Πίσω από τους ήλιους, πέρα από τους καιρούς, πάνω από τους ανέμους στέκεις μέγας και μικρός. Μέγας για μας, μικρός μπρος στην απεραντοσύνη των θείων τόπων όπου πήγες και με μια σημαία μας συντροφιά πρεσβεύεις για την πατρίδα των ατελών, των αισχρών, των προδοτών.
+ 28 Ιανουαρίου 2008
Όμως εσύ ξέρεις, πατέρα, πως αυτοί δεν είναι στ' αλήθεια η πατρίδα μας αλλά οι εφιάλτες της!
Πατρίδα είναι όσοι απλοί, ταπεινοί και δακρυσμένοι απέμειναν να λένε την ευχή και να αναζητούν τόπο να ξεκουράσουν τα όνειρα του πατριώτη, μην τα παγώσει κι αυτά το κρυσταλλιασμένο χιόνι των ψυχρών της εξουσίας.
Εκεί που είσαι, μίλησε για μας.
Πες μόνο τα ονόματα των φτωχούληδων του Θεού και τούτο αρκεί γιατί Αυτός γνωρίζει την σοδειά Του....Μόνο λέγε ονόματα, γιατί στην δική σου ανάσα ανεβασμένα θα ακούγονται σαν μουσικές και ο Θεός αγαπάει το μέλος και δεν θα μας αρνηθεί, έτσι που θα είμαστε.... ειπωμένοι από σένα.
Ακουμπάμε στο χέρι σου το πολυφίλητο γιατί δεν έχουμε πια ποιμένες, δεν έχουμε πατέρες να μας αγαπούν.
Ελάχιστοι απέμειναν και αυτοί βασανισμένοι και πονεμένοι, σαν μάρτυρες ενός αλλιώτικου μαρτυρίου.
Φιλώ το χέρι σου πατέρα και το άρωμά σου πρέπει να είναι του ουρανού...Κάτι μου θυμίζει, σχεδόν αρχαίο. Μάλλον αγάπη....
Πάνε 14 χρόνια πια και λαχταρήσαμε να μας αγαπούν με τον τρόπο σου, με την γλύκα σου, με το γέλιο και τις ανατολές που άνοιγαν ανάμεσα στα χείλη σου όταν έλεγες "παιδάκι μου".....
Φιλώ το χέρι σου πατέρα. Αν ξαναχιονίσει, ρίξε μας λίγο ουρανό σαν ψιχουλάκια από αντίδωρο.
https://anazhthseis-elena.blogspot.com/2022/01/blog-post_28.html