«Εν ημέρα εκδικήσεως ανταποδώσω, εν καιρώ, όταν σφαλή ο πους αυτών,
ότι εγγύς ημέρα απωλείας αυτών και παρέστιν έτοιμα ημίν»
Ωδή Δευτέρα
ότι εγγύς ημέρα απωλείας αυτών και παρέστιν έτοιμα ημίν»
Ωδή Δευτέρα
Την Πόλη σου της Θεοτόκου
τη σκύλεψαν οι σταυροφόροι
τη ρήμαξαν, την υποδούλωσαν οι οθωμανοί.
Αυτή την Πόλη, τη βρωμίζουν καθημερινά
οι μιαροί απόγονοι τους
κι ας λένε πως την αγαπούν… οι βιαστές της!
Ξύπνα επιτέλους Βασιλιά!
Δε βλέπεις τα παιδιά σου;
Δεν ακούς, στον τάφο μέσα που ‘σαι κρυμμένος,
τους λυγμούς, τα μοιρολόγια τους
που φτάνουν βαθιά ίσαμε τον Άδη;
Τα δάκρυα τους, που πέφτουν
και ποτίζουν το ζεστό της χώμα;
Ξύπνα επιτέλους Βασιλιά!
Βγάλε απ’ το θηκάρι το σπαθί σου!
Η φρουρά της Βασιλεύουσας σε περιμένει
αδημονεί κι ελπίζει
να βρεθείτε ξανά ανταμωμένοι
πάνω στα τείχη της, επάνω στις επάλξεις
Τα σήμαντρα στην Μεγάλη Εκκλησιά μας
Ανυπομονούν να χτυπήσουν το κάλεσμα του Όρθρου
να σημάνουν την ημέρα της γιορτής, τη μέρα της ανάστασης…
…για ν’ ανασάνουν οι ψυχές στο φως!
Στην πύλη του Αγίου Ρωμανού σταμάτησε η ιστορία
κι έκτοτε το ρωμαίικο, ο ελληνισμός, παρακαλά
η λειτουργιά που έμεινε στη μέση να τελειώσει
και τα Ευαγγέλια να αναγνωστούν.
Πέταξε μακριά το μαρμαρωμένο σκύβαλό σου
που σ’ έχει εγκλωβισμένο,
ΤΩΡΑ!
Έλεος! Έλεος! Θεέ του δίκαιου Ουρανού!
Σπάσε το ποτήρι της οργής σου
για να ‘ρθει η τιμωρία των αγαρηνών
και των αιρετικών τους φίλων
για να ‘ναι δίκαιοι οι καιροί
ΤΩΡΑ!
Που το ποτήρι της πίκρας μας
γεμάτο στους αιώνες…
…ξεχείλισε!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ