Μόνο στην μέλλουσα ζωή υπάρχει η αιώνια μακαριότητα. Ο άνθρωπος δεν ικανοποιείται με τίποτα το φθαρτό και το πρόσκαιρο. Αν κάτι φαίνεται ικανοποιητικό, μην το πιστεύεις, απλά σε κολακεύει. Θα σε κολακεύει και θα σε απατά για κάποιο διάστημα κι έπειτα θα απομακρυνθεί και θα εξαφανιστεί, αφήνοντάς σε στόν τρόμο στην φτώχεια και τον όλεθρο.
Ότι ανήκει στόν Θεό είναι θετικό και αιώνιο. Στήν αρχή θα εμφανιστεί στήν καρδιά σου σαν ένας μικρός σπόρος, με την μορφή μιας ελάχιστης κλίσης ή επιθυμίας. Μετά θα αρχίσει να αναπτύσεται σιγά σιγά και θα συγκεντρώσει όλες τις σκέψεις σου, όλα σου τα συναισθήματα.Θα περιβάλει την ψυχή και το σώμα σου και θα αναπτυχθεί σε μεγάλο δέντρο με πολλά κλαδιά. Ουράνια πουλιά , δηλαδή αγγελικές σκέψεις και θεωρίες, θα πετούν στα κλαδιά του.Αυτά συμβαίνον στόν χριστιανό κατά την διάρκεια της επίγειας ζωής του.
Εκείνος στόν οποίο συμβαίνουν αυτά, όταν εισέλθει στην αιωνιότητα, θα διαπιστώσει ότι είναι πλούσιος σε πνευματικούς θησαυρούς - τα εχέγγυα της μακαριότητας.Τέτοια κατάσταση είναι αιώνια ευλογία, ενώ ο άνθρωπος εξακολουθεί να ζει στην γή, πρίν από την ελεύθερη είσοδό του στήν αιωνιότητα, με τον θάνατο του σώματός του.Τέτοια ζωή είναι ήδη αιώνια ζωή.