Στα Κατουνάκια, στο Κελί Άξιον Εστί, πού μόνασε είχαν πολλή φτώχεια. Για να οικονομήσουν τα απαραίτητα τον έστελναν για μήνες και εργαζόταν σε Μοναστήρια. Έκανε και εργόχειρο κουτάλες και χτένες. Γηροκόμησε τούς Γεροντάδες του οι όποιοι και οι τρεις κοιμήθηκαν νέοι σχετικά γύρω στα 60 από φυματίωση.
Όταν ό τρίτος Γέροντας του ήταν στα τελευταία, πριν κοιμηθή έβλεπε ένα ξανθό νέο, τον φύλακα του Άγγελο και ύστερα παρέδωσε την ψυχή του.
Διηγήθηκε: «Όταν εκοιμήθη ό Γέροντας των Καρτσωναίων μοίρασαν σε όλους τούς Ασκητές της περιοχής από μία λίρα Τούρκικη για να κάνουν κομποσκοίνι για την ψυχή του.
Μία μέρα με ρώτησε ό παπά-Εφραίμ ό Κατουνακιώτης: "Την δουλεύεις την Τούρκα;".
Επειδή γηροκομούσα τούς Γεροντάδες μου και δεν είχα χρόνο να κάνω κομποσκοίνι για άλλους, πήγα και την γύρισα πίσω».
«Κάποια χρονιά πήγα το Πάσχα προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα. Ήταν το προηγούμενο έτος από την έκρηξη στο Τσερνομπίλ.
Είδα στο Ναό μία εικόνα της Παναγίας να δακρύζει. ..αυτό έγινε αντιληπτό από πολλούς και από έναν Άραβα Αστυνομικό.
Ήρθε ό Πατριάρχης φορεμένος τα Αρχιερατικά του Άμφια και με βαμβάκι σκούπισε τα δάκρυα της Παναγίας. Στην συνέχεια έβλεπα την εικόνα να ανοιγοκλείνει τα μάτια της.
Άλλη φορά διανυκτέρευα στο παρεκκλήσι των Κλαπών, όπου είναι ή κολώνα πού έδεσαν και μαστίγωσαν τον Κύριο. Άκουγα ευκρινώς βουρδουλιές από μαστίγιο. Είδα το Άγιο Φώς σαν φωτεινές ταινίες πού διαπερνούσαν τον αέρα και άναβαν τα φυτίλια των κεριών.
Ή πίστη μας είναι μεγάλη και ζωντανή».
ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ