Τρίτη 27 Απριλίου 2021

"Τώρα είναι η ώρα των Χριστιανών"


Μην αφήνετε την λογική σας να παραδίνεται σε όσα σας λένε.
Πού είναι μωρέ η λεβεντιά εκείνων που δεν επέτρεπαν σε κανέναν να τους μειώσει;
Πού είναι εκείνα τα λεβεντόπαιδα που έδωσαν το αίμα τους για όλους εμάς; Αυτή η γη ποτίστηκε με αίμα. Είναι μεγάλο κρίμα να την κυβερνάνε ξένοι και ανάξιοι… Να προσέχετε”…

“Κάποιος πρέπει να σας πει πως δεν ζείτε σε όνειρο, ούτε σε εφιάλτη. Ζείτε μία πολύ άσχημη πραγματικότητα, που θα χειροτερέψει…” και μας συμβουλεύει ο Γέροντας Εφραiμ:

«Έρχονται πολύ δύσκολες μέρες. Προσέξτε την ψυχή σας, μαζευτείτε και δώστε τον αγώνα σας! Να κάνετε καθαρή εξομολόγηση με ευλάβεια. Να είστε προσηλωμένοι στα πνευματικά σας καθήκοντα και να συμμετέχετε στα Μυστήρια της Εκκλησίας ανελλιπώς κυρίως με Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία»!

Έχουν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια από τότε που τα είπε ο Άγιος Γέροντας. Τα γράψαμε, κάναμε και ραδιοφωνικές εκπομπές, τολμήσαμε, αλλά φευ. Πήραμε μηδέν εις το πηλίκο όλοι μας, οπότε να αναμένουμε τα χειρότερα.

Να έχουμε την ευχή του για να αντριωθούμε στην πίστη, έστω και στην ύστατη στιγμή,να αγαπήσουμε τον Νυμφίο της Εκκλησίας. Να πονέσουμε για τα δικά Του πάθη, αλλά κυρίως να κλάψουμε για τα δικά μας πάθη και τις αμαρτίες μας.
« Συ ο Νυμφίος ο πιο όμορφος απ΄όλους τους ανθρώπους, εσύ που μας προσκάλεσες σε πνευματικό τραπέζι στη νυφική γιορτή σου, απογύμνωσε την άσχημη μορφή μου από τις αμαρτίες, με την συμμετοχή μου στα πάθη Σου και ντύσε με και στόλισέ με με τη δόξα της δικής σου ωραιότητας κι ανάδειξέ με χαρούμενο και λαμπρό συνδαιτημόνα της Βασιλείας Σου, Εσύ που είσαι εύσπλαγχνος».
«Ιδού, ψυχή μου, ο Δεσπότης σου εμπιστεύεται το τάλαντο (τη δωρεά, το χάρισμα)! Με ιερό φόβο δέξου το χάρισμα, δάνεισέ το σ’ Αυτόν που το δώρισε, μοίρασέ το στους πτωχούς και κάμε φίλο σου τον Κύριο, για να σταθείς στα δεξιά Του, όταν Εκείνος έλθει με δόξα και για ν’ ακούσεις της μακάρια φωνή Του: Έλα, δούλε, μπες στη χαρά του Κυρίου σου. Αυτής της χαράς αξίωσέ με, εμένα που πλανήθηκα, Σωτήρα μου που έχεις τόσο μεγάλη ευσπλαχνία».

Δημήτριος Γκιουζέλης