Όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω, πως τίποτα στη ζωή δεν πρόκειται να μου χαριστεί.
Όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω, πως ο κόσμος, δεν περιστρέφεται γύρω από εμένα.
Όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω, πως οι αρρώστιες, οι δυσκολίες, τα προβλήματα δεν είναι μόνο για τους άλλους.
Όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω, πως όλοι οι άνθρωποι δε θέλουν το καλό μου.
Όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω, πως πρέπει να μάθω, να βάζω νερό μες στο κρασί μου.
Όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω, πως μέχρι να πεθάνω, θα πρέπει να αγωνίζομαι.
Όσο μεγαλώνω όμως, καταλαβαίνω και κάτι ακόμα…
Πως στη πορεία μου αυτή, στα δύσκολα, στις πιο σκοτεινές στιγμές, δεν είμαι μόνος…
Έχω Πατέρα.
Αρκεί να μην ξεχνώ, να σηκώνω στον ουρανό το βλέμμα.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
πηγη: https://e-psyxologos.gr