Και όσο θα περνάν τα χρόνια, και θα έρχεται ο Αντίχριστος, όλο και πιο πολλούς μοναχικούς ανθρώπους θα έχουμε.
Που δεν ταιριάζουν με κανέναν και δεν τους θέλει και κανένας.
Γιατί ακριβώς δεν έχουνε μάθει να ζούνε τον Χριστό. Προσπαθούν να αναπαύσουν τον εαυτό τους. Αντί να αναπαύσουν τους άλλους και τον Χριστό. Και όπως έλεγε ένας Γέροντας, ότι ο Αντίχριστος λέει θα έρθει, όταν τελικά οι άνθρωποι δεν θα έχουνε μονοπάτι για τον γείτονα. Τόσο πολύ μοναχικοί θα γίνουν δηλαδή. Τόσο ακοινώνητοι. Τόσο αταίριαστοι, ο ένας με τον άλλο, που δεν θα υπάρχει ούτε πόρτα και ούτε και διάδρομος, ούτε δρόμος για τον γείτονα.
Φοβερό πράγμα. Κι αυτό είναι κόλαση.
Η κόλαση είναι πλήρης ακοινωνησία. Ενώ ο δρόμος για την αληθινή κοινωνία περνάει μέσα από την υπακοή. Μέσα απ' την ταπείνωση, μέσα απ' την εκκοπή του θελήματος. Και αυτό ακριβώς σε μαθαίνει ο γάμος και ο μοναχισμός...»
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (Ὁμιλία 18-8-2017 (Σύναξη) Ἡ πιστή σύζυγος, τά παιδιά τῶν διαλυμένων οἰκογενειῶν καί τό δίκαιο τῶν συζύγων
https://proskynitis.blogspot.com/