ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ, 22
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2005 ήρθε η κ. Ειρήνη στον ναό να εξομολογηθεί. Περίμενε μία ώρα
εωσότου τελειώσω κάποιες υποθέσεις. Ήταν πολύ στενοχωρημένη. Ένα γεγονός είχε συνταράξει
την οικογένειά της. Ο ανιψιός της , ο Γιώργος έναν μήνα νωρίτερα σκοτώθηκε σε
αυτοκινητιστικό δυστύχημα∙ ανασύρθηκε κάτω από μία νταλίκα απανθρακωμένος. Στο
νεκροτομείο δεν της επέτρεψαν να τον δει. Τον είχαν βάλει σε μία μαύρη σακούλα
, της οποίας όμως το μήκος ήταν αρκετά μεγαλύτερο από το ύψος του ανιψιού της (
πάνω από 2 μέτρα) .
Η κηδεία έγινε με τις
αμφιβολίες να τη βασανίζουν εάν πράγματι ο ανιψιός της είχε πεθάνει με αυτό τον
τρόπο . Ο ιατροδικαστής δεν είχε επιτρέψει να ανοιχτεί ούτε το φέρετρο. Ήταν
σφραγισμένο. Η οικογένεια του εκλιπόντος είχε διπλό πένθος, διότι δεν γνώριζε
αν ήταν όντως ο γιος τους που κηδεύτηκε. Η μεγάλη αγωνία και ο βαθύς πόνος τους
έκανε να στραφούν στον Θεό. Η μητέρα κι ο πατέρας του 27χρονου παιδιού , ενώ
βρίσκονταν σε διάσταση, ειρήνευσαν κι αναζήτησαν διέξοδο στην προσευχή. Ήθελαν
να μάθουν τί πραγματικά συνέβη στον γιο τους.
Η κ. Ειρήνη λίγες
μέρες νωρίτερα είχε δει ένα όνειρο πολύ ζωντανό∙ τον Γιώργο να της χαμογελάει
και να την παρακινεί να μη στενοχωριέται. «Εγώ είμαι καλά εδώ. Εκτελώ εντολές
του προφήτη Ηλία». Η κ. Ειρήνη και η οικογένεια του Γιώργου μένουν στο
Περιστέρι. Λίγες μέρες μετά, μια ευλαβής
γνωστή της οικογένειας είδε πάλι τον Γιώργο σε όνειρο να της λέει: «Να πάτε
στον προφήτη Ηλία που είναι με τις πολλές καφετερίες». Η κ. Ειρήνη, μόλις το
πληροφορήθηκε , έσπευσε να αναζητήσει τον ναό. Στο Χαϊδάρι που έμενε υπήρχε
Προφήτης Ηλίας χωρίς όμως καφετέριες στα πέριξ. Ένα βράδυ, καθώς βρισκόταν στο
δωμάτιο του Γιώργου, είδε πεσμένη δίπλα από το κομοδίνο του μία εικονούλα∙ ήταν
του προφήτη Ηλία. Στην πίσω πλευρά της αναγραφόταν «Προφήτης Ηλίας Παγκρατίου».
Την επομένη ήρθε στο Παγκράτι όπου διαπίστωσε ότι ήταν ο ναός όπως τον είχε
περιγράψει ο ανιψιός της , με πολλές καφετέριες κοντά.
Το θαυμαστό είναι ότι
τελείως απρογραμμάτιστα έπεσε πάνω μου παρ’ ότι δεν ήταν η εφημερία μου. Ο
Γιώργος δούλευε κάπου κοντά στο Παγκράτι , σε κατάστημα ρούχων. Της μίλησα για τoν γέροντα Πορφύριο- τον
οποίο δεν γνώριζε- και για τη χάρη που είχε να βλέπει ψυχές στον Παράδεισο και της
πρόσφερα ένα βιβλίο που μιλούσε για τον γέροντα.
Πηγή: «εκπλήξεις
χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του
πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ
ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2013/11/blog-post_23.html