Ιδιωτικός στρατός Βάγκνερ, η ρωσική Blackwater
Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
Πολεμούν, τραυματίζονται, ακρωτηριάζονται, σκοτώνονται. Πότε στην Ανατολική Ουκρανία και πότε στη Συρία. Τα ονόματά τους δεν ανακοινώνονται, οι απώλειες τους δεν καταγράφονται στις επίσημες στατιστικές του ρωσικού Υπουργείου Αμύνης. Όταν επιστρέφουν καμιά οργάνωση δεν φροντίζει για την επανένταξή τους στην κοινωνία. Ωστόσο, παρά την επίσημη δήλωση πως δεν ανήκουν σε καμιά δομή των ενόπλων δυνάμεων ή των δυνάμεων ασφαλείας της Ρωσίας, η κυβέρνηση τους παρασημοφορεί με κάθε επισημότητα. ( Στο βίντεο Ρώσοι μισθοφόροι στη Συρία).
Ο λόγος για τα μέλη του Ιδιωτικού Στρατού «Βάγκνερ», πρώην στρατιωτικούς, – αξιωματικούς και οπλίτες- των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, οι οποίοι αποτελούν τον στρατιωτικό βραχίωνα του βαθέος ρωσικού κράτους σε αποστολές που πρέπει να μείνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Οι αόρατοι πολεμιστές Σύμφωνα με δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters (http://ru.reuters.com/article/topNews/idRUKBN1AI0IF-ORUTP) οι ρωσικές απώλειες στην Συρία αυξήθηκαν σε σχέση με το 2016, ωστόσο, το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης διέψευσε το ρεπορτάζ επικαλούμενο την επίσημη στατιστική. Σε δηλώσεις του μάλιστα στο RIA Novosti, ο εκπρόσωπος τύπου του υπουργείου υποστράτηγος Ιγκόρ Κονασένκο είπε πως πρόκειται για ανυπόστατες φήμες, προερχόμενες από αναρτήσεις σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (https://ria.ru/syria/20170802/1499609222.html).
Σύμφωνα με το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης, οι ρωσικές απώλειες στη Συρία το 2017 ήταν δέκα στρατιωτικοί. Ωστόσο, το Reuters επιμένει πως τους πρώτους επτά μήνες του 2017 οι ρωσικές απώλειες πλησιάζουν τις 40. Η δημοσιογραφική ομάδα που ερεύνησε την υπόθεση μίλησε και επιβεβαίωσε τις απώλειες αυτές με συγγενείς, φίλους και τοπικούς αξιωματούχους από τις γενέτειρες των θυμάτων και επιμένει πως ο αριθμός αυτός δεν αντανακλά τους πραγματικούς αριθμούς, στο βαθμό που έχει πληροφορίες για ταφές θυμάτων σε ανώνυμους τάφους και μέσα σε γενική, επιβεβλημένη σιωπή.
Η ομάδα Βάγκνερ
Η ομάδα Βάγκνερ είναι η άτυπη ονομασία Ρώσων μισθοφόρων, οι οποίοι έδρασαν τόσο στην Ανατολική Ουκρανία όσο και στην Συρία. Αναλυτές θεωρούν πως το αρχέτυπο αυτής της ομάδας είναι το «Σλαβικό σώμα», το οποίο αρχικά έδρασε ανοιχτά στη Συρία, πράγμα που ανάγκασε τις ρωσικές αρχές να ξεκινήσουν την δικαστική διερεύνηση, χωρίς όμως να δημοσιευτούν ποτέ τα αποτελέσματά της. Ως ηγέτης αυτής της ομάδας φέρεται ο απόστρατος αντισυνταγμαράρχης Ντμίτρι Ούτκιν ο οποίος, ως το 2013, ήταν διοικητής της 700ης Αυτόνομης Μονάδας Ειδικών επιχειρήσεων της 2ης Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Ειδικών Δυνάμεων της Γενικής Διοίκησης του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας.
Ο Ντίμτρι Ούτκιν (πηγή φωτό)
Η πρώτη επιχείρηση αυτής της μονάδας ήταν ο αφοπλισμός των ουκρανικών μονάδων στην Κριμαία το 2014. Στη συνέχεια συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Ντονμπάς. Τον Οκτώβριο του 2015 η μονάδα αυτή μεταφέρθηκε στη Συρία όπου είχε και τα πρώτα της θύματα κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της ρωσικής αεροπορικής βάσης. Οι μισθοφόροι της ομάδας Βάγκνερ συμμετείχαν στην απελευθέρωση της Παλμύρας το 2016, ενώ τα θύματα που είχε για το διάστημα από το φθινόπωρο του 2015 μέχρι την άνοιξη του 2016 ήταν 32 νεκροί και περίπου 80 βαριά τραυματισμένοι.
Το στρατόπεδο εκπαίδευσης στο Μόλκινο και οι αποστολές στη Συρία
Στην περιοχή του Κρασνοντάρ, στην στρατιωτική βάση της 10ης Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας της Διεύθυνσης Στρατιωτικής Κατασκοπίας του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας, βρίσκεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η βάση εκπαίδευσης της ρωσικής Blackwater. Εκεί βρίσκονται τα «Γραφεία Στρατολογίας» και «Ασφαλείας», το πεδίο βολής και ο στίβος μάχης, καθώς και πολλά άλλα κτίρια, την χρήση των οποίων η δημοσιογραφική έρευνα, δεν μπόρεσε να διακριβώσει. Οι επικεφαλής εκπαιδευτές έχουν τα προσωνύμια «Ρους» και «Ασιάτης». Ο πρώτος στο παρελθόν χρημάτισε Ειδικός Εντεταλμένος ανακριτής του Υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσίας και ο δεύτερος ήταν χωροφύλακας στην Κριμαία μέχρι το 2014.
Η παρασημοφόρηση (πηγή φωτό)
Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που συμμετείχαν τόσο στην εκπαίδευση όσο και στις επιχειρήσεις στη Συρία το διάστημα 2015-2016, η εκπαίδευση που γινόταν στο Μόλκινο ήταν δίμηνης διάρκειας και οι εκπαιδευόμενοι είχαν στην διάθεσή του πολεμοφόδια σε απεριόριστο αριθμό, συμπεριλαμβανομένων και των πανάκριβων αντιαρματικών βλημάτων. Στην Συρία είχαν στην διάθεσή του τεθωρακισμένα Τ-72, συστήματα ΒΜ-21 «Grand», πυροβόλα 112 χιλιοστών D-30. Το οργανόγραμμα την άνοιξη του 2016 περιλάμβανε 2349 στρατιωτικούς, χωρισμένους σε τέσσερις λόχους ανιχνευτών, ομάδες διοίκησης, μία ίλη τεθωρακισμένων, μια μεικτή ομάδα πυροβολικού, μονάδες διοικητικής υποστήριξης και μονάδες καταδρομών. Μέχρι και το τέλος του 2016 οι μισθοί καταβάλλονταν κανονικά. Το ίδιο και τα παράσημα με τα μετάλλια. Στο τέλος της άνοιξης, η επιχείρηση σταμάτησε.
πηγή φωτό
Το διάστημα Απριλίου – Μαΐου όλος ο βαρύς εξοπλισμός, τα τεθωρακισμένα, τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού παραδόθηκαν, ενώ οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί αποστρατεύτηκαν και επέστρεψαν σπίτια τους. Στα τέλη του 2016, η μονάδα άρχισε ξανά τις στρατολογίες και τις ανακλήσεις από την «εφεδρεία» μόνο που αυτή τη φορά, η αποστολή ήταν η φύλαξη των πετρελαιοπηγών της Συρίας.
Συγκεκριμένα…
Η πρώτη αποστολή ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2015 όταν οι λόχοι έφτασαν στην Συρία. Μέχρι τις αρχές του 2016 δεν συμμετείχαν σε μεγάλες επιχειρήσεις. Οι πρώτες μάχες έγιναν τον Φεβρουάριο, όπου είχαν τις πρώτες απώλειες, κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων για την απελευθέρωση της Παλμύρας. Τους επόμενους δύο μήνες και αφού παρέδωσαν το βαρύ οπλισμό και τα οχήματα, οι άντρες επέστρεψαν από την Συρία στην Ρωσία. Κατά την διάρκεια αυτών των επιχειρήσεων σκοτώθηκαν 32 μισθοφόροι. Τραυματίστηκαν βαριά άλλοι 80, οι οποίοι διακομίστηκαν σε στρατιωτικά νοσοκομεία της Ρωσίας και παρέμειναν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η δεύτερη αποστολή ξεκίνησε στις αρχές του 2017 και συγκεκριμένα τον Ιούνιο. Βασικός στόχος της αποστολής αυτής ήταν η φύλαξη των πετρελαιοπηγών στην ευρύτερη περιοχή της Παλμύρας. Σύμφωνα με πληροφορίες οι νεκροί κυμαίνονται από 40 έως 60, ενώ οι τραυματίες φέρονται να είναι διπλάσιοι. Σχετικά δημοσιεύματα υπήρξαν στην ρωσική εφημερίδα RBK αλλά και σε εκθέσεις της Conflict Intelligence Team.
Ωστόσο, ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις, στην Συρία παρέμεναν μονάδες διοικητικής υποστήριξης, καθώς επίσης και μονάδες στρατιωτικών συμβούλων οι οποίοι συμμετείχαν σε τοπικού χαρακτήρα μάχες, όπως η ορεινή Λατάκια και οι πετρελαιοπηγές στις περιοχές του Σαέρ και στο Χαλέπι.
https://jaj.gr/simantikes-erevnes/erevnes/idiotikos-stratos-vagkner-i-rosiki-blackwater/