Ο Γεώργιος και λιπών το σαρκίον,
Πολλοίς γεωργεί ψυχικήν σωτηρίαν.
Ούτος ο Όσιος ήτον υιός ευσεβών γονέων, Θεοδοσίου και Μεγεθούς ονομαζομένων, οι οποίοι εκατάγοντο από την Κρώμνην, η οποία είναι πόλις τριγύρω εις την Αμάστριδα, ευρισκομένη κατά την Μαύρην Θάλασσαν. Επειδή δε οι γονείς του Αγίου τούτου επέρασαν άτεκνοι την ζωήν τους, δια τούτο επαρακάλουν τον Θεόν με προσευχήν και νηστείαν να δώση εις αυτούς καρπόν κοιλίας, το οποίον και έγινε. Με θεϊκήν γαρ φωνήν έμαθον και την σύλληψιν και το όνομα και το αξίωμα της αρχιερωσύνης, οπού έμελλε να λάβη ο εξ αυτών μέλλων γεννηθήναι υιός εις τον καιρόν του γήρατός των, ο Γεώργιος ούτος δηλαδή. Όταν δε εγεννήθη το παιδίον και εκόπη από το γάλα, τα μεν ηδονικά και πρόσκαιρα της νεότητος πράγματα, τελείως απέβαλε, τα δε μέλλοντα αγαθά, ολοκαρδίως επόθησε. Δεν αμέλει δε και τα μαθήματα, τόσον τα θεία, όσον και τα ανθρώπινα. Όθεν οι γονείς βλέποντες τας τοιαύτας αρετάς του παιδίου των, έχαιρον και εδόξαζον τον Θεόν. Αφ’ ου λοιπόν αρκετά επαιδεύθη ο Άγιος, ανεχώρησεν από την πατρίδα του, και επήγεν εις το βουνόν της Συρικής, και εκεί ευρών ένα τίμιον γέροντα, λαμβάνει παρ’ αυτού το αγγελικόν σχήμα των Μοναχών. Αφ’ ου δε ο γέρωντάς του απέθανεν, επήγεν εις την Βόνιτζαν, η οποία ευρίσκεται εις την εν τη Ηπείρω Ακαρνανίαν, κοντά εις το Ξηρόμερον, και εκεί εταλαιπώρει ο αοίδιμος τον εαυτόν του με κάθε σκληραγωγίαν και άσκησιν. Επειδή δε ο Επίσκοπος της εν τη Μαύρη Θαλάσση Αμάστριδος ετελεύτησε, δια τούτο ανεβιβάσθη και μη θέλωντας ο Όσιος ούτος, εις τον θρόνον εκείνης, ωσάν λύχνος επάνω εις την λυχνίαν, με την ψήφον του Θεού, και με την συμφωνίαν των Ιερέων.
Χειροτονηθείς δε Αρχιερεύς εις την Κωνσταντινούπολιν, ανεχώρησε και επήγεν εις την επαρχίαν του Αμάστριδα. Όθεν όλα ομού από αυτόν επιμελούντο και εσπουδάζοντο, διατάξεις των ιερών, στολισμοί του αγίου Βήματος, καταστάσεις του ιερατικού τάγματος, προστασίαι των ορφανών και χηρών, πτωχοτροφίαι, χρεών εκκοπαί και ελευθερίαι, και προτίτερα από όλα, εσπουδάζετο από αυτόν η προς τον Θεόν ευσέβεια και Ορθοδοξία. Κοντά δε εις αυτά, ήτον να βλέπη τινάς εις την Αμάστριδα, να τελούνται παρά του Αγίου τούτου θαύματα διάφορα. Με τοιούτον λοιπόν τρόπον καλώς διαπεράσας την ζωήν του ο τρισμακάριστος, απήλθε προς Κύριον, παραδούς εις αυτόν εν ειρήνη το πνεύμα του.