Γράφει η Παναγιώτα Κεμανετζή
Ο Ζελένσκι προφασιζόμενος θέματα ασφαλείας, αδειάζει βιαίως τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου από τους Ορθοδόξους μοναχούς…
Η αντιπαράθεση μεταξύ των Ουκρανικών αρχών και της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC) του Μητροπολίτη Κιέβου Ονουφρίου, (σε αντίθεση με την αυτοκέφαλη ουκρανική “εκκλησία” του αχειροτόνητου Επιφανίου Ντουμένκο) βρίσκεται πια στην κορύφωσή της.
Αιτία της αντιμαχίας είναι η λύση της συμφωνίας για τη χρήση της Κάτω Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου από την UOC. Οι μοναχοί κλήθηκαν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι έως τις 29 Μαρτίου, καθώς τότε λήγει η σύμβαση μίσθωσης του χώρου. Η λύση της σύμβασης σύμφωνα από το καθεστώς Ζελένσκι οφείλεται στο ότι το μοναστήρι υποθάλπει Ρώσους κατασκόπους και ότι γίνεται βάρβαρη ανακατασκευή των χώρων του μουσείου της Λαύρας.
Από τη μεριά της η UOC καταγγέλλει βίαιες καταλήψεις, εμπρησμούς, επιθέσεις σε κληρικούς και απειλές από τις αρχές. Οι δε μοναχοί αρνούνται κατηγορηματικά να εγκαταλείψουν τη Λαύρα επιμένοντας ότι η βίαιη εκδίωξή τους είναι παράνομη. Το καθεστώς σχεδιάζει να περάσει σχετική νομοθετική ρύθμιση για την εκκένωση του Μοναστηριού και την παραχώρησή του σε άλλη μοναστική κοινότητα.
Ήδη από τις 21 Μαρτίου, σύμφωνα με καταγγελία του Μητροπολίτη Νέζιν π. Κλήμη απαγορεύτηκε η πρόσβαση στα ιερά σκηνώματα των άφθαρτων αγίων τα οποία φυλάσσονται στα ιερά σπήλαια σε μοναχούς και πιστούς, καθώς και η πρόσβαση σε μονάζοντες στους Ιερούς ναούς της Λαύρας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, Συλλήψεως της Αγίας Άννης και «Ζεστού», δηλαδή σχεδόν όλους τους ναούς, όπου η αδελφότητα τελούσε τις ιερές ακολουθίες.
Τα γεγονότα είναι ραγδαία και θα περίμενε κανείς να υπάρχει ένα πανορθόδοξο ενδιαφέρον για την τύχη της Λαύρας. Δυστυχώς ενώ ετερόδοξοι θρησκευτικοί ηγέτες και παράγοντες, όπως ο Πάπας Φραγκίσκος και το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για την καταπάτηση της θρησκευτικής ελευθερίας στην περίπτωση της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, η Εκκλησία της Ελλάδος και της Κύπρου αδιαφορούν πλήρως.
Όμως έχει ο καιρός γυρίσματα. Δεν είναι απίθανο κάποια στιγμή να κινδυνέψουν τα δικά μας προσκυνήματα στους Αγίους Τόπους ή αλλού. Αν, για παράδειγμα, ο μη γένοιτο, το Ισραήλ αποφασίσει να εκδιώξει βιαίως τους Έλληνες Αγιοταφίτες μοναχούς και να εγκαταστήσει στα προσκυνήματα Άραβες Ορθοδόξους, τότε θα μας αρέσει να δείξουν την ίδια αδιαφορία οι αδελφές Ορθόδοξες Εκκλησίες; Αν οι Ορθόδοξοι Αφρικανοί με την βοήθεια των Αιγυπτιακών αρχών μία μέρα βάλουν τον Πατριάρχη Θεόδωρο στο αεροπλάνο με εισιτήριο χωρίς επιστροφή, πως θα νιώσουμε;
Μακάρι τίποτα από αυτά που προαναφέραμε να μην συμβεί. Σε κάθε περίπτωση όμως ας μην βαυκαλίζονται οι εκκλησιαστικοί μας άρχοντες, ότι είναι με τη σωστή πλευρά της (Εκκλησιαστικής) Ιστορίας. Όπως το σώμα της Εκκλησίας δεν δέχεται μερισμούς, έτσι και ο διωγμός των Ορθοδόξων από το καθεστώς Ζελένσκι είναι διωγμός όχι των ρωσόφωνων ή ρωσόφιλων Ουκρανών, αλλά διωγμός της καθόλου Εκκλησίας.
πηγή