Δεκάδες σχολεία της επαρχίας βάζουν λουκέτο λόγω έλλειψης μαθητών - Ώρα να αφυπνιστούμε και να ξαναφέρουμε τις χαρούμενες παιδικές φωνές πίσω στα θρανία.
«Αφανίζονται» τα σχολεία: Ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραψε πολύ σοφά πως όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή. Όμως, όπου κλείνει ένα σχολείο λόγω έλλειψης μαθητών, μπαίνει ακόμα ένα καρφί στο φέρετρο ενός έθνους.
Ολοένα και πιο έντονα ξεδιπλώνονται μπροστά μας τα τραγικά απότοκα του δημογραφικού μαρασμού, με δεκάδες σχολεία να βάζουν λουκέτο και να παραμένουν έρημα και βουβά, χωρίς χαρούμενες παιδικές φωνές. Το 2021 μόνο στην Ήπειρο μπήκαν σε αναστολή λειτουργίας 40 σχολεία και ακόμα 38 σχολεία έκλεισαν στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
«Καταιγίδα» λουκέτων στα σχολεία της επαρχίας
Φέτος στην Πελοπόννησο συνολικά 31 δομές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παύουν την λειτουργία τους για το σχολικό έτος 2022 – 2023, με απόφαση της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης της Περιφέρειας. Ο λόγος; Πουθενά παιδιά για να καθίσουν σε αυτά τα θρανία.
Από ελάχιστες έως ανύπαρκτες εγγραφές μαθητών σε 6 Νηπιαγωγεία στην Αρκαδία, 6 στη Λακωνία, 5 στην Κορινθία, 3 στη Μεσσηνία. Το ίδιο και σε 11 Δημοτικά σχολεία σε Αργολίδα (1), Αρκαδία (3), Κορινθία (2), Λακωνία (3) και Μεσσηνία (2). Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου σε αυτόν τον δημογραφικό εφιάλτη, εφόσον 79 δημοτικά και 267 νηπιαγωγεία ξεκινούν τη σχολική χρονιά με λιγότερους από πέντε μαθητές και άρα με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται προς την αναστολή λειτουργίας!
Σύμφωνα με σχετική έρευνα του ΙΟΒΕ, αν συνεχιστεί η ίδια τάση υπογεννητικότητας, μέχρι το 2035 θα έχουν «εξαφανιστεί» 430.000 μαθητές, δηλαδή το 1/3 όσων φοιτούν σήμερα!
Η παρούσα κυβέρνηση, άλλα και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, συνεχίζουν να στρουθοκαμηλίζουν μπροστά σε αυτήν την τεράστια απειλή, αυτό το μέγιστο κοινωνικό και εθνικό ζήτημα, που μόνο θλίψη και απαισιοδοξία προκαλεί για το μέλλον αυτής της χώρας.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 «χάθηκαν» πάνω από 380.000 Έλληνες μέσα σε 10 χρόνια, που ισοδυναμεί με το να σβηστούν από τον χάρτη η Πάτρα, η Λάρισα και τα Ιωάννινα μαζί! Και ασφαλώς αυτή η ερήμωση που απλώνεται σαν αυτοεκπληρούμενη κατάρα στη χώρα μας, δίνει το πρωταρχικό αποτύπωμα της στον τομέα της εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση έχει άλλες προτεραιότητες
Την ίδια στιγμή οι πολιτικοί υπόσχονται και διατυμπανίζουν δήθεν «ανάπτυξη» και «άλματα προόδου», όμως οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και τους διαψεύδουν. Οι δήθεν επενδύσεις έρχονται, άλλα οι νέοι Έλληνες απουσιάζουν. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα έθνος που βγαίνει στη σύνταξη, για να περάσει τα τελευταία χρόνια της μέχρι τον εθνικό θάνατο.
Και η αγέννητη Ελλάδα, το αμέτρητο πλήθος των αγέννητων παιδιών που χάθηκαν σε εκτρώσεις, απλώνει βαριά την θανατερή σκιά στην χώρα των ζώντων που βάλθηκαν να δολοφονούν το μέλλον τους και να αυτοκτονούν δημογραφικά. Ο δε πρωθυπουργός βρίσκει «λύση» στην εισαγωγή πληθυσμών, σα να είναι η Ελλάδα διαχωρισμένη από τους Έλληνες, σα να είναι χώρος που πρέπει απλά να πληρωθεί, και όχι χώρα που πρέπει να αναστηθεί ΜΑΖΙ με τους Έλληνες και ΑΠΟ τους Έλληνες.
Στην ατζέντα του πρωθυπουργού προέχουν τα δυτικόφερτα σχέδια για την χειραγώγηση και τον έλεγχο των λαών, προέχει η «πράσινη ανάπτυξη», η εργαλειοποίηση πραγματικών και ανύπαρκτων πανδημιών, η αντιμετώπιση της «κλιματικής κρίσης» και η ψηφιοποίηση του κράτους.
Πυλώνες μια εξουσιαστικής μανίας που εκπορεύεται από το Νταβός και εξυπηρετούν ένα σχέδιο που όχι μόνο δεν στρέφεται προς την επίλυση του δημογραφικού κάθε χώρας, άλλα στοχεύει προς την μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού και την αντιμετώπιση των αρνητικών πληθυσμιακών ισοζυγίων με γενικευμένες μετακινήσεις πληθυσμών, που θα δημιουργήσουν τον κατάλληλο πολιτισμικό «χυλό» (όπως τον αποκαλούσε ο μακαριστός Χριστόδουλος) ώστε να ευδοκιμήσει η παγκοσμιοποίηση και η Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Αν προσθέσουμε σε αυτήν την εξίσωση και την κλιμακούμενη ενεργειακή κρίση, την εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα, άλλα και την μόνιμη απειλή ξεσπάσματος ενός παγκόσμιου πολέμου, καταλαβαίνει κανείς πως η μάστιγα της υπογεννητικότητας όχι απλά δεν αναμένεται να «φρενάρει», άλλα προβλέπεται να γίνει κατά πολύ καταστροφικότερη.
Ο λαός μπορεί να το αντιστρέψει, άλλα θέλει;
Θα είναι μοιραίο λάθος αν καθίσουμε άπραγοι σαν λαός και περιμένουμε από τις κυβερνήσεις να λύσουν το θέμα, διότι ούτε τέτοια πρόθεση υπάρχει, ούτε η υπογεννητικότητα είναι θέμα που λύνεται μόνο από «πάνω» προς τα «κάτω». Είναι ζήτημα που κυρίως επαφίεται στη λαϊκή συνείδηση, στο αίσθημα ευθύνης του πολίτη για το κατά πόσο ενδιαφέρεται να προσφέρει νέα ζωή στο κοινωνικό σύνολο και υπόσταση στην επιβίωση της χώρας του.
Η ραγδαία αλλαγή του τρόπου ζωής και η κατάρρευση των ηθικών αξιών, μας έχει απομακρύνει από το άφατο δώρο της τεκνογονίας που πρόσφερε ο Θεός στον άνθρωπο. Η μαλθακότητα της εποχής μας και η θεοποίηση του «εγώ», κάνει τους νέους απρόθυμους στο να μπουν στη διαδικασία του γονεϊκού ρόλου, και δημιουργεί ψυχολογική κόπωση σε αυτούς που είναι ήδη γονείς.
Όσο και αν ψάχνουμε συνεχώς να αποδώσουμε τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού παρά σε εμάς τους ίδιους, η πρωταρχική αιτία για αυτό το γιγαντιαίο φαινόμενο της υπογεννητικότητας, είναι η επιθυμία της καλοπέρασης.
Από την άλλη οι νέοι έχουν να παλέψουν με την ανεργία, την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς, την έλλειψη κρατικής βοήθειας προς τη μητέρα. Απολύτως υπαρκτά και σημαντικά προβλήματα. Όμως αν υπήρχε έντονη πρόθεση από τον λαό να χτυπηθεί η υπογεννητικότητα, θα υπήρχε και η ανάλογη πίεση προς το κράτος για να λύσει αυτά τα προβλήματα. Όμως είδατε καμία μαζική κίνηση διαμαρτυρίας για την προστασία της αγέννητης ζωής; Το αντίθετο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται από άναρθρες κραυγές για την απρόσκοπτη συνέχιση αυτής της γενοκτονίας.
Έστω, όσοι έχουμε μείνει και αντιλαμβανόμαστε τον γκρεμό που απλώνεται μπροστά μας, είναι ώρα να δράσουμε. Αντί να παρακολουθούμε άπραγοι την χώρα μας να μετατρέπεται σε ένα απέραντο γηροκομείο, είναι ώρα να εμφυσήσουμε με κάθε τρόπο ξανά προς την κοινωνία την αξία της τεκνογονίας και της πολυτεκνίας, ώστε να γίνουμε ξανά συμμέτοχοι της εθνικής μας συνέχειας και να αποκρούσουμε αυτή τη μάστιγα που απειλεί να κλείσει το έθνος μας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…