Η Ελλάδα των Βορείων Προαστίων.

Εχθές συνάντησα μερικές γνωστές από τα παλιά σε ένα γνωστό στέκι στα Βόρεια Προάστια το οποίο έσφυζε από κόσμο. Ηλιοκαμένοι άνδρες με ροζ πουκάμισα και πούρα, γυναίκες με ξανθά μαλλιά και bottox. Στέκι από αυτά που σε κάνουν να σκέφτεσαι αν η κρίση έχει όντως αγγίξει κάποιους Έλληνες. Και δεν εννοώ μόνο οικονομικά, που είναι λογικό η κρίση να μην έχει αγγίξει το ίδιο τα ανώτερα στρώματα του πληθυσμού, αλλά κυρίως ψυχολογικά.Ήταν από τις πρώτες φορές φέτος το καλοκαίρι που η λέξη κρίση δεν αναφέρθηκε καν. Είχα καιρό να ακούσω συζητήσεις για το πόσο δύσκολο είναι να κατέβεις σε μια παραλία στην Πάτμο, για το πόσα σκάφη είχε η ακτή, για την στριμωγμένη τετράκλινη καμπίνα της επιστροφής, για τους «βλάχους» που τόλμησαν και πήγαν διακοπές στο ίδιο νησί με τους «άρχοντες».

Μου θύμισε εποχές που μια παρέα στην Αντίπαρο ανέμελη στην παραλία συζητούσε για το μήκος των σκαφών των «επώνυμων» Ελλήνων. Άραγε ποιο να ήταν το καλύτερο, και σε ποιον ανήκε; Φιλοσοφικό το ερώτημα!

Λαβράκι με σος. Πουθενά η κρίση. Από τη μία, και μια ανάσα. Λες εδώ σε αυτόν τον τόπο να υπάρχει ελπίδα, να μην έχουν όλα σβήσει; Να μπορούμε να αφήσουμε την κρίση πίσω μας και να ελευθερωθούμε από την εμμονή της που μας ακολουθεί παντού; Από την άλλη, μια ουτοπία. Μια Ελλάδα που πασχίζουμε να αφήσουμε πίσω.

 Μια σνομπ Ελλάδα χωρίς ουσία. Στην πλειοψηφία της μια αριστοκρατία από την Κολοπετινίτσα. Και η κρίση; Στη συζήτηση αυτή περιορίστηκε στο ποιος εκ’ των Βορείων Προαστίων έχει καταστραφεί οικονομικά και ποιος όχι, στον Κωστόπουλο, στον Γαβαλά, στον γείτονα, με μια κρυφή ικανοποίηση πίσω από τα σχόλια. Ειδικά όταν στην κατάσχεση εμπλέκονταν σύζυγος όμορφη με πολλά Manolo Blahnik στην ντουλάπα.

Αυτή είναι η παράλληλη Ελλάδα; Καθώς τα πιάτα σερβίρονταν, οι κοπέλες αριθμούσαν τους φετινούς καλοκαιρινούς τους προορισμούς. Πάρος, Αντίπαρος, Ύδρα, Σπέτσες, Μύκονος, Φολέγανδρος, Πάτμος... .

Έκαναν μάλιστα και τον υπολογισμό του κόστους της εκδρομής σε αυτά τα μέρη, σε περίπου 500 ευρώ το τριήμερο. Ειλικρινά δεν μπορώ να κρίνω το οικονομικό της υπόθεσης. Ο καθένας κάνει κουμάντο με τα δικά του χρήματα.

 Ίσως κάποιοι να έχουν προνοήσει. Να έχουν ακόμη κερδοφόρες επιχειρήσεις. Ή μπορεί απλά αυτή να είναι η παράλληλη Ελλάδα των γιατρών, των επιχειρηματιών, των κατασκευαστών, των δικηγόρων που δεν πληρώνουν φόρους, που έχουν χρήματα στο εξωτερικό, που έφαγαν αυτά που ανήκαν στην Ελλάδα.

Αλλά μάλλον αυτή είναι απλά η Ελλάδα των Βορείων Προαστίων. 
Αυτή η Ελλάδα που ονειρεύτηκε μέρους του λαού και φτάσαμε ως εδώ. Αυτή η Ελλάδα ακόμη ταξιδεύει σε Μύκονο και Σαντορίνη.

της Νίνας-Μαρίας Πασχαλίδου
PROTAGONGR

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5915.html  

http://logia-tou-aera.blogspot.gr/2012/08/blog-post_1855.html