ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΗ. Οταν φιλάτε τις εικόνες μη ζητάτε μόνο , πείτε ένα ευχαριστώ, ένα σ αγαπώ.... στα λαμπερά μάτια των εικόνων να βλέπετε τον ανείπωτο πόνο του σταυρού...
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Η ζεις για να γίνεις Άγιος .... η ζεις για να ενδυθείς το κλάμα και την οδύνη.
Αν κάποιος ερωτηθεί ποια αμαρτία είναι η πιο τρομερή, οι απαντήσεις μπορούν να ακουστούν με διαφορετικό τρόπο: δολοφονία, μοιχεία, κλοπή, προδοσία, κακία, κλπ. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα πιο φοβερό από την απιστία, γιατί ακριβώς αυτή δημιουργεί όλες αυτές τις σοβαρές αμαρτίες.
Πατήρ Dimitry Smirnov
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Έπεσε πολύ ομίχλη στη ζωή μας και δεν μπορούμε να βρούμε το δρόμο μας..
Την σκεφτόμαστε εκείνη την ημέρα όπου όλοι θα είμαστε αναστημένοι σε μια ηλικία με καινούργιο σώμα αθάνατο;
====================================
Χωρίς τον ουρανό, χωρίς τη γη, χωρίς τον ήλιο, χωρίς τα αστέρια αφού αυτά θα παύσουν όταν θα έρθει ο Δημιουργός τους.
=====================================
Μετά κρίση... Αιώνια ζωή και αιώνια κόλαση. Που θα βρεθούμε; Τα σκεφτόμαστε αυτά;
Δοξαστικό της Κυριακής της Κρίσεως
=====================================
Ὅταν τίθωνται θρόνοι, καὶ ἀνοίγωνται βίβλοι, καὶ Θεὸς εἰς κρίσιν καθέζηται, ὢ ποῖος φόβος τότε!. Ἀγγέλων παρισταμένων ἐν φόβῳ, καὶ ποταμοῦ πυρὸς ἕλκοντος, τί ποιήσομεν τότε οἱ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις ὑπεύθυνοι ἄνθρωποι; Ὅταν δὲ ἀκούσωμεν καλοῦντος αὐτοῦ, τοὺς εὐλογημένους τοῦ Πατρὸς εἰς βασιλείαν, ἁμαρτωλούς δὲ ἀποπέμποντος εἰς κόλασιν, τίς ὑποστήσεται τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἀπόφασιν; Ἀλλὰ μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, πρὶν τὸ τέλος φθάσῃ, διὰ τῆς μετανοίας ἐπιστρέψας ἐλέησόν με.
Αν κάποιος ερωτηθεί ποια αμαρτία είναι η πιο τρομερή, οι απαντήσεις μπορούν να ακουστούν με διαφορετικό τρόπο: δολοφονία, μοιχεία, κλοπή, προδοσία, κακία, κλπ. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα πιο φοβερό από την απιστία, γιατί ακριβώς αυτή δημιουργεί όλες αυτές τις σοβαρές αμαρτίες.
Πατήρ Dimitry Smirnov
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Έπεσε πολύ ομίχλη στη ζωή μας και δεν μπορούμε να βρούμε το δρόμο μας..
Την σκεφτόμαστε εκείνη την ημέρα όπου όλοι θα είμαστε αναστημένοι σε μια ηλικία με καινούργιο σώμα αθάνατο;
====================================
Χωρίς τον ουρανό, χωρίς τη γη, χωρίς τον ήλιο, χωρίς τα αστέρια αφού αυτά θα παύσουν όταν θα έρθει ο Δημιουργός τους.
=====================================
Μετά κρίση... Αιώνια ζωή και αιώνια κόλαση. Που θα βρεθούμε; Τα σκεφτόμαστε αυτά;
Δοξαστικό της Κυριακής της Κρίσεως
=====================================
Ὅταν τίθωνται θρόνοι, καὶ ἀνοίγωνται βίβλοι, καὶ Θεὸς εἰς κρίσιν καθέζηται, ὢ ποῖος φόβος τότε!. Ἀγγέλων παρισταμένων ἐν φόβῳ, καὶ ποταμοῦ πυρὸς ἕλκοντος, τί ποιήσομεν τότε οἱ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις ὑπεύθυνοι ἄνθρωποι; Ὅταν δὲ ἀκούσωμεν καλοῦντος αὐτοῦ, τοὺς εὐλογημένους τοῦ Πατρὸς εἰς βασιλείαν, ἁμαρτωλούς δὲ ἀποπέμποντος εἰς κόλασιν, τίς ὑποστήσεται τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἀπόφασιν; Ἀλλὰ μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, πρὶν τὸ τέλος φθάσῃ, διὰ τῆς μετανοίας ἐπιστρέψας ἐλέησόν με.