Η συζήτηση, μεταξύ άλλων, στράφηκε και στο πώς καλλιεργείται η αγάπη προς τον Θεό. «Ο γέροντας», τόνισε η κ. Σιδέρη, «μιλούσε πάντα με δέος για την αγάπη του Θεού. Μου έλεγε το εξής: ότι θα εκπλαγούμε όταν βρεθούμε στην ουράνιο Βασιλεία.
Δεν θα μπορέσει ανθρώπινος νους, όλα τα μυαλά του κόσμου, να αποδώσουν το εύρος της αγάπης του Θεού. Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη Του, που δεν μπορούμε να καταλάβουμε οι άνθρωποι την αξία αυτής της αγάπης. Και κάνουμε ένα τεράστιο λάθος. Ότι ζητούμε πάντα να γίνεται το θέλημά μας.
Ενώ ο ίδιος ο Κύριος στην Κυριακή προσευχή μάς λέει να ζητάμε να γίνει το θέλημά Του. Αυτό κρύβει το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Κυρίου μας. Ενώ εμείς βιώνουμε το κατά παραχώρησιν θέλημά Του. Για αυτό και πονάμε. Ενώ αν αφήσουμε τον Θεό να εκφρασθεί με την αγάπη Του, θα ζούσαμε τον παράδεισο.
Αλλά δυστυχώς η αμαρτία μάς κάνει να χάνουμε τον παράδεισο. Διότι δεν έχουμε την υπομονή να περιμένουμε το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Κυρίου για τη ζωή μας, αλλά προτρέχουμε και ανυπομονούμε να γίνεται το δικό μας.»
panagiamegalohari.gr