Κάποια μέρα καθώς κατέβαινε το δρόμο, ο μπάρμπα Θεόδωρος, που είχε ένα κατάστημα με ξηρούς καρπούς, τον έκανε νόημα να έρθει στο κατάστημα, για να έπιναν έναν καφέ. Πήγε ο Χαρίλαος, κάθισε και πάνω στην συζήτηση του λέει ο μπάρμπα Θεόδωρος:
- Τί είναι αυτό που κάνεις κάθε πρωί; Είναι ντροπή μας, γιατί κάποτε και εγώ τα έφτιαχνα αυτά. Δεν νομίζεις, ότι στην ηλικία που βρισκόμαστε, πρέπει να αλλάξουμε;
Και του λέει ο Χαρίλαος:
- Εγώ δεν μπορώ να αλλάξω! Εγώ έχω κάτι μέσα μου, δεν ξέρω τι είναι, που με ωθεί να κάνω και να λέω αυτά που βλέπεις, χωρίς να το θέλω. Και μου φαίνονται όλοι και όλα διεφθαρμένα και στραβά...
- Αν θέλεις να βοηθηθείς, του είπε ο μπάρμπα Θεόδωρος, να πας να εξομολογηθείς στον π. Καρελά.
Πέρασαν 3-4 μέρες και παραδόξως ο Χαρίλαος δεν εμφανίστηκε να περνάει από το δρόμο, όπως συνήθιζε. Την 5η όμως μέρα εμφανίζεται στο κατάστημα, ιματισμένος και σωφρωνημένος.
Μόλις τον είδε ο μπάρμπα Θεόδωρος με αυτήν την σοβαρότητα του λέει:
- Έλα τί έγινε και χάθηκες; Πήγες εκεί που σε είπα;
- Πήγα την ίδια μέρα που με είπες στον συγκεκριμένο ιερέα και εξομολογήθηκα. Και όταν τελείωσα μετά από 2,5 ώρες με είπε ο π. Καρελάς: "Μην φοβάσαι! Έλα την Κυριακή στην Εκκλησία, για να σε βάλω έναν χωροφύλακα μέσα σου και τότε δεν θα μπορείς πια, να κάνεις τίποτα, από αυτά που έκανες". Πράγματι την Κυριακή πήγα στην Εκκλησία και Κοινώνησα και από εκείνη την στιγμή έφυγαν οι μουσαφιραίοι που ήταν μέσα μου! Ο χωροφύλακας που έλαβα δηλ. ο Χριστός, μου άλλαξε τη φύση και δεν μπορώ άλλο να βλασφημήσω! Δεν μπορώ άλλο να βρίσω! Και ντρέπομαι τώρα, καθώς σκέφτομαι τι έλεγα και τι έκανα τόσο καιρό... Κατάλαβα πόση μεγάλη δύναμη έχει ο Χριστός!...
+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκα