Ἦσαν καὶ μασόνοι οἱ «πατέρες» τοῦ ἀναρχισμοῦ;

Ὅταν τὸ σκοτεινὸν Παρασκήνιον
διαμοχλεύη τὸν Κόσμον ὁλόκληρον
Ἦσαν καὶ μασόνοι οἱ «πατέρες» τοῦ ἀναρχισμοῦ;
(Ἔτσι μᾶς λέγουν οἱ ἴδιοι οἱ τέκτονες!)

Ἑπόμενο ἦταν, ἀκόμη καὶ οἱ «πατέρες» τοῦ ἀναρχισμοῦ νὰ ἦσαν παγκοσμίως μασόνοι! Ἀλλὰ γιατὶ ἦταν ἑπόμενο; Μὰ διότι «μὲ ὅποιον δάσκαλο θὰ κάτσεις τέτοια «γράμματα» θὰ μάθεις!».
Θὰ μπορούσαμε νὰ παραθέσουμε σχετικῶς σειρὰ ὁλόκληρη μασονικῶν «διδασκαλιῶν» καὶ ἐνεργειῶν, ὡς παραδειγμάτων, ποὺ θὰ μποροῦσαν πολλοὺς ἀπὸ τοὺς μασόνους νὰ τοὺς ὁδηγήσουν σαφῶς σὲ σκληρούς, ἀναρχικοὺς δρόμους. Μία μόνο σχετικὴ Τεκτονικὴ ρήση συνοψίζει τὸ ὅλο πνεῦμα, ποὺ διαποτίζει τὶς μασονικὲς ἀνατρεπτικὲς κατευθύνσεις, χθὲς καὶ πάντα. Νὰ τὴν παραθέσουμε! Ἰδοὺ αὐτή, ὅπως ἀκριβῶς διατυπώθηκε ἀπὸ γραφίδα τεκτόνων. Γράφουν:
«Ὁ Τέκτων ὁτὲ μὲν εἶναι δημοτικὸς ὁτὲ δὲ ἀριστοκρατικός, καὶ ἄλλοτε μὲν καταρρίπτει τοὺς βωμοὺς τῶν ναῶν, ἄλλοτε δὲ κατακρημνίζει τοὺς θρόνους τῶν βασιλέων…» (πηγή: Τεκτ. περ. Πυθαγόρας, ἔτους 1882, τ. 10 σελ. 291).
…Ἀλλὰ ἡ κατακρήμνιση «βωμῶν καὶ θρόνων» διαφόρου μορφῆς δὲν μᾶς δίδει τὴν εἰκόνα μιᾶς ἐπανάστασης, ἀλλὰ τὴν εἰκόνα τρομοκρατικῆς ἀναρχίας!
Τὸ πρᾶγμα ἔχει, ἐν ὀλίγοις, ὡς ἀκολούθως. Κατὰ τὴν τυπική, ἱστορική της συγκρότηση ἡ μασονία (εἰς τὰ 1717), δὲν εἶχε τὸ σκληρὸ πρόσωπο ποὺ ἐμφανίζει ἀργότερα. Πότε ἀργότερα; Ὅταν ἀπερρόφησε τοὺς Ροδόσταυρους1, ILLUMINATI2, κυριαρχήθηκε ἀπὸ τοὺς ἐπιγενόμενους ὑψηλότερους βαθμοὺς καὶ μπολιάστηκε ἀπὸ τὶς καμπαλιστικές3 παραδόσεις, τῆς ἀνάστροφης δηλαδὴ καὶ ἀντιχριστιανικῆς ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
(Αὐτὰ τὰ τελευταῖα ποὺ γράφουμε, τὰ καταλαβαίνουν καλά, ἰδίως οἱ τέκτονες ποὺ τυχὸν περιλαμβάνονται -περιστασιακά- στοὺς πολυπληθεῖς ἀναγνῶστες μας).
Ἄς ἴδωμεν τώρα τὰ τῶν μασόνων
«πατέρων» τῆς Ἀναρχίας
Στὸ τεκτονικὸ περιοδικὸ Πυθαγόρας, ἔτους 1989, τεῦχος 29, σελ. 339 καὶ ἑξῆς, διαβάζουμε -μεταξὺ ἄλλων- καὶ τὰ ὡς ἀκολούθως ἐκτάκτως ἀποκαλυπτικά:
«…Στοὺς θεωρητικοὺς τοῦ ἀναρχισμοῦ περιλαμβάνονται (…) οἱ ἀδελφοὶ [=μασόνοι]: Προυντόν, Μπακούνιν καὶ Ρεκλού, ποὺ ὑποστήριζαν τὸν ἀπόλυτο, ἤ ἀναρχικὸ σοσιαλισμό (…). Ὁ ἀδελφὸς Ἐρρῖκο Μαλατέστα, συγγραφέας τῆς «Ἀναρχίας» (…) Ὁ ἀδελφὸς Τσάρλς Μαλάτο, συγγραφέας τῆς «Φιλοσοφίας τῆς ἀναρχίας» καὶ «ἀπὸ τὴν κομμούνα στὴν Ἀναρχία». Ὁ ἀδελφὸς Τσάρλς Ἄλμπερτ, συγγραφέας τοῦ «Ἐλευθέρου ἔρωτα». Ὁ ἀδελφὸς Χὰν Φάϊνερ, συγγραφέας τοῦ βιβλίου «Τὸ ἔγκλημα τῆς ὑπακοῆς». Ὁ ἀδελφὸς Αὔγουστος Μπλανκί, ἱδρυτὴς τοῦ σεχλαριστικοῦ ἀναρχισμοῦ καὶ ἄλλοι…».
Τρόμος καὶ φόβος, ὅσα μέχρι τώρα διαβάσαμε… Ἕπεται ὅμως καὶ ἡ συνέχεια, ὡς ἑξῆς:
Ἀναρχισμὸς καὶ Τεκτονισμός
«…Ὁ ἀδελφὸς [=μασόνος] Λεὸ Καμπιόν, γνωστὸς ἀναρχικὸς τοῦ αἰώνα μας, ὑποστηρίζει στὸ βιβλίου του «Οἱ ἀναρχικοὶ στὸν Ἐλευθεροτεκτονισμό, ἤ οἱ ἀρχικοὶ κρίκοι τῆς τεκτονικῆς ἁλύσου» ὅτι ὁ Τεκτονισμὸς [ἡ Μασονία] εἶναι ἄν ὄχι ὁ μοναδικός, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ὀργανισμούς, ὅπου ὁ ὀπαδὸς τῆς ἀπόλυτης ἐλευθερίας καὶ ὁ ἀναρχισμὸς μποροῦν νὰ ἀνήκουν χωρὶς νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς πεποιθήσεις τους (…) Ἕνας ἀναρχικὸς μπορεῖ νὰ ὁλοκληρώσει τὴν πορεία του στὸ Συμβολικὸ Τεκτονισμὸ [1ο ἕως 3ο βαθμό] καὶ νὰ φθάσει στοὺς λεγόμενους ἐπιγενόμενους βαθμοὺς [4ο – 33ο] χωρὶς νὰ ἀντιμετωπίσει προβλήματα συνείδησις. Μάλιστα σὲ ὁρισμένους [μασονικοὺς] ὅρκους [ἐκεῖ] θὰ βρεῖ πολλὰ σημεῖα, ποὺ φαίνονται σὰν νὰ ἔχουν γραφτεῖ ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἀναρχικοὺς ἤ σοσιαλιστὲς συγγραφεῖς…».
Οἱ τεκτονικὲς ἀποκαλύψεις γιὰ τὶς σχέσεις ἀναρχισμοῦ καὶ μασονίας συνεχίζονται ὡς ἀκολούθως:
«…Τὸ 1930 τὸ γαλλικὸ ἀναρχικὸ περιοδικὸ «Revue Anazhiste» δημοσίευσε σὲ σειρὰ τευχῶν μία ἔρευνα γιὰ τὶς σχέσεις ἀναρχισμοῦ καὶ τεκτονισμοῦ (….) Ἔγραφε ὁ ἀδελφὸς Ρενὲ Βαλφόρ: «Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν δημοκρατικῶν τεκτόνων δὲν πιστεύουν στὴν δυνατότητα δημιουργίας μιᾶς ἀναρχικῆς πόλης αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι εἶναι ἀσυμβίβαστη ἡ τεκτονικὴ ἰδιότητα μὲ τὸν ἀναρχισμό. (…) Ὁ ἀδελφὸς Μάριος Λεπὰζ ἔγραφε: «Κοινωνιολογικὰ εἶμαι ἀναρχικός. Φιλοσοφικὰ εἶμαι τέκτων (…)».
Ὁ τέκτων ποὺ ταυτίζει τὴν Μασονία πρὸς τοὺς ἀναρχικοὺς καὶ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Ἐκκλησίας, μὲ τὸν ὡς ἑξῆς πρωτότυπο τρόπο. Ἀπολαῦστε τον:
«…Σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Λεὸ Καμπὸν γράφει: «ὁ τσαρισμός, ὁ φασισμός, ὁ σταλινισμός, ὁ χιτλερισμός, ὁ φρανκισμός, ὁ πεταινισμός [στὴν Γαλλία], ὁ νασερισμός, οἱ λαϊκὲς δημοκρατίες, ὁ ἀφρικανικὸς ἐθνικισμὸς καὶ συχνὰ ἡ Ἐκκλησία ἔχουν ἕνα κοινὸ ἐχθρὸ τὸν τεκτονισμό. Ὁ τεκτονισμὸς καταδιώκεται ἀπὸ τοὺς φανατικούς, τοὺς μισαλλόδοξους καὶ τοὺς δικτάτορες. Ὅπου καταδιώκεται ὁ τεκτονισμὸς καταδιώκονται καὶ οἱ ἀναρχικοί…»!
Ἐπὶ τὰ ἴχνη τῶν καταβολῶν τῆς «καταφορᾶς» τοῦ συγχρόνου Δυτικοῦ Κόσμου ἐναντίον τῆς Πατερικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας
Ἄν θέλετε νὰ κάνετε σκέψεις γιὰ τὶς ποικίλης μορφῆς -ἄμεσες ἤ ἔμμεσες- «καταφορές» τοῦ σύγχρονου Δυτικοῦ Κόσμου ἐναντίον τῆς πατερικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, διαβάστε τὰ ἀμέσως παρακάτω, τὰ περιλαμβανόμενα στὸ ἤδη παρουσιαζόμενο τεκτονικὸ κείμενο (σσ. 341-342):
«…Ὁ ἀδελφὸς Ἀνρὶ Λαφονταὶν ἐπισημαίνει ὅτι στὶς Στοὲς προετοιμάστηκαν οἱ μεγάλες ἐπαναστάσεις (…) Λέγεται ὅτι στὴν πρώτη ἐθνοσυνέλευση μετὰ τὴν Ἀμερικανικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1776, ἄν ἀποχωροῦσαν δύο ἄτομα ἀπὸ τοὺς ὑπογράψαντες τὴν Διακήρυξη τῆς Ἀνεξαρτησίας, οἱ ὑπόλοιποι μποροῦσαν νὰ συνεδριάσουν σὲ στεγασμένη Στοὰ (ἦσαν δηλαδὴ ὅλοι τους μασόνοι!).
Καί:
» Στὴν πρώτη γαλλικὴ ἐθνοσυνέλευση, μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1789, ἀπὸ τοὺς 605 βουλευτὲς οἱ 477 ἦσαν τέκτονες!…».
• Τὸ ἡμέτερο ἐπ’ αὐτῶν σχόλιο: μὲ τὶς μασονικὲς καταβολὲς τοῦ σύγχρονου -πέραν τοῦ παπικοῦ- δυτικοῦ κόσμου, πῶς θέλετε ὁ κόσμος αὐτὸς νὰ «βλέπει» ὡς αὐθεντία τὴν πατερικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας!: -Τὴν «διαφθείρει», πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως, ὅπως π.χ. διὰ «πρεσβευτῶν» τινων, πατριαρχῶν τινων καὶ τῶν λοιπῶν ἐκ τῶν κόλπων Αὐτῆς, γνωστῶν, τώρα πιά, ἐκκλησιαστικῶν προσώπων…
Θὰ συνεχίσουν τὰ περὶ τῶν σχέσεων τοῦ ἀναρχισμοῦ πρὸς τὴν Μασονία, παρουσιάζοντες εἰς τὸ ἑπόμενο φύλλο τὰ «πορτραῖτα» μερικῶν ἐκ τῶν διεθνῶς «Πατέρων» μασόνων τοῦ ἀναρχισμοῦ, καθὼς καὶ τὰ παρόμοια γιὰ τὴν Ἑλλάδα, μὲ τὸν ἡμέτερο τελικὸ Ἐπίλογο. Μὴ χάσετε σχετικῶς τὸ ἑπόμενο φύλλο.
Μοναχὸς Ἀβέρκιος
Σημειώσεις:
1. Γράφουν σχετικῶς οἱ μασόνοι: «Ροδοσταυρισμός, Μυστικὴ ἀποκρυφιστικὴ Ἑταιρεία ἀπὸ τὴν ὁποίαν κατὰ τοὺς ἐγκυρότερους συγγραφεῖς προῆλθεν ἀκολούθως ὁ σημερινὸς Ἐλευθεροτεκτονισμός…» (τεκτ. Ἐγκυκλοπαίδεια, λῆμμα Ροδοσταυρισμός, σελ. 699). Ἄξιον προσοχῆς εἶναι, ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ βδελύ-γματα, τὰ ὁποῖα ποιοῦν γενικῶς οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου τούτου, εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν τὸ βράδυ ἑκάστης Μεγάλης Πέμπτης οἱ μασόνοι ροδόσταυροι (τοῦ 18ου βαθμοῦ). Τί κάνουν; Ὅλοι μαζὶ συγκροτοῦν ἐπίσημο συμπόσιο, κατὰ τὸ ὁποῖο τρώγουν «ὁλόκληρον ἀμνὸν ἐψημένον», τοῦ ὁποίου κόπτουν τοὺς πόδας καὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ καίουν τελετουργικῶς εἰς τὶς φλόγες! Στὸ σημεῖο αὐτὸ παρατηρεῖ κανείς, ὅτι αὐτὴ ἡ πράξη δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἡ ἄκρα βεβήλωση τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ μυστικοῦ Δείπνου Του… (πηγή: «Τυπικὸν τοῦ 18ου βαθμοῦ, ἐν Ἀθήναις 1958, σελ. 98, κατὰ τὴν Ἔκδοση τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου τῆς Ἑλλάδος», σὲ συνδυασμὸ πρὸς τὸ τεκτ. Περιοδικὸ Κόρυμβος, 1989, τ. 16, σελ. 3).
2. Τὸ Τάγμα τῶν ILLUMINATI (=πεφωτισμένων»). Ἱδρύθηκε ἀπὸ τοὺς μασόνους Ἀδὰμ Βαϊσχάουπτ καὶ τὸν βαρῶνον φὸν Κνίγκ, περὶ τὸ ἔτος 1776 στὴν Γερμανία. Τελικῶς οἱ διδασκαλίες αὐτοῦ τοῦ Τάγματος ἀπερροφήθηκαν ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ μασονία. Ἰδοὺ μιὰ φοβερὴ διδασκαλία αὐτῶν τῶν ILLUMINATI, διατυπούμενη κατὰ τὴ μύησή τους. Ἔλεγαν ὡς ἀπόκριση σὲ ἐρώτηση τοῦ μυητῆ: -«Νὰ κάνουμε ὥστε νὰ περιπέσουν σὲ ἀνυποληψία οἱ θρησκεῖες…». (Πηγές: Τεκτ. Ἐγκυκοπ., λῆμμα «Πεφωτισμένοι (ILLUMINATI), σελ. 677, καὶ Γ. Ι. Χορ., ἀπὸ ὁμιλία του σὲ Στοά, μετὰ σὲ φυλλάδιό του, μὲ ἀναφορὰ σὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ τυπικὸ τῶν ILLUMINATI, Ἀθήνα 1979 καὶ 2005, σσ. 19, 22, 25, 26).
3. «Καμπάλα (Καββαλὰ ἤ καμπαλά). Ἐκ τοῦ ἑβραϊκοῦ «Καμπάλ», ὅπερ σημαίνει «δέχομαί τι ἐκ παραδόσεως. Ἡ μυστικὴ φιλοσοφία ἤ θεοσοφία τῶν Ἑβραίων…» -τεκτ. Ἐγκυκλ., λῆμμα «Καββαλά», σελ. 507-, ὅπου στὴ σελίδα αὐτῆς 510 καὶ στὸ λῆμμα «Καββαλιστικὴ Παράδοσις καὶ Τεκτονισμός», διαβάζουμε: «Ἡ προσεκτικὴ μελέτη τῶν τεκτονικῶν βαθμῶν ἀποδεικνύει τὴν ἀναμφισβήτητον ἐπίδρασιν τῆς καββαλιστικῆς παραδόσεως ἐπὶ τοῦ Τεκτονισμοῦ…» καὶ (σελ. 507): «…Εἰς πλείστους ἀνωτέρους τεκτονικοὺς βαθμοὺς γίνεται χρῆσις τῆς Καββαλά, ὁλόκληρα δὲ τεκτονικὰ Δόγματα ἔχουν στηριχθῆ ἐπὶ τῶν ἀρχῶν της…».
Στὸ δὲ βιβλίο τοῦ Μασόνου καὶ μάγου PAPUS, ὑπὸ τὸν τίτλο «Τί Συμβολίζει ὁ μῦθος τοῦ Χιρὰμ ἐν τῇ μασονίᾳ», μεταξὺ ἄλλων (σύνολο σελίδων 80) διαβάζουμε καὶ τὰ ὡς ἀκολούθως ἀποκαλυπτικὰ γιὰ τὴν σκληρὴ Μασονία: [Αἱ κλεῖδες] τῆς Ἀλχημείας, Ἀποκρυφολογίας, Ἀστρολογίας, Μαγείας καὶ Καββάλας καὶ ἡ γνῶσις, ἔστω καὶ ἐν μέρει, τῶν ἀποκρύφων τούτων ἐπιστημῶν ἀποβαίνει ἀπαραίτητος εἰς πάντα μασόνον, ἄξιον τοῦ ὀνόματος τούτου…», ἀφοῦ, ἄλλωστε «ἡ ἁπανταχοῦ τῆς ὑφηλίου γνωστὴ ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν Μασονία καββαλιστικὴ Ἑταιρεία» καὶ οἱ μασόνοι «ἔσχον τοὺς Ναΐτας διὰ πρότυπα, τοὺς Ροδοσταύρους διὰ Πατέρας καὶ τοὺς Καββαλιστὰς καὶ Ἀλχημιστὰς διὰ προγόνους…» (πηγή: PAPUS (Docteur G. ENCAUSSE) Φιλοσοφικαὶ θεωρίαι τῆς Μασονίας, Τί Συμβολίζει Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΧΙΡΑΜ Ἐν τῇ Μασονίᾳ (…) Ἐκδοτικὸς Οἶκος Βιβλιοπωλεῖον «ΣΕΡΑΠΕΙΟΝ», 2α, BOULEVARD SAAD ZAGHLOUL – ALEXANDRIE, 1933).
Τί ἄλλο θέλει νὰ δεῖ κανείς, γιὰ νὰ βγάλει συμπέρασμα περὶ τινος πρόκειται…

https://orthodoxostypos.gr