Του Αρχιμ. Σεβαστιανού Τοπάλη
Τί άραγε θα μπορούσε να πεί ο Θεός για εκείνους τους ηγέτες που επέβαλαν την λατρεία του αληθινού Θεού μέσα από έναν γυάλινο θόλο την τηλεόραση. Δεν εκζήτησαν τον Μεγάλο Θεό στην μεγάλη απειλή της πανδημίας, αλλά χάριν της πολιτικής και της υπακοής στην παγκόσμια δικτατορία και συνομωσία έκλεισαν τους Ναούς και αποπλάνησαν τον λαό μιλώντας για ‘’κατ’ οίκον εκκλησία’’ Τι θα μπορούσε να πεί ο Κύριος για όλους τους ‘’Χριστούς’’ του Κυρίου που έκλεισαν τις Εκκλησιές και ζήτησαν από τον λαό να λατρεύουν τον αληθινό Θεό σε άλλο θυσιαστήριο, στην γυάλινη τράπεζα της τηλεοράσεως και του διαδικτύου. Έχρισαν ως ‘’ιερείς’’ τους λοιμωξιολόγους, τους επέβαλαν συνείδηση του λαού με την διαφήμιση, τους έντυσαν με θρησκευτικό τήβεννο και τους άκουγαν μέρα νύχτα και τους πίστεψαν ως Θεούς και κρεμιόταν από τα χείλη τους περιμένοντας την ώρα που θα μιλήσουν μέσα από την τηλεόραση. Έκαναν ότι τους έλεγαν και ένιωθαν μεγάλη ευγνωμοσύνη που σώθηκαν μέσα από τα επιστημονικά τους χέρια. Όλος ο λαός βασίστηκε και υπάκου-σε και έφευγε από τους Ιερούς Ναούς για να σωθεί. Πίστεψε στους πολιτικούς ηγέτες που τον παρέσυραν με φόβο και επιβολή νόμου και υπάκουσε. Κανείς δεν μίλησε για μια πάνδημη μετάνοια των Ελλήνων, που σήμερα η Ελλάδα είναι πρώτη στις εκτρώσεις, που ζεί μεσα στην μοιχεία και την πορνεία, που νομιμοποιεί τους ομοφυλόφιλους, που καθημερινά βλασφημεί τον Χριστό και την Παναγία. Και το χειρότερο είναι ότι βλασφήμησε ζητώντας βοήθεια από ανθρώπινα χέρια και όχι από τον Μεγαλοδύναμο Θεό. Έχρισε δικούς του σωτήρες και ιερείς για να τους σώσουν.
Υπήρξαν ηγέτες μέσα στην ιστορία που Ελληνικού Έθνους που στις δυσκολίες ένιωσαν βαθειά την πίστη και το βίωσαν ότι ‘’ο Θεός σώζει την Ελλάδα’’. Και τον λαό τον ξεσήκωσαν στην μεγάλη ελπίδα αυτή, την σωτηρία που έρχεται από Ουρανού. Και μετά από μια σκληρή καραντίνα που επεβλήθη για τις Εκκλησίες βγήκαν οι σημερινοί ηγέτες και είπαν ότι τα μέτρα των χειρών τους έσωσαν την Ελλάδα. Πού να φανταστούν ότι την Ελλάδα την έσωσαν οι προσευχές του πιστού λαού που με τους μεγάλους Ικέτες τα παιδιά τους έτρεχαν στις Εκκλησιές να Κοινωνήσουν εν μετανοία και μετα δακρύων, διωκόμενοι απεινώς από την Αστυνομία του κράτους. Και έκαναν τον Θεό να μετανοήσει με την μετάνοια τους και να μην τιμωρήσει την ασέβεια των διεστραμμένων.
Και τότε μεν στην Σαρακοστή του Πάσχα φώναζαν μέσα από τα τρομολάγνα κανάλια το σύνθημα ’’μένουμε σπίτι’’ και προσεύχεσθε μπροστά στη τηλεόραση, τώρα φωνάζουν ‘’φοράμε μάσκα’’ μέσα στην Εκκλησία. Και σ’ όλα τα κανάλια και σ’ όλους τους δημοσιογράφους δώσαν και τους δίνουν χρήματα πολλά, εκατομμύρια, για να κάνουν την προπαγάνδα. Τότε στήναν τους αστυνομικούς έξω απ’τις Εκκλησιές και γράφαν πρόστιμα διότι ο Ιερος Ναός είναι τόπος συνωστισμού και φορέας ασθένειας. Τώρα έξυπνα φερόμενοι οι πολιτικοί έκαναν κάτι πιο επιτακτικό και πιο δουλικό. Με υπουργικές αποφάσεις και διατάγματα απαίτησαν από τους ιερείς και επιτρόπους αυτοί να αστυνομεύουν τις Εκκλησιές και να επιβάλλουν αποστάσεις, απαγορευτικές θέσεις, αριθμό ατόμων, να γίνονται ταξιθέτες, να επιβάλλουν την μάσκα, να τρομοκρατούν τον κόσμο με τον φόβο του ερχομού των αστυνομικών για να τους γράψουν και να πληρώσουν πρόστιμο εν ώρα λατρείας. Και οι πιστοί να βιώνουν την ώρα της ελευθερίας της λατρείας του Θεού τον φόβο και τον τρόμο του διωγμού της πολιτείας. Και βλασφήμησαν μεγάλη βλασφημία να θεωρούν τον Ναό του Θεού τόπο συνωστισμού και τοποθέτησαν την μάσκα ως το ‘’βδέλυγμα ερημώσεως’’ εστώς εν μέσω του Ναού για να μαγαρίζει τους πιστούς με μια μόνιμη αμφιβολία και να να καλλιεργεί αποστάσεις φόβου από τους αδελφούς απομονώνοντας τους από την ενότητα ως Σώμα Χριστού, Εκκλησία Χριστού που συγκροτεί το Άγιον Πνεύμα. Ζήτησαν από τους πιστούς που βιώνουν την Ευχαριστιακή σύναξη να είναι Εκκλησία προσωπείων και όχι προσώπων, να είναι εκκλησία μασκοφόρων και όχι προσώπων, εικόνων Θεού, που λατρεύουν Θεό αληθινό. Επέβαλαν ένα φίμωτρο φόβου που να κλείνει την καρδιά και τον νού σε μια ‘’ένδον κραυγή’’, σε μια ελεύθερη προσευχή. Ζήτησαν μια Εκκλησία απρόσωπη και φοβική που ο ένας να μην μπορεί να αναγνωρίζει τον διπλανό του και στην προσευχή του να μην νιώθει ενωμένος με όλους τους αδελφούς. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν εκκλησιαζομένους που και μέσα στην κοινή προσευχή να μη βλέπει ο ένας τον άλλον και να βιώνουν μια απέραντη μοναξιά και έναν φόβο για τον αδελφό. Θέλησαν να κάνουν την Εκκλησία μια πρόγευση της κολάσεως όπου εκεί μέσα στην λίμνη του πυρός κανείς δεν μπορεί να δει πρόσωπο προς πρόσωπο τον διπλανό του και να παρηγορηθεί. Και να είναι ο διπλανός του ο φόβος του και όχι ο αγαπημένος αδελφός του που ενώνεται μαζί του στο Κοινό Ποτήριο της Ζωής. Και να επικρέμαται ως μάχαιρα πάνω της κεφαλής του καθενός ο φόβος του προστίμου μόλις και πετάξει τις μάσκες από πάνω του. Και ενώ ο Υιός του Θεού, ο Χριστός, είναι εν μέσω ημών, όμως βλάσφημα πέρασαν στον λαό του ότι ο υιός της γρίπης κυκλοφορεί εκεί μέσα κραδαίνοντας την σπάθη του θανάτου δια του μολυσμού. Και έβγαιναν οι πολιτικοί και βλασφημούσαν κατά της Θείας Κοινωνίας χτυπώντας στην καρδιά της πίστεώς μας στην Θεία Ευχαριστία. Και έβλεπες και βλέπεις μια αμφιβολία και ένας φόβος να απομακρύνει τους Χριστιανούς από την Θεία Κοινωνία και να φοβούνται να πλησιάσουν τους Ιερείς και να φιλήσουν χέρι και να ασπαστούν εικόνες. Και βλασφήμησαν οι πολιτικοί εστώτες εν μέσω τόπου Αγίου που είναι ο Ναός του Θεού, εκεί που όλα είναι άγια και η άκτιστη Χάρη του Θεού όλα τα αγιάζει και τα ευλογεί.
Η άλωση της Πίστεως ξεκίνησε σταδιακά και με επίπλαστη ευσέβεια και αγαπολογία για να μένουμε σπίτι με απαγόρευση του Εκκλησιασμού, μετά συνεχίστηκε με με τον φόβο του Εκκλησιασμού άνευ μάσκας και τώρα ένα απομένει να απαγορεύσουν την Θεία Μετάληψη. Και το μυστήριο της ανομίας και βλασφημίας κυοφορείται, Και ναι μεν λέμε οτι την Θεία Κοινωνία δεν την διαπραγματευόμαστε όμως τους δώσαμε τις Εκκλησιές για να τις κλείσουνε όποτε θέλουν και τους δώσαμε την εικόνα του Θεού το πρόσωπό μας να το φορέσουν ένα φίμωτρο για να φοβόμαστε και να μη μιλούμε και λίγο λίγο να μας απομακρύνουν και από το Αγιοπότηρο της Ζωής. Τους δώσαμε το δικαίωμα σιγά σιγά να μας αλώσουν εξ ολοκλήρου και να μην το καταλάβουμε. Και η έλλειψη της αγάπης μας στον Θεό έφερε τον φόβο και υποταχθήκαμε και ταπεινωθήκαμε. Και ενώ βλέπαμε την δούλωση της βλασφημίας να κτίζει σκληρά τείχη γύρω μας εμείς άβουλοι χωρίς αντίσταση φυλακιστήκαμε. Σαν να ακούω τον ποιητή να λέγει τόσο συμβολικά για την σημερινή κατάσταση,
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
…………………………………………………………
A, όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά, δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Και άραγε αυτήν την βλασφημία πώς μπορεί ο Θεός να την δεχτεί; Πάνω στον αμαρτωλό σκύβει ο Κύριος με αγάπη περίσσεια ζητώντας την μετάνοια του για να τον αναστήσει, όμως τον βλάσφημο δεν μπορεί να τον δεχτεί. Μέσα στην αγία Γραφή ο Θεός έχει την αποτομία του απέναντι στους βλάσφημους. Και τον Σαούλ και τον Σολομώντα και τον Ιεροβοάμ Α’, τους έχρισε ο Θεός ως ‘’Χριστούς Κυρίου’’, όμως τους απέρριψε από την Χάρη του για την μεγάλη βλασφημία τους. Απέρριψε τον Σαούλ όχι για τον φθόνο του στον Δαυίδ και την χαλαρότητα του χαρακτήρα του, αλλά γιατί βλάσφημα κατέφευγε σε μάγισσα και ανεχόταν τους διεστραμμένους και δεν επικαλούνταν τον Θεό του Σαμουήλ. Απέρριψε ο Θεός τον Σολομώντα, που του έδωκε και πλούτο και σοφία μοναδική, όχι για τις χίλιες γυναίκες που είχε στο παλάτι του, αλλά για την αλλοίωση της πίστεως του και την βλασφημία του με το να κτίζει ναούς για τις ειδωλολάτρισσες γυναίκες του και με το να συμμετέχει στις θυσίες τις ειδωλικές. Δεν απέρριψε ο Θεός τον Ιεροβοάμ διότι διήρεσε τον Ισραήλ στο Βόρειο και Νότιο τμήμα του, αλλά γιατί επέβαλλε την λατρεία του Θεού στην Σαμάρεια για πολιτικούς λόγους και έχρισε ιερείς δικούς του και έκαμε τον εαυτό του ιερέα να θυσιάζει περιφρονώντας τον Θεό που όριζε την φυλή του Λευί ως ιερείς. Και φέρθηκε σκληρά στους βασιλείς αυτούς που ο ίδιος τους διάλεξε και τους έχρισε. Τους απέρριψε και τους πέταξε σαν ψοφίμια διότι τον βλασφήμησαν και παρέσυραν τον λαό στην ασέβεια.
Και τί θα μπορούσε να πεί κανείς σήμερα που στις μέρες αυτές του διωγμού πρέπει να ομολογήσουμε και να να μη επιτρέψουμε το ‘’βδέλυγμα της ερημώσεως’’ να σταθεί εν μέσω τόπου Αγίου.
Και διάβαζα στην Αποκάλυψη:
‘’τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος.
https://perivleptosfl.blogspot.com/2020/08/blog-post_71.html