από την Σύνοδο της Ρωσικής Εκκλησίας;
Εάν και εφ΄όσον αποδεχτούμε ότι η Αυτοκέφαλη «Εκκλησία» του Επιφανίου έχει Ιεροκανονική ισχύ, με ποια αιτία και βάσει ποίων κανόνων απαγορεύονται αναδρομικά χειροτονίες και μάλιστα από έναν Επίσκοπο που έχει κανονική γι΄αυτούς ιεροσύνη;
Ο Επιφάνιος και η ομάδα του καταλαβαίνουν καλά ότι καθαιρώντας για δεύτερη φορά τον Φιλάρετο, θα καταδικάσουν και τους εαυτούς τους, δεν αγγίζουν τον ιδρυτή τους και αποφάσισαν να τον συγχωρήσουν «τουλάχιστον», «χωρίς να εφαρμόσουν αυστηρότερα μέτρα Κανονικής Τάξεως στις παραβιάσεις που διέπραξε…»
Η «Σύνοδος» επίσης αποκήρυξε τους Έλληνες Παλαιοημερολογίτες, τους οποίους αποδέχθηκε ο Φιλάρετος σε κοινωνία, και αποφάσισε να στραφεί στη Σύνοδο της Ελληνικής Εκκλησίας με αίτημα να τους αφορίσει από την Εκκλησία. Δηλαδή την επιβολή αναθέματος.
Οι αυτοχειροτόνητοι, καθηρημένοι, αφορισμένοι και αναθεματισμένοι που αποτελούν την λεγομένη «σύνοδο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας», δεν έχουν μόνο υποστεί την διάλυση της σχισματικής τους δομής, αλλά έχουν και παντελή άγνοια της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας.
Ζητούν από την Κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος να αφορίσει και να αναθεματίσει ποιους; Αυτούς που δεν ανήκουν στις τάξεις της, που δεν έχουν καμία κοινωνία μαζί της, και που, όντες παλαιοημερολογίτες, είναι αυτονόητα σχισματικοί και άρα αναθεματισμένοι.
Γίνεται πλέον σαφές ότι αυτό το μόρφωμα το οποίο επιμένει ο Βαρθολομαίος να αποκαλεί «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας» και το οποίο προσπαθεί να επιβάλει στην Σύνολη Ορθοδοξία, επιστρατεύοντας και εκβιάζοντας με τη χρήση κάθε αθέμητου πολιτικού μέσου, αποτελεί ένα όνειδος για την Ορθοδοξία και είναι βέβαιο ότι την οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στον όλεθρο.