Ό όσιος Γρηγόριος ό Σιναΐτης λέει ότι ό παράδεισος είναι τόπος πολύ ψηλός, ώς τόν τρίτο ουρανό, ότι είναι φυτεμένος από τόν Θεό μέ κάθε λογής ευωδιαστά φυτά καί δένδρα, πάντοτε γεμάτα άνθη καί καρπούς, καί ότι διασχίζεται από έναν ποταμό, πού μοιράζεται σε τέσσερις άλλους.
Ό όσιος Ίωάσαφ, βασιλιάς της Ινδίας, απόστολος τού Χριστού καί, τέλος, αναχωρητής της έρημου, αξιώθηκε να δει τόν παράδεισο. Κάποτε, έπειτα από πολύωρη προσευχή μέ δάκρυα καί γονυκλισίες, σάν να τόν πήρε ένας ελαφρός ύπνος. Βλέπει τότε να τόν αρπάζουν κάποιοι φοβεροί άνδρες καί να τόν περιφέρουν σε τόπους πού ποτέ ώς τότε δεν είχε δει. Τελικά τόν έφεραν σε μια πολύ μεγάλη πεδιάδα, πού ήταν γεμάτη ωραία κι ευωδιαστά λουλούδια.
Εκεί είδε φυτά κάθε λογής, μέ καρπούς παράξενους καί θαυμαστούς, ωραίους στη θέα καί ελκυστικούς στην αφή. Τά φύλλα των δένδρων θρόιζαν απαλά καί μελωδικά από μια λεπτή αύρα καί, μέ την κίνησή τους, σκόρπιζαν μιαν υπέροχη ευωδία. Υπήρχαν εκεί καί θρόνοι κατασκευασμένοι από καθαρό χρυσάφι καί πολύτιμα πετράδια, πού λαμποκοπούσαν, καί ανάκλιντρα στρωμένα μέ ασυνήθιστα σκεπάσματα, πού ή ομορφιά τους ξεπερνούσε κάθε περιγραφή. Έτρεχαν καί νερά κρυστάλλινα, πού χαιρόσουν να τά βλέπεις. Οι φοβεροί εκείνοι άνδρες οδήγησαν τόν όσιο Ίωάσαφ μέσ’ από τή θαυμαστή εκείνη πεδιάδα σε μια πόλη.
Ήταν ή επουράνια Ιερουσαλήμ, πανέμορφη καί ολόλαμπρη. Ό όσιος, γεμάτος πνευματική χαρά καί αγαλλίαση, δεν ήθελε να επιστρέψει στη γή. Αλλά οι οδηγοί του τού είπαν ότι σ’ αυτούς τούς φωτεινούς τόπους αξιώνονται να κατοικήσουν μόνο όσοι ασκούνται με πολλούς κόπους καί ίδρωτες. Ύστερα τόν μετέφεραν στούς φοβερούς τόπους τών αιώνιων βασάνων. Όταν τούς είδε κι αυτούς, συνήλθε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΟΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ