Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός (✞ 2 Nοεμβρίου 1995)
-Δεν θα σωθούν όλοι. Ο Θεός δεν θα σώσει αν δεν το ζητήσετε. Όποιος σώζει την ψυχή του και βοηθά τους άλλους με λόγια και πράξη, θα εκπληρώσει τις εντολές του Χριστού.
-O πλησίον.
Κάθε άνθρωπος που γεννιέται στον κόσμο είναι ο πλησίον σου. Ούτε ένα ποτήρι νερό δεν πάει χαμένο αν το προσφέρεις στον πλησίον σου. Κάποτε στην έρημο πέθαινε ένας σκύλος από τη δίψα. Πέρασε από το δρόμο αυτόν ένας Μοναχός και του έδωσε το νερό που είχε για τον εαυτό του και έτσι τον έσωσε. Εκείνη τη στιγμή άνοιξε ο Ουρανός και ακούστηκε Φωνή: ''Σε αυτόν που έσωσε τον σκύλο θα του συγχωρεθούν πολλές αμαρτίες''. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσο σημαντικότερο είναι αν σώσουμε έναν άνθρωπο.
-Κάποιος πρέπει να έρθει σε έναν γέροντα κατά τη διάρκεια της πνευματικής ανάγκης και της πνευματικής δοκιμασιας , προκειμένου να ζητήσει συμβουλές και να μάθει σοφία.
-Αν έχετε τα πάντα, αλλά δεν έχετε αγάπη, θεωρήστε ότι δεν έχετε τίποτα.
-Προσπαθήστε αμείλικτα για το Θεό. Βλέποντας την επιθυμία σας, ο Θεός θα δώσει ό, τι χρειάζεστε.
-Όταν άλλοι προσεύχονται μπροστά από τις εικόνες και τους σταυρούς που φτιάχνουν τα χέρια σας, μέρος της χάριτος περνά σε ΣΑΣ.
-Οι αδελφές Άννα και Μανάνα, μας υπενθύμισαν ότι με κάποιο τρόπο συναντήθηκαν με τον πατέρα Γαβριήλ στην Τιφλίδα. Μόλις έβρεχε, οι δρόμοι ήταν αρκετά βρώμικοι. Αποφάσισαν ότι τώρα δεν θα ήταν σε θέση να πάρουν την ευλογία από τον Πατέρα Γαβριήλ στα γόνατα και όταν τελικά τον πλησίασαν, ο ίδιος ο πατέρας Γαβριήλ γονάτισε μπροστά τους. Βλέποντας αυτό, έπεσαν επίσης στα γόνατα στη λάσπη και ο πατέρας Γαβριήλ τους ευλόγησε, χαμογέλασε, μίλησε και είπε: «Ευλογημενοι!»
-Ο πατέρας Γαβριήλ έζησε σε μια φοβερή, άχαρη εποχή, και φυλακίστηκε από τις σκοτεινές δυνάμεις. Όποιος έχει δει τον γέροντα Γαβριήλ τουλάχιστον μία φορά, οποίος τον έχει παρακολουθήσει, πως προσευχόταν ασυνήθιστα, στον Σωτήρα, δεν θα τον ξεχάσει ποτέ. Οι αλλαγές στο χρόνο, η ζωή γίνεται περίπλοκη, η αγάπη εξαφανίζεται και μαζί της το συναίσθημα του Θείου. Τα πάντα γι 'αυτόν ήταν Θεία, ομορφιά , ειδικά είχε αγάπη για όλους. Ήταν ένα μεγάλο παιδί, θαυμαστό.
Είδα με τα μάτια μου πώς ο πατέρας Γαβριήλ στράφηκε σε ένα λαμπτήρα και έπιασε το φυσίγγιο με τα γυμνά του χέρια. Του είπα με φόβο: "Πατέρα, τι κάνεις είσαι θνητός!" Με κοίταξε με μια ασυνήθιστα ευγενική έκφραση και απάντησε: "Τι μπορεί να κάνει ο ηλεκτρισμός όταν εμπιστεύομαι τον Κύριον και Θεό;"
Όταν μιλώ για τον Πατέρα Γαβριήλ, αισθάνομαι μεγάλη χαρά. Ευλογημένος Πατέρας, ο αγαπημένος μας Πρεσβύτερος Γαβριήλ! Προσευχήσου στον Θεό!