Η Μύρινα της Λήμνου, η Καστροπολιτεία των ιπποτών της Ρόδου, το παλαιότερο βυζαντινό κάστρο στην Ελλάδα, και άλλα υπέροχα κάστρα στα νησιά.
Της Ηρώς Κουνάδη
Πού βρίσκεται το μεγαλύτερο κάστρο του Αιγαίου; Για ποιου νησιού το κάστρο μάλωναν επί πεντακόσια χρόνια δύο αυτοκρατορίες; Και πόσες ευκαιρίες έχεις να κοιμηθείς μέσα σε μια καστροπολιτεία; Εξερευνούμε τα ωραιότερα κάστρα των ελληνικών νησιών, με λίγη βοήθεια από το εξαιρετικό Kastra.eu.
Κάστρο Μήθυμνας, Λέσβος
Το έχτισαν οι Γενοβέζοι τον 14ο αιώνα, πάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που θρύλοι το θέλουν έργο του Ιουστινιανού. Ένας άλλος θρύλος λέει πως τον 15ο αιώνα, πριν η Λέσβος γίνει κομμάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Onetta d’ Oria, σύζυγος του Γενοβέζου κυβερνήτη του νησιού, φόρεσε την πανοπλία του άνδρα της και οδήγησε από εδώ τα στρατεύματά του στη μάχη εναντίον των Οθωμανών. Το κάστρο με τους δέκα πύργους του και την πανοραμική θέα που φτάνει ως τα τουρκικά παράλια είναι σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα του νησιού.
Κάστρο της πόλης της Ρόδου
Είναι, μαζί με την Μονεμβασιά και το Κάστρο της Χίου, ένα από τα ελάχιστα «ζωντανά» κάστρα της Ελλάδας: Μια πόλη-κάστρο, με κανονικά σπίτια, κανονικούς ανθρώπους και κανονική ζωή. Θεωρείται, μάλιστα, ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα του κόσμου. Τη σημερινή του μορφή τη χρωστά στους Ιωαννίτες, αλλιώς γνωστούς και ως ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, οι οποίοι που κατείχαν το νησί από το 1309 έως το 1522.
Κάστρο της Αστυπάλαιας
Ένα κάστρο που όμοιό του δεν υπάρχει στο Νότιο Αιγαίο, το ενετικό «Κάστρο της Αστροπλιάς», όπως αναφέρονται σε αυτό οι ντόπιοι, ξεχωρίζει πάνω από την κατάλευκη Χώρα του μικρού νησιού που παρά την ευρύτατα διαδεδομένη παρανόηση δεν ανήκει στις Κυκλάδες, αλλά στα Δωδεκάνησα. Κτισμένο των 13ο αιώνα επάνω στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης, περιστοιχίζεται από σπιτάκια που μοιάζουν κυκλαδίτικα, οι εξωτερικοί τοίχοι των οποίων δημιουργούν κανονικό τείχος, με μικρά παράθυρα για πολεμίστρες. Με έντονο φρουριακό χαρακτήρα για να προστατεύει τους Ενετούς από τους πειρατές, το κάστρο βλέπει στα δύο φυσικά λιμάνια του νησιού. Μέσα στο κάστρο βρίσκονται οι περίφημες κατάλευκες εκκλησίες με τα πέτρινα καμπαναριά: της Παναγιάς του Κάστρου, που χρονολογείται από το 1853 και του Αγίου Γεωργίου, του 1790.
Κάστρο της Χίου
Χτισμένο από τους Γενοβέζους το 1328, το Κάστρο της Χίου άλλαξε πολλές φορές χέρια: Έγινε για λίγο βυζαντινό, το ξαναπήραν πίσω οι Γενοβέζοι, ύστερα ήρθαν οι Οθωμανοί, μετά οι Ενετοί, ξανά οι Οθωμανοί και στο τέλος η προσάρτηση της Χίου, μαζί με τα κάστρα της, το 1922 στο ελληνικό κράτος. Σήμερα, μέσα από τα τείχη του κάστρου ζει και αναπνέει ένας μικρός οικισμός, που αριθμεί 650 κατοίκους.
Μύρινα, Λήμνος
Το μεγαλύτερο κάστρο του Αιγαίου χτίστηκε από τους Ενετούς, επάνω σε προγενέστερο βυζαντινό κάστρο, το οποίο με τη σειρά του είχε χτιστεί επάνω σε αρχαία ακρόπολη. Βέβαια, το μεγαλύτερο τμήμα της εικόνας που βλέπουμε σήμερα οφείλεται στους Γενοβέζους, που το πήραν από τους Ενετούς και το αναδιαμόρφωσαν τον 15ο αιώνα, πριν οι κάτοικοι του νησιού ζητήσουν το 1462 από τον τούρκο σουλτάνο να τους απαλλάξει από την παρουσία των Γενοβέζων που γενικώς δεν ήταν πολύ συμπαθείς. Από εκεί και πέρα ξεκινά μια περίοδος 500 χρόνων που το κάστρο είναι οθωμανικό-ενετικό-ξανά οθωμανικό-ξανά ενετικό και ούτω καθεξής, μέχρι το 1912 που η Λήμνος προσαρτάται στο ελληνικό κράτος. Το εντυπωσιακό κάστρο απλώνεται σήμερα σε μια έκταση 117 στρεμμάτων, με τριπλά τείχη και 14 πύργους.
Αγγελόκαστρο, Κέρκυρα
Είναι ένα από τα πιο παλιά κάστρα στην Ελλάδα: Είναι βυζαντινό, και χρονολογείται από τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Είναι σκαρφαλωμένο πάνω στο βράχο, στο ψηλότερο σημείο της κερκυραϊκής ακτογραμμής, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπολογίσετε μια δεκαπεντάλεπτη ανάβαση σκαλοπατιών για να φτάσετε στην είσοδό του –αν ρωτάτε, ναι, αξίζει με το παραπάνω τον κόπο.
Φορτέτζα, Ρέθυμνο
Το ενετικό κάστρο που φαίνεται από κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά του Ρεθύμνου, χτίστηκε το 1573 επάνω σε μια χερσόνησο που κάποιες διηγήσεις την θέλουν στην αρχαιότητα νησάκι, το οποίο με την πάροδο του χρόνου ενώθηκε με την στεριά. Πριν γίνει αυτό που βλέπουμε σήμερα, ήταν το κάστρο ενός Γενοβέζου πειρατή, του Πεσκατόρε, που είχε εδώ τα λημέρια του τον 13ο αιώνα. Οι Ενετοί έχτισαν το κάστρο τους επάνω σε εκείνο, και έκαναν τη Φορτέτζα μια μικρή καστροπολιτεία που έσφυζε από ζωή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ξεκίνησε η απομάκρυνση των κατοίκων της προς άλλες γειτονιές του Ρεθύμνου.