Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το δημοψήφισμα του 2015 όπου με μεγάλη πλειοψηφία ο ελληνικός λαός ψήφισε ότι προτιμούσε να φύγουμε από την ΕΕ με όλες τις συνέπειες που έχει μία τέτοια απόφαση παρά να δεχθούμε τα άθλια μέτρα των δανειστών.
Και αυτό το αποτέλεσμα ήρθε κάτω από την ψυχολογική βία των ΜΜΕ και του κλεισίματος των τραπεζών υπέρ της παραμονής με κάθε κόστος στην ΕΕ.
Το σημαντικότερο όμως δεν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, καθώς όπου και αν έγιναν δημοψηφίσματα αυτά πάντα βγήκαν κατά της ΕΕ. Το σημαντικότερο είναι ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αγνοήθηκε παντελώς και η τότε κυβέρνηση το έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια. Και σε αυτό ενισχύθηκε από όλα τα κόμματα!
Ακόμη και σήμερα κανένας δεν διαμαρτύρεται για την μη εφαρμογή της απόφασης του δημοψηφίσματος. Και είναι απορίας άξιο πως δεν διαμαρτύρονται οι συμπολίτες μας που συνεχώς ομιλούν για δημοκρατία και για δικαιώματα του πολίτη. Γιατί από την πλευρά όσων συμπολιτών μας αμφισβητούν ότι το σημερινό πολίτευμα είναι δημοκρατικό ή ότι η δημοκρατία ούτως ή άλλως είναι το καλύτερο πολίτευμα, υπάρχει η δικαιολογία ότι από τέτοιο πολίτευμα τι να περιμένεις; Να σεβαστεί την πλειοψηφία;
Αλλά από τους διαπρύσιους κήρυκες του δικαιωματισμού, των αρχών της παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, θα ανέμενε κανείς να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την μη εφαρμογή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος.
Μία όμως σιωπή πλανάται πάνω από αυτούς με εξαίρεση τους λίγους γραφικούς που προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν υπέρ του μεγίστου πολιτικού σπεκουλάτορα, του Γιάνη. Οι υπόλοιποι γιατί δεν λένε κουβέντα; Υπερθεματίζουν μάλιστα για την παραμονή μας στην ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν δημοκράτες; Περίεργη αντίληψη περί δημοκρατίας έχουν ή τελικά αυτοί είναι οι πραγματικοί φασίστες;
Δηλαδή αυτοί που θεωρούν ότι κάθετι που αντίκειται στις ιδεοληψίες τους είναι εκμηδενιστέο; Και ότι η πλειοψηφία δεν ξέρει το καλό της και αυτό το γνωρίζουν μόνο η περίεργης μεταφυσικής φιλελέφτ ελίτ; Η παγκοσμιοποίηση τελικά είναι ο μεγαλύτερος ολοκληρωτισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα.