Του Μιχαήλ Στυλιανού
Βόμβα Μαρίν Λε Πεν
στα θεμέλια 4ου Ράϊχ και Παγκόσμιας
Δυναστείας του Χρήματος.
Μαστίγιο για απολιθωμένα μυαλά
Μαστίγιο για απολιθωμένα μυαλά
Η συντριπτική νίκη με 54% του «Εθνικού Μετώπου» της Μαρίν Λε
Πεν έναντι 46% του συνόλου των κομμάτων του γαλλικού πολιτικού κατεστημένου
στον δεύτερο γύρο των αναπληρωματικών περιφερειακών εκλογών της Μπρινιόλ
προαναγγέλλει τεκτονικές δονήσεις εντός και εκτός των γαλλικών συνόρων, καθώς
συνοδεύεται από:
-Δημοσκόπιση της 9/10 που αποκάλυπτε το «Μέτωπο» στη θέση
πρώτης πολιτικής δύναμης, με 24%,
μπροστά από το κόμμα της δεξιάς, UMP (22 %) και τους σοσιαλιστές του Ολάντ με 19%.
-Δημοσκόπιση της 17/10, που, στο ερώτημα ποιός είναι ο
καλύτερος αντίπαλος της κυβέρνησης, έδινε:
13% στον Μελενσόν της Αριστεράς, 13% στον Κοπέ πρόεδρο του
δεξιού UMP, 18% στον
τέως πρωθυπουργό Φιγιόν του UMP και 46% ! στην Μαρίν Λε Πεν.
Πένθιμα σήμαντρα για το πολιτικό κατεστημένο της γαλλικής
παρακμής και προάγγελοι πιθανών καταλυτικών αλυσσιδωτών δονήσεων στα θεμέλια
του στρεβλού ευρωπαϊκού οικοδομήματος! Εάν, όπως προβλέπεται, ο καλπασμός του
«Εθνικού Μετώπου» προς την ανατροπή των πολιτικών δεδομένων στη Γαλλία
επιβεβαιωθεί στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου και στις Ευρωεκλογές του Μαίου.
Από τα «χαλάσματα», που τότε θα προκληθούν, δεν αποκλείεται να ξετρυπώσει και ο
απρόβλεπτος «από μηχανής θεός» του ελλαδικού δράματος...
Στη χώρα του Μεγάλου Αδελφού οι παραπάνω σημαδιακές ΕΙΔΗΣΕΙΣ πνίγηκαν στον κατακλυσμό της
ανεξάντλητης χρυσαυγιάδας. Νεοφώτιστοι μάλιστα σταυροφόροι της δημοκρατικής
πίστεως προχώρησαν στην εξίσωση και του γαλλικού «Εθνικού Μετώπου» με την Χ.Α. και άλλα νεοναζιστικά κινήματα στην
Ευρώπη. Ουδέν το αναληθέστερο!
Στη Γαλλία αυτός ο ισχυρισμός θα επέσυρε και καταδίκη για
συκοφαντική δυσφήμηση. Η απλή χρήση του όρου «άκρα δεξιά» προκάλεσε άλλωστε προ ημερών την υποβολή μηνύσεων από την Μαρίν
Λε Πεν, η οποία είναι καλή και
διαβασμένη δικηγόρος.
Το «Εθνικό Μέτωπο», ακόμη και στην «πατρογονική διαδρομή
του», ουδέποτε καταδικάσθηκε η έστω κατηγορήθηκε για πράξεις βίας, ναζιστικούς
χαιρετισμούς, σβάστικες και τα συναφή. Αντίθετα, στους κόλπους του τώρα λειτουργεί
και« Εθνικός Κύκλος Γάλλων Εβραίων», ο πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ
συμμετείχε πέρισυ στην συνάντηση της Μαρίν Λε Πεν με τους άλλους πρεσβευτές στο
Οργανισμό και η ίδια δηλώνει την επιθυμία της να επισκεφθεί το Ισραήλ.
* * *
Οι πρόσφατες εντυπωσιακές εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις ανόσιες
προβλέψεις του γράφοντος, σε πρόσφατες επισκέψεις του στη Γαλλία (είχαν επισύρει
τη δυσφορία και του οικογενειακού του κύκλου) για τήν επερχόμενη μετεωρική άνοδο της εκλογικής δύναμης του Εθνικού Μετώπου. Εβασίζοντο όμως σε
δύο κριτήρια:
- Στις απτές, επώδυνες και απειλητικές πλέον εκδηλώσεις μιας
επιταχυνόμενης εθνικής πολιτικής, οικονομικής, διπλωματικής και πνευματικής
συρίκνωσης.
-Και στην εντυπωσιακή
-για τον απροκατάληπτο παρατηρητή- χτυπητή αντίθεση ανάμεσα στην ξύλινη κενολογία
και τους θεατρινισμούς του κομματικού κατεστημένου από την μία πλευρά και τον
ευθύ, σαφή και συγκροτημένο λόγο της Μαρίν Λεπέν στην παρουσίαση ενός σχεδίου,
πειστικά ανταποκρινόμενου όχι σε έξωθεν υποδείξεις ή σε ιδεολογικά θέσφατα,
αλλά στην πρόκληση αναστροφής του κατήφορου και αναστήλωσης της Γαλλίας στην
θέση που της διεφύλαξε στόν πόλεμο ο Ντε Γκώλ.
Τα τελευταία εκλογικά και δημοσκοπικά αποτελέσματα
αποδεικνύουν ότι διογκούμενες μάζες Γάλλων ψηφοφόρων απορρίπτουν τα ματογυιάλια της καθεστωτικής μιντιοκρατίας
και τα τετριμένα κλισέ και αναζητούν στη δική τους πείρα και κρίση τον οδηγό
προς τον δρόμο της σωτηρίας για το έθνος και τη φαμίλια τους.
Οι νέες εμπειρίες στην μέγγενη της «λιτότητας», το κλείσιμο
βιομηχανιών και το φάσμα της ανεργίας, η εθνική ταπείνωση της φωτογραφικής
απεικόνισης αλληλοδιαδόχων Γάλλων προέδρων (Σαρκοζί και Ολάντ) σε πόζες αυλικών
της αυτοκράτειρας Μέρκελ, ο παραγκωνισμός του «προθύμου πυραυλοφόρου Ολάντ »
από την Ρωσο-Αμερικανική διαχείριση της συριακής κρίσης και από την «Εγγύς
Ανατολή», συσσώρευσαν τον ηλεκτρισμό της αφύπνισης.
* * *
Στην από εδώ άκρη της Ευρώπης ένας αριστερός στοχασμός,
ελευθερωμένος από εξαρτημένα ανακλαστικά (και μια δημοσιογραφία λιγότερο οκνηρή και
περισσότερο ερευνητική) θα ανακάλυπταν εκπληκτικές συμπτώσεις ανάμεσα στις
θέσεις του γαλλικού «Εθνικού Μετώπου» και της ελλαδικής Αριστεράς (και μάλιστα
της ριζοσπαστικής!), σε θέματα υπαρξιακής κρισιμότητας στις σημερινές συνθήκες,
συμπτώσεις που χρήζουν τουλάχιστον αξιολογικής
έρευνας και μελέτης. Συγκεκριμένα και λακωνικά οι θέσεις του Ε.Μ. είναι:
-
Ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας στο οικονομικό
πεδίο, με έξοδο από το Ευρώ και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα -απαραίτητη
προϋπόθεση για τον έλεγχο της οικονομίας, ανάσχεση της συρίκνωσης και επάνοδο
στην ανάπτυξη. Η Μαρίν Λε Πεν υποστηρίζει ότι παραμονή στο Ευρώ οδηγεί στην
καταστροφή. Επικαλείται μελέτες οικονομολόγων της Αριστεράς, όπως του Ζάκ Σαπίρ,
και αποσπά εύφημες μνείες στις συχνές τηλεοπτικές συνεντεύξεις του αριστερού δημογράφου
και ιστορικού συγγραφέα Εμμάνουελ Τόντ, (τού αξιολογώτερου σήμερα Γάλλου διανοουμένου),
ο οποίος από ετών διατυπώνει αυτή τη θέση.
-
Ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας στο συνταγματικό
και πολιτικό επίπεδο με την έξοδο από την Ε.Ε. –προϋπόθεση
για την αποκατάσταση της υπεροχής του Γαλλικού Δικαίου, αντί της υποταγής του
στο «ευρωπαϊκό» (της γερμανικής ηγεμονίας). Προτείνει έξοδο από Ευρώ και Ευρωπαϊκή ‘Ενωση κατόπιν
δημοψηφίσματος, δείχνοντας την δυστυχία του ελληνικού και άλλων λαών,
που εξακολουθουν να υποτάσσονται...
-
Αντίθετη στον νεοφιλελεύθερισμό, η Μαρίν Λε Πεν
τάσσεται υπέρ της κρατικής παρέμβασης στην Οικονομία, τήν προστασία
της γαλλικής παραγωγής, εμπορίου και
εργασίας αλλά και την αποκατάσταση της συνταξιοδότησης στα 60 αντί στα 62,
όπου την μετέθεσε ο Σαρκοζί.
-
Στην εξωτερική πολιτική αντιτάχθηκε στήν γαλλική ανάμειξη
στην εισβολή στη Λιβύη και στην επέμβαση στον Συριακό εμφύλιο.
Τάσσεται υπέρ της ειρήνευσης στη
Μ.Ανατολή και της συνύπαρξης κράτους
του Ισραήλ και παλαιστινιακού κράτους.
Αποφασιστικά
αντιτάσσεται στον γερμανικό ηγεμονισμό στην Ευρώπη και στην
παγκόσμια δυναστεία του Χρήματος, προτάσσοντας ανένδοτα την γαλλική
εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία σε όλες τις εκφάνσεις της.
Μόνο στο μεταναστευτικό (οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα και στη
Γαλλία) οι θέσεις του «Ε. Μ.»,χωρίς να είναι ακραίες, δεν ανταποκρίνονται στα
εξαρτημένα ανακλαστικά και τις υπερευαισθησίες τουλάχιστον της παρ ημίν παλαιο-διεθνιστικής
και νεο-κοσμοπολίτικης αριστεράς.
Υποστηρίζει ότι ενώ δεν στρέφεται εναντίον των μεταναστών,
(υπενθυμίζει ότι ως νεαρή δικηγόρος υπεράσπισε όχι λίγους απειλούμενους με
απέλαση), είναι αποφασιστικά αντίθετη στη λαθρομετανάστευση όσο και στη
διάβρωση της εσωτερικής εθνικής κυριαρχίας και την
υπονόμευση θεμελιακών αρχών και αξιών της γαλλικής
δημοκρατίας. Προσφιλής και στην Αριστερά είναι η αρχή του «κοσμικού κράτους», ( αντί της «ηγεμονίας» της εκκλησίας),
που καθιέρωσε η γαλλική επανάσταση και που υφίσταται τώρα την αμφισβήτηση και διάβρωση όχι πλέον
από τον καθολικισμό ή από το ισχυρό αλλά εντεταγμένο εβραϊκό
πλήρωμα, αλλά από μιά ογκώδη, «ανένταχτη» και «απαιτητική» μουσουλμανική
μειονότητα.
Χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του φαινομένου, που με τις
ψηφοθηρικές παραχωρήσεις αιρετών αρχόντων, παροξύνουν ξενοφοβικές αντιδράσεις,
είναι τα χωριστά διαιτολόγια με γεύματα «χαλάλ» στα σχολικά συσσίτια, η διάθεση εθνικών πόρων για την οικοδόμηση Τζαμιών, η
καθιέρωση ωραρίων αποκλειστικής χρήσεως για γυναίκες σε δημοτικές πισίνες, η
ανοχή στη χρήση των πλατειών ή και δρόμων για ομαδική προσευχή κ.λ.π.
Εκδηλώσεις απόρριψης των εθνικών κανόνων κοινωνικής συμβίωσης και προβολής «θρησκευτικής»
τουλάχιστον ιδιαιτερότητας, εγγίζουσας τα όρια του προσυλητισμού άν μη και της απροκάλυπτης αμφισβήτησης της νομικής τάξεως.
Ο στιγματισμός του φαινομένου από την Μαρίν Λε Πεν της
επισύρει φυσικά τις αναμενόμενες καταγγελίες για «ρατσισμό»,«κροδεξιά», κάποτε
και«φασισμό», οι οποίες όμως, τελευταία φαίνεται να προσκρούουν σε επιφάνεια «τεφάλ»
και σε διευρυνόμενο τείχος ψύχραιμης στάθμισης και αυξανόμενης δημοτικότητας.
Πράγματι, στη διετία μετά την εκλογική νίκη της στο
κομματικό συνέδριο, σε βάρος ακροδεξιών συνεργατών του πατέρα της, το «Ε.Μ»
έχει υποστεί ολική μεταμόρφωση, με την απομάκρυνση όλων των ακροδεξιών του στοιχείων και την προβολή
επιτελείου και υποψηφίων στις εκάστοτε
εκλογές όπου εντυπωσιάζει η νεότητα, η συγκρότηση και η ευπρέπεια.
Βουλευτής στη Βωκλούζ εξελέγη τελευταία, η Μαριόν Λε Πεν,
ανηψιά την Μαρίν, 22 ετών. Αντιπρόεδρος
του κόμματος ειναι ο Φλοριάν Φιλιππό, μόλις 36 ετών, παλαιός συνεργάτης του
Ζαν-Πιερ Σεβενεμέν, συντάκτη του προγράμματος του Σοσιαλιστικού Κόμματος το 1980 και υπουργού
του Μιττεράν...
* * *
Συνοπτικά, το «Εθνικό Μέτωπο», υπό την 45χρονη ευφυή, ελκυστική και χαρισματική Μαρίν Λε Πεν, αντιπαρατάσσει το νέο και το σφριγηλό συνδυασμένο με τη σαφήνεια και την ευθύτητα, σαν εναλλακτική επιλογή από ένα γηρασμένο και ανυπόληπτο πολιτικό προσωπικό στην ίδια διαχείριση του εθνικού κατήφορου.
Ακόμη και η προσέγγισή του στούς μοχλούς της γαλλικής
εξουσίας θα λειτουργήσει αναπόφευκτα ως καταλύτης ανατροπών στο σενάριο, στη σκηνογραφία,
και ίσως στη γεωγραφία της Ε.Ε.
Οι εδώ αντιμνημονιακές δυνάμεις θα διέπρατταν σοβαρό σφάλμα
εάν αντιπαρέρχονταν αυτόν τον παράγοντα με την καθιερωμένη ελλαδική ελαφρότητα
και πνευματική οκνηρία ή υποταγή στην κομματική θεολογία και τις απαγορευτικές
συμβάσεις, αντί να τον εντάξουν στις
παραμέτρους του προβληματισμού τους για την κατάστρωση κάποιας στρατηγικής.
Μιχαήλ Στυλιανός (Με τη βοήθεια του
καλού φίλου συνταγματολόγου Jean Catsiapis στην τεκμηρίωση του άρθρου)
Για όσους ξέρουν γαλλικά: παρέμβαση της Γαλλίδας Ευρωβουλευτή Μαρίν Λεπέν για τα δραματικά γεγονότα της Λαμπεντούσα και Σικελίας στην Ευρωβουλή
και στο "θερινό πανεπιστήμιο" του Εθνικού Μετώπου στη Μασσαλία
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/10/blog-post_8362.html#.UmO8_H_6o-Y