που η ιστορία επαναλαμβάνεται
περίπου ανα 4 γενιές.
Αυτοί που “θυμούνται” έχουν πεθάνει
ή οι λίγοι που έμειναν είναι ακίνδυνοι.
Πριν ακριβώς από τη Ρώσικη επανάσταση το 1917
έλαβε χώρα η “σεξουαλική επανάσταση”.
Ναι, σωστά, ακριβώς όπως και σήμερα.
Ο Λένιν τότε στήριζε
τους γυμνιστές, την σεξουαλική ελευθερία κλπ.
Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ περιγράφει
εντελώς γυμνούς ανθρώπους να επιβαίνουν στα τραμ,
και ο κόσμος να φωνάζει “ντροπή”.
Δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα
κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί
μια γυναίκα να φορά φούστα πάνω από το γόνατο.
Μετά θεωρητικά ο “κακός” Στάλιν,
έβαλε τέλος στην σεξουαλική επανάσταση.
Αλλά στην ουσία δεν τελείωσε ποτέ.
“Ιδεαλιστές” όπως ο εβραίος φροιδικός Βίλχεμ Ράιχ,
αργότερα έγιναν “πατέρες” της σεξουαλικής απελευθέρωσης
που εγκαθιδρύθηκε επίσημα την δεκαετία του 60.
Την ίδια περίοδο εμφανίστηκαν “διάφορα ζητήματα” παιdοφιλίας
κατά τα οποία δημιούργησαν μια κρίση “στην εκκλησία”.
Φυσικά με αυτούς τους τρόπους η εκκλησία “έγινε κακή” στο σύνολο.
Χρησιμοποιούν πάντοτε “μεμονωμένα περιστατικά”ως όπλα, για να “εξατμίσουν” τις αξίες και την ηθική στο σύνολο.
Ναι, υποσυνείδητα και ακριβώς όπως σήμερα.
Είναι μια πετυχημένη συνταγή που επαναλαμβάνεται.
Ξέρουν πολύ καλά
πως οι “επιθυμίες” μας “σκλαβώνουν”
και μας περιορίζουν αντί να μας ελευθερώνουν.
Γι’ αυτό μας δίνουν κι “άλλες σεξουαλικές επιθυμίες και ελευθερίες”
Είναι οι λόγοι να “καταλύσεις” μια κοινωνία εσωτερικά.
Να βάλεις τα αδέρφια να μαλώνουν.
Να οδηγήσεις τον κόσμο σε απόλυτη υποδούλωση,
απομακρύνοντας τον πυρήνα του από τις αξίες πάντα,
και παράλληλα με άλλα τεχνάσματα.
Σήμερα βλέπουμε πως το παιχνιδάκι έχει επιτευχθεί.
Το πρώτο πράγμα που μας λέει η “πνευματικότητα”,
...“να ελέγχεις τα πάθη σου”. Και αυτό καταλύθηκε.
Κάθε μέτρο και λογική έχει θυσιαστεί στο βωμό της “ευχαρίστησης”.
Η πορνογραφία και η κάθε είδους ανωμαλία έχει γίνει φυσιολογική.
Μια κοινωνία στην οποία δεν υπάρχει έλεγχος των παθών
είναι έρμαιο οποιασδήποτε δύναμης να την υποδουλώσει.
Αν είσαι σκλάβος των παθών σου,
τότε οποιαδήποτε άλλη σκλαβιά είναι μικρότερη φυλακή.
Δεν υπάρχει κανένα σύνταγμα που να “λειτουργεί” εν απουσία ηθικής.
Yannis Bakman
https://www.triklopodia.gr