Ήλθε ένας Πρωτοδίκης και μου λέει:
«Έχω τώρα μία εβδομάδα, πού εξέδωσα ένα συγκεκριμένο διαζύγιο». «Για ποιό λόγο;», τον ερωτώ. «Γιατί, είχαν καμιά δεκαπενταριά μέρες ένα ανδρόγυνο πού παντρεύθηκε, και ήθελε η γυναίκα κάτι κεφτεδάκια να κάνει· και είπε ο άνδρας της: “κάνε και αυτό”. Διαφώνησαν, λοιπόν, και τελικά χώρισαν».
«Δε μου λες; Πήγαιναν στην Εκκλησία;», τον ξαναρωτώ.
«Όχι, γέροντα».
«Ε, να τα αποτελέσματα της Εκκλησίας. Εάν πήγαιναν τα ζευγάρια στην Εκκλησία, ούτε πολιτικό γάμο θα ζητούσαν, ούτε ναρκωτικά θα ζητούσαν, ούτε με μαλώματα θα ζούσαν.
Διότι, η Εκκλησία, είναι πηγή της Χάριτος.
Όπου πηγάζει η Χάρις, εκεί είναι όντως άκρα ειρήνη, άκρα γαλήνη, αγάπη, αδελφωσύνη, όλα!!
Ενώ, όταν δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία, τα θέλουν όλα, και το ένα και το άλλο, όλα…».
Σε ερωτώ πάλι:
«Εκείνος, ο οποίος πιστεύει, πηγαίνει, στην Εκκλησία, κάνει έκτρωση;». Ήλθε κάποιος και μου λέει: «Αρραβώνιασα το κορίτσι μου με κάποιον. Έμεινε έγκυος όμως...
Και εκτός αυτού μου λέει ο γαμπρός:
“Δεν την θέλω”.
“Δεν την θέλεις…” του λέω, “Και τώρα τί θα κάνουμε;”. Λέω τότε στην γυναίκα μου: “Πάρε την κόρη μας και πήγαινε στην Αθήνα και κάνε έκτρωση, αλλιώς θα μας πάρει η ντροπή του κόσμου”.
Ε, την πήρε η γυναίκα και πήγαν στην Αθήνα.
Μόλις πήγε να κοιμηθή, βλέπει τον Άγιο Νεκτάριο ολοζώντανο να κρατά το μπαστούνι του και να της λέει:
“Tο σκέφθηκες καλά αυτό το οποίο θέλεις να κάνεις; Το βλέπεις αυτό που κρατώ;;”.
Έντρομη η γυναίκα μου, πήρε το κορίτσι και γύρισαν στο χωριό…
Και ξέρετε τί έγινε;
Ήλθε ο γαμπρός και λέει: “Θα την πάρω!”».
< Ο Άγιος Νεκτάριος ενήργησε και την πήρε!
Η έκτρωση είναι απαίσιο πράγμα… μητέρα να σκοτώνει το παιδάκι της… Ναι, αλλά όταν δεν πάει, δεν έχει πίστη στην Εκκλησία, το σκοτώνει…
Όταν, όμως, πάει στην Εκκλησία, δεν το σκοτώνει. Ζούνε ειρηνικά και ο άνδρας και η γυναίκα.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της Εκκλησίας.
Ἔρχεται μία Κυριακή.
Πάρ’ τὴ γυναικούλα σου, πάρ’ τὰ παιδάκια σου. Πήγαινε στὴν Ἐκκλησία.
Καὶ μετὰ ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία, ὅταν θὰ πᾶς στὸ σπίτι σου, θὰ δεῖς·
μία εἰρήνη βασιλεύει στὸ σπίτι, μία ἀγάπη ὅλη τὴν ἡμέρα, ἀλλὰ καὶ ὅλη τὴν ἑβδομάδα.
Τὴν ἄλλη Κυριακή, μὴ πηγαίνεις στὴν Ἐκκλησία. Θὰ δεῖς ὅλη τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς μαλώματα, γκρίνια μὲ τὰ παιδιά,
φωνές, ἀντάρες, ὅλη τὴν ἑβδομάδα.
Ε, ε. Τώρα διάλεξε ποιὸς δρόμος σοῦ ἀρέσει. Ποιὸ εἶναι τὸ δικό σου συμφέρον. Νὰ ζεῖς εἰρηνικά.
Καὶ τὰ παιδάκια κατόπιν παίρνουν τὴ Χάρη ἀπ’ τὴν Ἐκκλησία καὶ εἶναι εἰρηνικά.
«Α, Εκκλησία, παιδί μου να ξέρεις τι είναι Εκκλησία! Εγώ τώρα τελευταία κατάλαβα.
Τόσα χρόνια δεν ήξερα.
Μια φορά λειτούργησα με τον Άγιο Ροδοστόλου (Επίσκοπο του Οικ. Πατριαρχείου) στην Ξηροποτάμου και εκεί είδα την Χάρη να πέφτει.
Πω, πω, πω! Τι να σου πω! Δεν είχα ξαναλειτουργήσει με Αρχιερέα.
Πώς να σου το πω, παιδί μου. Δεν υπάρχουν λόγια. Έβλεπα όπως σήκωνε τα χέρια του ο αρχιερέας να έρχεται η χάρη πλούσια, να πέφτει από τα χέρια του σαν πλημμύρα, χύδην.
Τι λειτουργία ήταν αυτή! Τότε κατάλαβα τι είναι η Εκκλησία μας!
Read more here: https://orthodoxia.online/agion-oros/agios-efraim-katounakiotis-o-afthentikos-didaskalos-ypakois-kai-prosefchis/
Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (1912-1998) πηγη agapotonxristo.blogspot.com
Πηγή