ΆΣΕ πού ΘΑ έπαιρνε μέρες αν όχι ΜΗΝΕΣ να βγάλουν τα Βαγόνια.. ΘΑ πέθαιναν όλοι από τις αναθυμιάσεις..
Σχόλιο του mail:Η
Ζωή αυτή, με την μορφή πού μάς δόθηκε είναι δώρο τού Θεού και είναι
άπαξ. Μία φορά πού λένε. Γι' αυτό ζήστε την τώρα, όχι αύριο ή μεθαύριο,
αλλά σήμερα!
ΣΤΗΝ Τουρκία και την Συρία κοιμήθηκαν ένα βράδυ και δεν ξύπνησαν ποτέ.
Στην Ελλάδα μπήκαν σε ένα τρένο να πάνε σπίτια τους και δεν έφτασαν ποτέ!
ΑΚΟΜΗ δεν καταλάβαμε ότι η Ζωή είναι τόσο ρευστή, τόσο μεταβλητή και σύντομη, πού μόνο ως δώρο μπορείς να την αντιμετωπίσεις.
ΚΑΙ εμείς
τι κάνουμε ;; Την ζούμε; Όχι.! Την δολοφονούμε με χιλιάδες καθημερινούς
τρόπους. Γκρίνια, Μίση, Κακίες, Πόλεμοι και φαγωμάρα μέσα και έξω
μας...
ΤΟ φοβερό δεν είναι ο θάνατος, αλλά ότι είμαστε νεκροί πολύ προτού πεθάνουμε!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ και Σιωπή για τα Χιλιάδες Θύματα τής κάθε μέρας!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ για όλους εκείνους πού έφυγαν!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ κυρίως για όλους εμάς πού είμαστε ακόμη εδώ και δεν το εκτιμάμε.!!
*** Η καρδιά μας στα θύματα και τούς δικούς τους, απόψε όλοι μια αγκαλιά προσευχής γι' αυτούς.