Κυριακή 23 Απριλίου 2023

Μην έχετε καμία αμφιβολία τι θα ακολουθήσει με μια νέα πρωθυπουργία Μητσοτάκη

 Ακόμη και εμείς που δεν πιστέψαμε ποτέ στον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πριν από τέσσερα χρόνια το δυστοπικό εφιάλτη που θα ζούσαμε στα χρόνια της πρωθυπουργίας του. Οι πρώτοι μήνες της κυβέρνησης της "Νέας Δημοκρατίας" ήταν business as usual: μια ακόμη ελληνική κυβέρνηση που διαχειρίζεται την συνεχιζόμενη παρακμή της χώρας, μια ακόμη ελληνική κυβέρνηση που δεν έχει το θάρρος να κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να συγκρουστεί με τα κατεστημένα συμφέροντα. Μέχρι εδώ τίποτε το καινούργιο. Όλα άλλαξαν όμως στις 23 Μαρτίου 2020, τη μέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέβαλε το πρώτο λοκντάουν. (μάλιστα, ο ίδιος ο Μητσοτάκης περηφανεύτηκε πως το καταστροφικό λοκντάουν ήταν προσωπική του απόφαση αφού το οικονομικό επιτελείο του φώναζε: "Αν κλείσουμε, θα καταστραφούμε, μην το κάνεις!").

Τηλέμαχος Χορμοβίτης

Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, μια κυβέρνηση αποφάσισε σε ειρηνική περίοδο να απαγορεύσει τις περισσότερες μορφές της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και να επιβάλλει αναρίθμητους κανόνες και περιορισμούς που ρύθμιζαν με εξαντλητική λεπτομέρεια κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής. Και φυσικά αυτό το πρωτοφανές πείραμα κοινωνικής μηχανικής που πήγαινε κόντρα στην ίδια την ανθρώπινη φύση και στον τρόπο που οι άνθρωποι ζουν, κοινωνικοποιούνται, εργάζονται και διασκεδάζουν εδώ και εκατοντάδες χρόνια δεν θα μπορούσε παρά να αφήσει τα σημάδια του στην χώρα ακόμη και όταν αυτό είχε λήξει.

Αυτή η κρίση, όπως και όλες οι κρίσεις ιστορικά, άφησε πίσω της μια σειρά από νόμους και "έκτακτες" εξουσίες στη διάθεσή του κράτους, μια αίσθηση παντοδυναμίας στους κυβερνώντες και μια νοοτροπία υπακοής στους πολίτες που είχε ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των ελευθεριών μας και την επέκταση της κρατικής εξουσίας εις βάρος της ιδιωτικής σφαίρας. (και όλα αυτά για το τίποτε αφού η χώρα, παρά τη σκληρή καραντίνα, βρέθηκε στην 14η θέση παγκοσμίως στους κατά κεφαλήν νεκρούς, μπροστά από πολλές χώρες που ακολούθησαν πιο ήπια πολιτική). Στην πραγματικότητα, η  πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη από το 2020 και μετά ήταν φυσικό επακόλουθο της πολιτικής του λοκντάουν και της ισχυροποίησης της κρατικής εξουσίας που αυτό επέφερε.

Έτσι ο εμβολιασμός κατά του κορωνοϊού έγινε υποχρεωτικός, οι κρατικές δαπάνες εκτοξεύτηκαν και τα κρατικά επιδόματα θεωρούνται πια η λύση για κάθε οικονομικό μας πρόβλημα, λογοκριτικοί νόμοι ψηφίστηκαν (βλέπε νέο άρθρο του Ποινικού Κώδικα για τη διασπορά των ψευδών ειδήσεων), πολιτικά κόμματα απαγορεύτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολίτευσης, οι επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη έγιναν πιο συχνές και πιο απροκάλυπτες, ενώ οι λίστες Πέτσα δημιούργησαν μια συμβιωτική σχέση ΜΜΕ και κυβέρνησης με τα πρώτα να παίζουν, ξεδιάντροπα,  το ρόλο του κυβερνητικού εκπροσώπου και να φιμώνουν τον ελεύθερο πολιτικό διάλογο.  Και φυσικά τι θα εμπόδιζε μια κυβέρνηση με τέτοια απεριόριστη εξουσία στα χέρια της να μην προχωρήσει και σε τηλεφωνικές παρακολουθήσεις των πολιτικών της αντιπάλων;

Βέβαια όλα αυτά δεν έγιναν μόνο στην Ελλάδα. Πράγματι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εντάσσεται σε ένα γενικότερο διεθνές κλίμα αυταρχικοποίησης του φιλελέφτ καθεστώτος που εκδηλώθηκε μετά τα λοκντάουν του 2020. Όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε να ακολουθήσει τις διεθνείς τάσεις και απλά να αντιγράψει τα αυταρχικά μέτρα που κυκλοφορούν στη διεθνή πιάτσα. Βρέθηκε στην πρωτοπορία και δεν δίστασε να κάνει την Ελλάδα εργαστήρι και τους Έλληνες πειραματόζωα σε αυτό το αποκρουστικό πείραμα κοινωνικής μηχανικής. Ο Μητσοτάκης ήταν από τους πρώτους πρωθυπουργούς που υιοθέτησαν την παράλογη και αυταρχική πολιτική των λοκντάουν και μάλιστα στην πιο σκληρή και πιο μακροχρόνια μορφή της,  ήταν ο πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έριξε την ιδέα για διαβατήριο εμβολιασμού και ήταν από τους πρώτους που επέβαλε απαράδεκτα μέτρα-απαρτχάιντ για τους μη εμβολιασμένους και από τους τελευταίους που τα κατήργησαν.

Με αυτή την αυταρχική και πατερναλιστική νοοτροπία που τον διακατέχει, μην έχετε καμιά αμφιβολία: μια νέα πρωθυπουργία Μητσοτάκη θα ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για τους θεσμούς μας και θα έβαζε την οριστική ταφόπλακα σε όσες ελευθερίες μας έχουν απομείνει . Γι' αυτό, αν θέλουμε να ελπίζουμε ότι σε τέσσερα χρόνια θα ζούμε ακόμη σε μια ελεύθερη χώρα, σε αυτές τις εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη  η ήττα του μητσοτακισμού.

https://www.freepen.gr/2023/04/blog-post_807.html