Ήταν ένας παππούλης βαριά άρρωστος. Ήταν ανεξομολόγητος εντελώς στη ζωή του.
Μια μέρα ήρθε ο γιός του και με παρακάλεσε:
- Πάτερ, μπορείτε να έρθετε στο σπίτι μας, για τον άρρωστο πατέρα μου; Δεν θέλει να εξομολογηθεί!
- Θα έρθω του είπα και ό,τι ο Θεός ευδοκήσει.
Στο σπίτι λέει ο γιός στον πατέρα του:
- Πατέρα έφερα τον εξομολόγο! Να εξομολογηθείς πατέρα, γέρασες πιά!
- Όχι παιδί μου, του απάντησε εκείνος, δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου, Είμαι καθαρός! Είμαι καλός άνθρωπος!
Τότε πήρα το λόγο και είπα στον γέρο:
- Παππούλη εντάξει, μια ευχή μόνο να σε διαβάσω. Δεν θέλεις ούτε μια ευχή να σε διαβάσω;
- Εμ μια ευχούλα να με διαβάσετε, είπε εκείνος.
Φεύγει ο γιός με τρόπο και μας αφήνει μόνους μας. Κάθισα δίπλα στον παππούλη και τον ρώτησα διακριτικά:
- Παππούλη, μήπως όταν ήσουν παιδάκι, έκανες εκείνο, έκανες το άλλο;
Τον ρωτούσα με διασκεδαστικό τρόπο και εκείνος με απαντούσε. Έτσι με την Χάρη του Θεού και χωρίς να το καταλάβει ο ίδιος, του έκανα μια γενική-καθαρή εξομολόγηση. Η ψυχή του, το κατάλαβε αυτό και τόσο πολύ ενθουσιάστηκε, που άρχισε να φωνάζει τον γιό του!
- Παιδί μου έλα μέσα, παιδί μου έλα μέσα...!!!
- Τί συμβαίνει πατέρα, τον ρώτησε ο γιός του.
- Εξομολογήθηκα παιδί μου και ξελάφρωσα τελείως! Σε ευχαριστώ παιδί μου, έλεγε συγκινημένος ο πατέρας.
Δεν πέρασαν αρκετές μέρες και ο παππούλης κοιμήθηκε...
+++ Γέροντας Εφραίμ ο Αριζονίτης +++