Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου «In the Closet of the Vatican», τον Γάλλο δημοσιογράφο και συγγραφέα Φρεντερίκ Μαρτέλ, σχεδόν το 80% των ιερέων που εργάζονται στο Βατικανό είναι γκέι, χωρίς αυτό ωστόσο να σημαίνει ότι είναι σεξουαλικά ενεργοί.
Μέσα στις 570 σελίδες του βιβλίου του, ο Μαρτέλ παραθέτει τα ευρήματά του και τα στοιχεία που συνέλεξε μέσα σε 4 χρόνια έρευνας. Ο οίκος Bloomsbury, που έχει αναλάβει την έκδοση του πονήματος του Γάλλου δημοσιογράφου στη Βρετανία, περιγράφει το βιβλίο ως «μια σοκαριστική καταγραφή της διαφθοράς και της υποκρισίας στην καρδιά του Βατικανού».
Το αποκαλυπτικό βιβλίο θα εκδοθεί σε οκτώ γλώσσες και θα είναι διαθέσιμο σε 20 χώρες από την επόμενη Παρασκευή, τη μέρα που ξεκινά ένα μεγάλο συνέδριο στο Βατικανό με θέμα τη σεξουαλική κακοποίηση, στο οποίο θα παρευρεθούν επίσκοποι από όλο τον κόσμο.
Ο Μαρτέλ, πρώην σύμβουλος της γαλλικής κυβέρνησης, διεξήγαγε 1.500 συνεντεύξεις στο πλαίσιο της έρευνας για το βιβλίο του. Μεταξύ των ατόμων που μίλησαν στον δημοσιογράφο ήταν 41 καρδινάλιοι, 52 επίσκοποι, 45 παπικοί πρεσβευτές και αξιωματούχοι της διπλωματίας, 11 Ελβετοί σωματοφύλακες και πάνω από 200 απλοί ιερείς.
Πολλοί από αυτούς έκαναν λόγο για έναν απαραβίαστο κώδικα σιωπής στον Βατικανό, με αρκετούς κανόνες. Το βιβλίο του Μαρτέλ περιλαμβάνει αρκετά τέτοια παραδείγματα, χωρίς να φοβάται να αναφέρει ονόματα. Μεταξύ των ατόμων που βρίσκονται στο στόχαστρο του συγγραφέα είναι ο κολομβιανός καρδινάλιος Αλφόνσο Λόπεζ Τρουχίλο, που κατείχε μια αρκετά υψηλή θέση στο Βατικανό. Ο Τρουχίλο, που δεν βρίσκεται πια στη ζωή, ήταν γνωστός για τα παθιασμένα κηρύγματά του κατά της ομοφυλοφιλίας και της αντισύλληψης, την ώρα που ο ίδιος «αγόραζε» συχνά τις υπηρεσίες ζιγκολό.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, αρκετοί από τους γκέι ιερείες έχουν αποδεχθεί τη σεξουαλικότητά τους. Κάποιοι διατηρούν διακριτικές σχέσεις, ενώ άλλοι επιδιώκουν περιστασιακές επαφές υψηλού κινδύνου. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που καταπιέζουν με σθένος τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, αποδίδοντάς τις σε… πειρασμούς του σατανά.
Παρόλο που το βιβλίο δεν συσχετίζει την ομοφυλοφιλία με τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, ο Μαρτελ σκιαγραφεί το προφίλ μιας μυστικοπαθούς κοινότητας, που ευνοεί την ανάπτυξη συνθηκών συγκάλυψης τέτοιων περιστατικών.