«ἡ ΑΧΕΠΑ ἔχει πάρει πράγματα μέσα ἀπὸ τὸν τεκτονισμό… εὐελπιστοῦμε καὶ ἐμεῖς στὴν Αὐστραλία… νὰ στεγάζονται ὅλα τὰ τμήματα στὶς ἐνορίες».
Του κ. Ἀντωνίου Χαραλάμπη
Νὰ συγχαρῶμεν τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἐνέμεινεν εἰς τὰς παλαιοτέρας ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας ὅτι οἱ Ρόταρυ καὶ Λάιονς εἶναι ἀσύμβατοι μὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν. Ἡ ἀπόφασις αὐτὴ εἶναι διπλῶς ἱστορική, διότι ὁδηγεῖ αὐτομάτως καὶ εἰς τὴν διακήρυξιν ὅτι ἡ ΑΧΕΠΑ εἶναι ἀσύμβατος μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, καθὼς τὰ αἴτια ἀποκηρύξεως τῶν Ρόταρυ ὑπερκαλύπτουν τὴν περίπτωσιν τῆς ΑΧΕΠΑ NSW (Νέας Νοτίου Οὐαλίας).
Χαρακτηριστικὰ τῆς ὀργανώσεως
Ἡ ὀργάνωσις χρησιμοποιεῖ ἐπισήμως εἰς τὰ ἑλληνικὰ τὴν λέξιν «μύηση» (ὄχι ἐγγραφὴ) διὰ τὴν εἰσδοχὴν νέων μελῶν, ἡ ὁποία μάλιστα γίνεται διὰ τελετῆς μεθ’ ὅρκου. Τὰ μέλη ἀποκαλοῦνται μεταξύ των καὶ ἀναγράφονται ἐπισήμως εἰς τὰς δέλτους ὡς «ἀδελφός, ἀδελφὴ» κ.λπ. Τὰ διαφορετικὰ «τμήματα», τὰ ὁποῖα περιλαμβάνει, ὀνομάζουν οἱ ἴδιοι «Στοὰς» καὶ εἶναι τὰ ἑξῆς: Προμηθέας Νο. 6, Ἀλέξανδρος Νο. 25, Ἀνατολή Νο. 7, Ἀντιγόνη Νο. 27/8, Ἀπόλλων Νο. 16, Ἀρετὴ Νο. 3, Χίρων Νο. 22, Διογένης Νο. 8, Ἡρακλῆς Νο. 12, Ἱπποκράτης Νο. 21, Ὀδυσσέας Ἐλύτης Νο. 26 καὶ Πλάτων Νο. 4. Τὰ ὀνόματα δίδονται ἀποκλειστικῶς ἀπὸ «ἀρχαιοελληνικὸ θεὸ ἢ θεά, Ἕλληνα φιλόσοφο, διακεκριμένη προσωπικότητα ἢ ἱστορικὴ τοποθεσία».
Ὡς γράφουν οἱ ἴδιοι «ἅπαξ καὶ γίνεις μέλος τῆς ΑΧΕΠΑ, γίνεσαι μέλος γιὰ μία ζωὴ ἑνὸς παγκοσμίου δικτύου, ποὺ εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἑλληνικὸς σύνδεσμος στὸν κόσμο… ἑνὸς συνδεόμενου στενὰ φιλανθρωπικοῦ καὶ προοδευτικοῦ ὀργανισμοῦ…». Ἡ ἀποστολὴ τῆς ΑΧΕΠΑ εἶναι «νὰ φέρει σὲ ἐπίγνωση τὶς ἀρχὲς τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὴν κοινωνία».
Μεταξὺ τῶν προϋποθέσεων, διὰ νὰ γίνη κανεὶς μέλος εἶναι «νὰ πιστεύει στὴν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καὶ στὴ Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ πιστεύει καὶ ὑποστηρίζει τὴ διατήρηση καὶ διάδοση τῶν σκοπῶν, τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν ἰδανικῶν τοῦ τάγματος, νὰ εἶναι πρόθυμος νὰ προσυπογράψει τὸ καταστατικό του καὶ νὰ ὑπακούσει στὶς ἀρχὲς τοῦ τάγματος». Τὸ ἔμβλημά της εἶναι ἕνας ἰσομερὴς Σταυρός, ὄπισθεν τοῦ ὁποίου τέμνονται δύο γυμνὰ ξίφοι, ὑπεράνω πετᾶ ἕνας ἀετός, ὑποκάτω εὑρίσκεται ὁ ἀνατέλλων ἥλιος καὶ ἑκατέρωθεν κλάδος ἐλαίας καὶ ἄνθος σίτου, τεμνόμενοι εἰς τὰ στελέχη των.
Πῶς ἱδρύεται μία στοά;
Ἂς παραθέσωμεν ἕνα ἰδικόν τους παράδειγμα:
«Τὸ 1956 ἔγινε ἔκκληση πρὸς ὅλα τὰ μέλη τῆς Στοᾶς Προμηθέας, γιὰ νὰ γίνουν, ὅσοι ἐπιθυμοῦσαν, μέλη μιᾶς νέας στοᾶς, ἡ ὁποία σχηματιζόταν ἐκείνη τὴν ἐποχή. Σ’ ἐκείνους ποὺ ἀνταποκρίθηκαν σ’ αὐτὴ τὴν ἔκκληση ἐστάλη πρόσκληση νὰ συμμετάσχουν σὲ μία συνεδρίαση ποὺ ἔγινε στὸ σπίτι τοῦ Ἀδελφοῦ… Στὴ συνεδρίαση αὐτὴ συμμετεῖχαν καὶ μέλη τῆς Πολιτειακῆς Στοᾶς, ὥστε νὰ δοθεῖ ἐπισημότητα σὲ ὅποιες τελικὲς ἀποφάσεις θὰ ἐπαίρνοντο γιὰ τὴν δημιουργία τῆς νέας στοᾶς. Κατὰ τὴ διάρκεια αὐτῆς τῆς συνεδρίασης ἐξελέγησαν οἱ ἀξιωματοῦχοι καὶ δόθηκε στὴ στοὰ τὸ ὄνομα «Ἀνατολή»… ἐστάλησαν προσκλήσεις (γιὰ δεξίωση) στὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Θεοφύλακτο καὶ στὸν Γ. Πρόξενο τῆς Ἑλλάδος κ. Παπαδάκη. Ἐστάλη ἐπίσης πρόσκληση καὶ στὸν Ἐξοχώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Μελίτων, Ἐπίσκοπο Ἰάκωβο, ὁ ὁποῖος ἦταν μέλος τῆς Ἀχέπα τῶν ΗΠΑ καὶ βρισκόταν στὸ Σύδνεϋ γιὰ μία σύντομη ἐπίσκεψη…
Ἡ ἐτήσια συνδρομὴ παρ’ ὅτι εἶναι $100 τὸ χρόνο δὲν πειράζει τὰ μέλη, γιατί ἡ ἴδια ἡ στοὰ μὲ τὰ χρήματα αὐτὰ κάνει τὸ καλύτερο γιὰ τὰ μέλη καὶ τὶς οἰκογένειές τους…»
Ἡ τελετὴ μυήσεως
Κάποιο ἐντεταλμένον μέλος συνοδεύει τοὺς πρὸς μύησιν μὲ τάξιν καὶ εἰσάγει αὐτοὺς εἰς τὸ κέντρον τῆς αἰθούσης, παρουσιάζων αὐτοὺς ἐνώπιον ὅλων. Ἂν πρόκειται δι’ ἕν ἄτομον τότε λαμβάνει αὐτὸν ἀπὸ τὸ βραχίονα (μπράτσο). Ἐνώπιόν των ὑπάρχει εὐτρεπισμένη τράπεζα, εἰς τὴν ὁποίαν ἔχουν ἐναποτεθῆ βιβλίον, ἔμπροσθεν αὐτοῦ δύο ξιφίδια (εἴτε χιαστὶ εἴτε παραλλήλως μὲ ἀντίθετον φορὰν τὸ ἕνα πρὸς τὸ ἄλλον), ἔμπροσθεν αὐτῶν ἐπιτραπέζιος σταυρὸς τοῦ Κυρίου μαζὶ μὲ ὁμοίωμα ἀρχαιοελληνικοῦ ναοῦ καὶ ἑκατέρωθεν δύο κηροστᾶται μὲ ἀναμμένα κηρία.
Ὁ τελετάρχης πλησιάζει φέρων τὰ διάσημά του: πέριξ τοῦ λαιμοῦ καὶ ἕως τῆς κοιλιακῆς χώρας πλατεῖαν γαλανὴν ἢ ἰώδην (μὼβ) κορδέλλαν εἰς σχῆμα «V», ἀπὸ τὸ τέλος τῆς ὁποίας κρέμεται τὸ μεταλλικὸν ἔμβλημά των, ἐπιμάνικα μὲ τὸ ἴδιον χρῶμα καὶ σχέδιον τῆς κορδέλλας, ἐπὶ τῶν ὁποίων εὑρίσκεται κεντημένον ἐπίσης τὸ ἔμβλημα, καθὼς καὶ δικαστικὸν σφυρὶ εἰς χεῖρας. Οἱ πρὸς μύησιν ἐπιθέτουν τὴν ἀριστερὰν χεῖραν ἐπὶ τοῦ βιβλίου καὶ τὴν δεξιὰν εἰς ἀνάτασιν καὶ ὁρκίζονται. Τὴν αὐτὴν ὥραν τὰ ὑπόλοιπα παρόντα μέλη θέτουν τὴν δεξιάν τους χεῖραν εἰς τὴν καρδίαν. Ἔπειτα συγχαίρουν τὰ νέα μέλη καὶ τοὺς δίδουν τὸ διακριτικὸν καθὼς καὶ λαιμοδέτην (γραβάτα) ποὺ φέρει ἐπίσης τὸ ἔμβλημα.
Ἡ συνεδρίασις
Εἰς τὴν μία πλευρὰν τῆς αἰθούσης ὑπάρχει ἡ προεδρικὴ ἕδρα ἐπὶ ξυλίνου ὑπερυψωμένου βάθρου, ὅπου εὑρίσκονται τὰ καθίσματα τῶν τριῶν μελῶν τοῦ προεδρείου. Εἰς τὰς ὑπολοίπους τρεῖς πλευρὰς τῆς αἰθούσης ὑπάρχουν καθίσματα διὰ τὰ μέλη, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον τοποθετημένα, ὥστε ὁμοῦ μετὰ τοῦ προεδρείου σχηματίζουν τετράγωνον. Εἰς τὴν ἕδραν ὑπάρχουν τρία ξύλινα καθίσματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν (ἀποσπωμένην) τριγωνικὴν ἀπόληξιν εἰς τὸ ἐρεσίνωτον (πλάτη). Τὸ μεσαῖον κάθισμα εἶναι κατά τι μεγαλύτερον καὶ φέρει ἐπιστηρίγματα διὰ τὰς χεῖρας. Ἔμπροσθεν τοῦ μεσαίου καθίσματος ὑπάρχει βῆμα (pontium), ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐκτὸς ἀπὸ τὰ χαρτιὰ τῆς συνεδριάσεως ἐνίοτε τίθεται δικαστικὸν σφυρὶ καθὼς καὶ ἀρχαιοελληνικαὶ προτομαί. Ἔμπροσθέν τοῦ βήματος τίθενται τὰ «κάδρα» τῶν «Στοῶν». Ἐπὶ τοῦ βάθρου, εἰς ἀμφοτέρας τὰς ἐμπροσθίους γωνίας, εὑρίσκεται ἀπὸ εἷς κοντὸς ἀρχαιοελληνικὸς κίων καὶ κρεμάμενον τὸ λάβαρον τῆς ΑΧΕΠΑ ἢ τῆς συγκεκριμένης «Στοᾶς» ποὺ συνεδριάζει.
Πηγή : Ορθόδοξος Τύπος, 3 Ιουλίου 2020
https://anairesiplanon.blogspot.com/2020/07/blog-post.html