Αλήθεια σου λέω, δεν αξίζει την ταραχή.
Καμία σύγκρουση με τους άλλους δεν αξίζει.
Απομακρύνσου όταν δεις ότι μέσα σου να φουντώνει ο θυμός, η οργή, μια εχθρότητα, μια σύγχυση.
Προσευχήσου να ειρηνεύσεις. Στην προσευχή σου μην σκέφτεσαι τι έγινε, ποιος έχει δίκαιο. Προσευχήσου για έλεος και φώτιση δική σου. Προσευχήσου με ταπείνωση και μετάνοια, άσε πίσω τον εγωισμό σου που ζητά δικαίωση και αποκατάσταση.
Δεν αξίζεις επειδή «θα νικήσεις» κάποιον σε μια σύγκρουσή σας. Θα αξίζεις όμως εάν καταλάβεις ότι δεν είναι το παν η «αξιότητα».
Ησύχασε λοιπόν. Κι αν δεν τα βρήκες με κάποιον άνθρωπο δεν χάθηκε και ο κόσμος. Προχωρά μπροστά. Μην σταματάς την ζωή σου για να πείσεις οποιονδήποτε ότι αξίζεις. Εάν κάποιοι το καταλάβουν και σε αποδεχθούν και αναγνωρίσουν κάτι καλό σε εσένα έχει καλώς, εάν όχι πάλι καλώς. Πάνε παρακάτω. Μην εμμένεις, μην κολλάς.
Χαλάρωσε. Ανέπνευσε.
Μην υπεραναλύεις τα πράγματα.
Να ξεκολλάς εύκολα, μην εγκλωβίζεσαι σε αδιέξοδα που φτιάχνει η εμμονή μας να αποδείξουμε στους άλλους ότι είμαστε κάτι.
Άσε τους άλλους να νομίζουν ότι θέλουν. Ο καθένας με ότι έχει μέσα του βλέπει και κρίνει τους άλλους. Μην σε επηρεάζει η άποψη των άλλων τόσο πολύ.
Εσύ να είσαι ευκίνητος, ευέλικτος. Να φεύγεις εάν βλέπεις ότι δεν υπάρχει επικοινωνία. Διότι με πολλούς ανθρώπους έχουμε επαφή, με ελάχιστους όμως επικοινωνούμε.
Ησύχασε και ζήσε χωρίς εντάσεις αλλά με ένταση στο φως, την αλήθεια, την ζωή.
Μεγάλη αρετή να ξέρεις ποτέ να σταματήσεις, ποτέ να φύγεις ή να μείνεις, ποτέ να συγχωρέσεις και να ξαναπροσπαθήσεις ή ποτέ να συγχωρέσεις αλλά ν’ απομακρυνθείς…
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
πηγή: imverias
https://simeiakairwn.wordpress.com