Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Πριν από χρόνια είχαν μεγάλη λαχτάρα να επισκεφτούν την Προύσα,
την πρώτη πρωτεύουσα των Οθωμανών με τα πολλά μνημεία και κυρίως την πόλη που βρίσκεται στους πρόποδες του ιερού Όρους, το «Keşis dağı» το όρος Όλυμπος το πρώτο Άγιο Όρος των Ελληνορθόδοξων της Μικράς Ασίας.
Αφού έψαξαν για βυζαντινά ίχνη αποφάσισαν να επισκεφτούν και το γνωστό Yeşil Cami της Προύσας, τόπος προσκυνήματος μουσουλμάνων. Το τζαμί αυτό από τα πιο παλιά είχε κτιστεί το 1424 δηλαδή όταν ακόμα οι χριστιανοί ήταν η πλειοψηφία στην περιοχή.
Όταν εισήρθαν εκεί αφού παρακολούθησαν την προσευχή με μεγάλη ευλάβεια από τους πιστούς, τους έκανε μεγάλη εντύπωση πως πολλοί πιστοί μετά το τέλος της προσευχής πήγαιναν και ακουμπούσαν σε μια κολόνα στα αριστερά του τζαμιού και προσεύχονταν. Καθώς παρατηρούσαν σαστισμένοι την κίνηση αυτή τους πλησίασε ένας κλασικός τύπος μουσουλμάνου με το καλπάκι στο κεφάλι.
-Yabancı ; (ξένοι), τους ρωτησε.
-Evet (Ναι).
-Nereli siniz ; (Από που είστε;).
-Yunan, (Έλληνες). Ο Τούρκος τους κοίταξε τότε στην αρχή με έκπληξη αλλά στη συνέχεια με ένα περίεργο ενδιαφέρων.
Αφού πήραν λίγο θάρρος τον ρώτησαν
-Τι συμβαίνει με αυτή την κολόνα και γιατί πηγαίνουν και την ακουμπούν ; τον ρώτησαν
-Η πέτρα αυτή έχει θεραπευτικές ιδιότητες και θεραπεύει πολλές ασθένειες ακόμα και με την επαφή, γι αυτό και την λένε, «dilek taşı», δηλαδή «η πετρά της ευχής», αλλά…πρόσθεσε διστάζοντας θα πρέπει να σας ομολογήσω…
Αυτοί τον κοίταξαν με μεγάλη περιέργεια.
-Η πέτρα αυτή είναι από την μεγάλη εκκλησία, (μητροπολιτικός ναός), που υπήρχε σε αυτό το μέρος και όταν γκρεμίστηκε και άρχισε να κτίζεται το τζαμί από τα υλικά της εκκλησίας, οι πιστοί την πήραν γιατί είχε θαυματουργικές ιδιότητες και την έκτισαν σε αυτό το μέρος του τζαμιού, γι αυτό και πολλοί ακόμα και σήμερα την αποκαλούν «kilise taşı», δηλαδή… «η πέτρα της εκκλησίας»!
Κυριολεκτικά είχαν μείνει άφωνοι από αυτή την ομολογία –αποκάλυψη.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. ‘Όπως αποκάλυψαν μέσα στην πόλη της Προύσας, ο γνωστός τεκές και το γνωστό τζαμί, Üftade Camii, δεν είναι άλλο από το μοναστήρι Agorlar Manastırı. Ο γνωστός τεκές, Emirsultan Tekkesi, δεν είναι άλλος από το μοναστήρι του αγίου Ηλία. Οι τεκέδες Abdal Musa Tekesi, Yoğurtlu Baba Tekesi, ήταν η συνέχεια του μοναστηριού του αγίου Αγαπίου, Bizans Agopios Manastırı όπως το αποκαλούσαν οι μουσουλμάνοι. Ο ιερός τουρμπές του Geyikli Baba, που βρίσκετε στο κέντρο του ομώνυμου τεκέ, ιερός τόπος προσκυνήματος για τους μουσουλμάνους, ονομάζονταν Kızıl Kilise, δηλαδή Κόκκινη Εκκλησιά, ονομασία που δείχνει την χριστιανική του ρίζα
Η Μικρά Ασία για άλλη μια φορά σήκωνε τα βαρύ πέπλο της, έστω και με αυτό τον τρόπο, για να αποκαλύψει τα κρυφά ελληνορθόδοξα μυστικά της.
«Από τις περιπέτειες δυο Ελληνορθόδοξων προσκυνητών στην Μικρά Ασία».
ΝΙΚΟΣΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος