«Ήθελα να σου μιλήσω για την ευτυχία, να σου πω που μπορείς να τη βρεις.
Είναι τόσο απλή ή ευτυχία σ’ αυτόν τον κόσμο!
Αλλά την ψάχνουμε εκεί που δεν υπάρχει.
Ή ευτυχία δεν υπάρχει πουθενά άλλου, παρά μέσα σου.
Δεν εξαρτάται ούτε απ’ τους ανθρώπους, ούτε από τα πράγματα.
Μόνο από σένα και το Θεό.
Ούτε θα τη βρεις αν πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες σου γιατί οι επιθυμίες μας αλλάζουν κάθε μέρα και κάθε ώρα' κι αυτό που θέλουμε σήμερα δεν το θέλουμε πια αύριο.
Αν οι επιθυμίες μου οι παιδικές πραγματοποιούνταν, θα ήμουν σήμερα μια λεύκα, γιατί αυτή ήταν ή επιθυμία μου, να έχω τις ρίζες μου βαθιά στη γη και το τελευταίο μου κλαρί να υψώνεται στον ουρανό,
Θα ήμουν μια αράχνη ίσως, γιατί ή επιθυμία μου ήταν να μπορούσα να κουνιέμαι κάτω απ’ την πρασινάδα, κρεμασμένη από μια κλωστή.
Ή και χελιδόνι για να πετώ στις καπνοδόχους των σκεπών και να φωνάζω και να χάνομαι στο άπειρο.
Ή μια κίτρινη ίρις δίπλα από μια λίμνη.
Ή πεθαμένη και θαμμένη• γιατί μικρή επιθυμούσα να πεθάνω κάθε φορά που βρισκόμουν σε δυσκολίες και μού φαίνονταν απροσπέραστες ή ακόμα κι όταν είχα μεγάλη λύπη.
Καμιά, απ’ αυτές τις επιθυμίες δεν έγινε.
Δεν είμαι ούτε λεύκα, ούτε χελιδόνι, ούτε αράχνη, ούτε ίρις.
Και είμαι ζωντανή κι ευτυχισμένη πού ζω.
Οι επιθυμίες των ανθρώπων είναι συχνά παράλογες όπως και των μικρών παιδιών. Άλλ’ ή ζωή είναι πάρα πολύ έξυπνη, ώστε να μη τις δίνη. Ξέρει τιμάς χρειάζεται' και μέσα από τις λύπες και τις χαρές πού μάς είναι αναγκαίες, μάς οδηγεί προς την ευτυχία πού μάς περιμένει».
Δήθεν δοτικοί, προϋπολογισμένα φιλιά, εικονικές αγκαλιές, χειραψίες πολλές, τροφή για την δημόσια εικόνα. Αγνοούμε εν πολλοίς τα ουσιώδη. «Άλλα ό δρόμος για να κερδίσουμε τα ουσιώδη είναι ή προσωπική πείνα και δίψα, το πάθος του ανθρώπου πού τα πουλάει όλα για ν’ αγοράσει το ένα, το πετράδι».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΑΡΤΙΔΗΣ